به گزارش خبرنگار هنر و رسانه خبرگزاری فارس، در روزهای داغ شبکه نمایش خانگی نام سریال «رهایم کن» بر سرزبان‌ها افتاده است. سریالی که با اینکه مجوز پخش ندارد ولی توانسته است مجوز تبلیغات را به دست بیاورد. همین موضوع باعث حواشی بسیاری شده که در ادامه آن را مرور می‌کنیم.
میثم نیلی مشاور عالی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با بیان اینکه مسئولیت مجوز سریال‌های نمایش خانگی با ساترا است مدتی پیش اعلام کرد: «وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هیچ‌گونه مجوزی برای سریال‌های نمایش خانگی صادر نمی‌کند.»
از سوی دیگر سازمان تنظیم مقررات رسانه‌های صوت و تصویر فراگیر (ساترا) اعلام کرده است که این سریال فاقد مجوز از شورای صدور مجوز است و حتی اعلام شده طرح سریال «رهایم کن» با موضوع تاریخی در ساترا ثبت شده، اما این سریال با ترویج رفتار‌های هنجار شکن، برخلاف طرح ثبت شده در ساترا عمل کرده است.
«رهایم کن» تا به امروز حواشی بسیاری داشته است، حتی بسیاری از مخاطبان این سریال را از جهت تبلیغات ضد خانواده و غلط با فیلم‌های ترکیه‌ای مقایسه کرده‌اند.
ماجرای تبلیغات «رهایم کن»
اما تبلیغات این سریال به صورت گسترده در سطح شهر تهران دیده می‌شود، سازمان زیباسازی شهرداری تهران بعد از انتقادات مردمی نسبت به این اتفاق در بیانیه‌ای واکنش نشان داد و اعلام کرد سریال مجوز تبلیغات محیطی داشته است.
سازمان زیباسازی اعلام کرد؛ «در پی برخی اظهارنظر‌ها در خصوص تبلیغات سریال رهایم کن لازم بذکر است که این سریال نمایش خانگی با اخذ مجوز رسمی از وزارت ارشاد اسلامی اقدام به تبلیغات محیطی در سازه‌های سطح شهر کرده و این سازمان بر اساس قانون، دخالتی در محتوای اکران شده ندارد.»
بر اساس این گزارش مجوز تبلیغات محیطی این سریال ۹ اردیبهشت‌ماه سال جاری صادر و به سازمان زیباسازی ارسال شده‌است. ضمن آنکه بر اساس ضوابط مصوب قانونی در وزارت ارشاد دو مرجع اداره کل ارشاد اسلامی استان تهران و دفتر تبلیغات و اطلاع‌رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد مسئولیت صدور مجوز تبلیغات محیطی را به عهده دارند.
*کلام آخر
می‌دانیم که «رهایم کن» از ساترا مجوز نداشته و با توجه به محتوا امکان دریافت این مجوز را هم نخواهد داشت، اما به شکلی عجیب همین سریال بدون مجوز در پخش، به‌گفته سازمان زیباسازی شهرداری تهران با اخذ مجوز رسمی از وزارت ارشاد اسلامی (که خودش ساترا را مرجع تأیید آثار وی‌اودی‌ها می‌داند) اقدام به تبلیغات محیطی در سازه‌های سطح شهر کرده است.
نکته قابل بررسی در این میان ساز و کار ارائه مجوز از سوی دفتر تبلیغات و اطلاع‌رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است، اداره کلی که وظیفه بررسی تبلیغات محیطی و عدم مخرب بودن تصاویر و یا متون آنها را دارد، در شرح وظایف این نهاد رسیدگی به چرایی پخش آثار دیده نمی‌شود.
اما سؤال اینجاست که این اشکال از چه طریقی قابل حل است؟ برای مثال در اکران آثار سینمایی و ارائه مجوز برای اکران تبلیغات شهری فیلم‌ها از اساس این اشکال به‌وجود نخواهد آمد چراکه لازمه تبلیغات داشتن پروانه نمایش از سازمان سینمایی است.
اما در ماجرای وی‌اودی‌ها شرایط متفاوت است، ساترا مجوز نمی‌دهد اما سکوهای پخش قلدرمآبانه هرکاری هر اثری که می‌خواهند را پخش می‌کنند و دسترسی قانونی ساترا برای مقابل با آنها محدود است.
در این وضعیت شاید بهتر باشد اداره کل تبلیغات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با ساترا هماهنگی‌های لازم را داشته باشد تا تنها آثاری‌که مجوز پخش را دریاف کردند توانایی اکران تبلیغات شهری را داشته باشند.
پایان پیام/
