گروه زنان و جوانان خبرگزاری فارس؛ مریم کریمی: حدود سه ماه از آغاز‌اجرای طرح جدید"عفاف و حجاب" می گذرد، طرحی که از سوی وزارت کشور و قوه قضائیه، خطاب به همه دستگاه های ذی مدخل به ویژه پلیس ابلاغ شد و رئیس پلیس کشور نیز در گفتگوهای تفصیلی، جزئیات طرح مقابله با بد حجابی که بر اساس سامانه های هوشمند صورت می پذیرد را برای عموم شهروندان تشریح کرد اما در این میان علاوه بر خانواده های متدین، برخی از خانم های کم حجاب نیز از بی حجابی هایی که چهره عفت عمومی شهر را خدشه دار کرده ابراز گلایه و نارضایتی شدید دارند.
طرح جدید از 26 فروردین ماه سال جاری آغاز شد و پلیس به خود اجازه نداده است به بهانه کشف هر گونه جرم "که بی حجابی نیز طبق قانون جرم محسوب می شود" در زندگی شخصی و خصوصی افراد تجسس کند.(مگر به استناد قانون و یا حکم دستگاه قضا و فقط کار را به سامانه های از پیش تعیین شده هوشمند سپرده است) پس بسیار ضروری است تا سایر متولیان وارد گود شوند و برای نهادینه کردن فرهنگ عمومی عفت، حیا، عفاف و حجاب، اقداماتِ ملموس اجرایی بردارند.
در آستانه روز ملی عفاف و حجاب قرار داریم؛ برخی از دستگاه ها، اقدام به اعلام آمار و عملکرد خود در سال های اخیر نموده اند، اما عموم جامعه به این عملکرد، صرفا به عنوان یک عدد بر روی کاغذ نگاه می کنند که تاثیر عینیِ زیادی در جامعه نداشته است.
کژ کارکردیِ برخی از نهادها را نیز نباید نادیده بگیریم که بازتاب معکوس و نتیجه وارونه در جامعه به دنبال داشته و کار را برای سایر متولیان از جمله فراجا سخت نموده است.
کم و بیش ۳۰۰ وظیفه ایجابی برای حفظ حجاب از سال 84 تا کنون بر عده 26 دستگاه نهاده شده است ولی هنگامی که پلیس فقط در راستای عمل به وظیفه ای که که بر حَسَبِ قانون بر عهده اش گذاشته شده عمل می کند، آنها خود را کنار کشیده و حضور کمرنگ و یا غیبتشان به چشم می آید!
هر چند برخی از سازمان ها و متولیانِ امر عفاف و حجاب در ماموریت مقابله با بد حجابی، پلیس را تنها گذاشتند و حتی انتقاداتی نیز به اصل ماموریت و نوع و نحوه انجام آن گرفتند اما پلیس در این روزها همچون سنوات گذشته، در راستای نهادینه کردن فرهنگ غنیِ عفاف و حجاب، اقدام به برگزاری هشتمین دوره جشنواره چادرهای آسمانی نموده است؛ جشنواره ای در راستای ترویج و ارتقاء کیفیت عفاف و حجاب.
چنان چه از شواهد پیداست: از یک سو پلیس از همه توان و امکانات خود برای این امر بهره می گیرد و اما از دیگر سو، تحرک و جنب و جوش اندکی در برخی از دستگاه هایی که ماهیت وجودیشان برمبنای فرهنگ سازی شکل گرفته و بایستی در زمینه ی عفاف و حجاب فعالیت کنند، به چشم می آید.
ناگفته پیداست که ارتقاء عفاف و حجاب، رسالت و فعالیتی بین بخشی است؛ که به سبب حضور فعال پلیس از گردن سایرین ساقط نمی گردد.
برای عفاف و حجاب و تقویت آن، تعامل بین مردم، نهاد ها و سازمان ها یک ضرورت انکار ناپذیر است و پلیس به تنهایی نمی تواند عهده دار این نقش باشد؛با مشارکت پذیری مردمی و تلاش نهادی، عفاف و حجاب ارتقا می یابد.
پایان پیام/
