به گزارش خبرگزاری فارس از اصفهان، «منابع انسانی» امروزه در اقتصاد پویا جای خود را به «سرمایه انسانی» داده که این تغییر عنوان در متن خود، نوع نگاه و رویکرد متفاوت و جدیدی را به کارگران به عنوان سرمایه نشان می‌دهد. میزان اهمیت این موضوع در کلام رهبر معظم انقلاب نیز روشن است که فرمودند: « اگر کارگر نباشد، از کار و آثار آن و پیشرفت و شکوفایی کشور خبری نیست بنابراین ارزش کارگر، ارزش حیات جامعه و زندگی مردم است.» حال در این میان برای حفظ این سرمایه باید مسئله معیشت، ارتقاء سطح زندگی و دستمزد را در اولویت قرار داد که همچنان در صدر مطالبات کارگران جا خوش کرده است.
ناهم‌خوانی حساب و کتاب کارگری
در میان خواسته‌ها و گلایه‌های هرکدام از کارگرانی که پشت دستگاه‌های کارخانه و یا کارگاه‌های تولیدی می‌ایستند، چند کلیدواژه مشترک است؛ امنیت شغلی، دستمزد پایین، گرانی و تورم. صادق مرادی یکی از کارگران با سابقه در کارخانه تولیدات پلیمری است که از مشکلات خود نه تنها به بیمه بلکه عدم دخل و خرج زندگی اشاره کرد و به خبرنگار فارس گفت: «هزینه رهن و اجاره، مدرسه و خوارک و پوشاک بچه‌ها با این وضعیت گرانی و تورم زمانی را برای استراحت باقی نمی‌گذارد و من با وجودی که دو شیفت کار می‌کنم همچنان از پس هزینه‌های زندگی بر نمی‌آیم. شیفت صبح از ساعت ۶ تا ۲ بعدظهرو شیفت بعدی از ساعت ۲ تا ۱۰ شب است که یک سره روی پا ایستاده‌ایم و به لحاظ جسمی نیز با مشکل روبروایم».
او با یک حساب سرانگشتی از وضعیت خود و دیگر دوستانش ادامه داد: حقوق و دستمزد کارگری کفاف زندگی را نمی‌دهد و به همین دلیل برخی از دوستانم به سمت سرمایه‌گذاری در رمز ارزها و یا ملک و طلا سوق پیدا کرده‌اند. در واقع وضعیت کارگری به گونه‌ای است که دوستان من با وام‌های کلان به خرید ارز دیجیتال و یا راه‌اندازی مشاغل غیر رسمی روی آورده‌اند که بعضی از آنها با خوش‌شانسی به پول‌های بادآورده دست یافتند و برخی دیگر ضرر و زیان بسیاری از این موضوع متحمل شدند.
بها‌بخشی به رنج کارگر
به گفته یکی از کارآفرینان اصفهانی در کارخانه‌ها و کارگاه‌های تولیدی معمولا سه شیفت کاری برای کارگران تعریف شده که بسته به شرایط مالی خود در ساعات اضافه نیز مشغول به کار می‌شوند. اینگونه مشاغل رسمی در بیمه کردن کارگران و پرداخت حقوق اداره کاری دست‌اندازی نمی‌کنند زیرا تحت نظارت هستند. اما گاهی کارگاه‌های کوچک و مشاغل خرد در تامین دستمزد و حتی بیمه کارگران ناتوان هستند و با وضعیت تورم و گرانی قادر به افزایش حقوق هم نیستند. کارآفرینان اصفهانی معتقدند که باید رنج کارگر هزینه داشته باشد و برای آن ارزش قائل بود زیرا اینگونه با تاثیرپذیری از بازخوردها به سمت ارزش‌آفرینی برای جامعه با حمایت از تولید ملی و نان حلال روی می‌آورد. البته باید از دیدگاه سنتی اقتصاد و تمرکز بر سرمایه عبور کرد و با تحول در حوزه سرمایه انسانی و تلفیق با دانش یک اقتصاد پویا را ایجاد کرد.
کاهش سهم سوداگری و دلالی در محاسبات چرخه معیشتی
محمدرضا حیدری، عضو هیات علمی و استادیار دانشکده علوم اداری و اقتصاد دانشگاه اصفهان در رابطه با سمت و سوی کارگران به سرمایه‌گذاری غیرمولد و فرهنگ‌سازی برای ارج نهادن به ارتباط بین ثروت و کار و تلاش به خبرنگار فارس گفت: مبنای نظری از نظر دینی برای برخورداری از پاداش و درآمد، سعی و تلاش است، ارزش افزوده و بهره‌وری هر فردی حاصل دسترنج خودش است و ارزش‌گذاری آن کار به لحاظ فکری و بدنی مبتنی بر سهم منصفانه فرد در خط تولید باید دیده شود.
وی ادامه داد: در واقع هرگونه فعالیت غیر مولد بر پایه سوداگری غیرضروری، مصداقی از عدم ارتباط درآمد با سعی و تلاش است و یا هرگونه سهم‌هایی که ناشی از رانت مانند رانت ارز، مجوز طلایی، زمین، کالاهای مشابه که از فضای انحصار، تبانی و دستکاری در بازار نشأت گرفته باشد نیز نمونه‌هایی از پول‌ها و ثروت‌های بادآورده، واسطه‌گری، سوداگری، دلال‌بازی، رشوه و ویژه‌خواری است.
حیدری با اشاره به راه برون رفت از این مشکلات، خاطرنشان کرد: بنابراین دولت باید قوانین را طوری وضع کند که سهم این موارد در اقتصاد کاهش یابد و کالاهایی سوداگری مانند زمین و مسکن و طلا و غیره محدود شوند. در واقع از این طریق می‌توان به تولیدات بها بخشید و ارزش و رنج کارگر برای رونق‌‌بخشی به اقتصاد را افزایش و جایگزین پول‌های دلالی و سوداگری کرد.
بهم ریختگی تحصیلات در جذب کار و کارگری
مهدی طغیانی، سخنگوی کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی اما بر این باور است که علت کاهش گرایش به کارگری از بهم ریختگی در تحصیلات و افراد تحصیل کرده ناشی می‌شود و در این راستا در گفت و گو با خبرنگار فارس اظهار داشت: در اصفهان عمده بیکاران، فارغ التحصیلان دانشگاهی هستند و متناسب با رشته و تخصصی که دارند فضای کاری برای آنها وجود ندارد. در مقابل فضای کاری برای پای دستگاه‌ها در صنایع مختلف وجود دارد که آچار به دست به عنوان یک کارگر ساده کار کنند و پای خط تولید باشند.
وی ادامه داد: نرخ بیکاری فارغ التحصیلان در اصفهان ۳۰ درصد است و نرخ بیکاری دیپلم و زیر دیپلم ۵ درصد است که نتیجه آن می‌شود مهاجرت و تحصیل‌کرده‌ها باید از اصفهان به سمت تهران بروند و از آن طرف کارگر ساده به اصفهان ورود پیدا کنند.
البته طغیانی وضعیت اقتصادی همه مشاغل را در حقوق و دستمزد دچار مشکل دانست و افزود: این درد شایعی است که قدرت خرید در این ۱۰ ساله از دست رفته و گریبان کارکنان، قضات، هیئت علمی و همه مشاغل را گرفته است.
به گزارش فارس، چرخه تامین معاش با ورود و همت به تولید داخل و سپس ارزش نهادن به توانایی کارگران و سرمایه‌انسانی به یکدیگر متصل است. به عبارتی حفظ سرمایه انسانی کشور با تعادل بخشی به حساب و کتاب کارگری در چرخه معیشتی و دیدن رنج کارگر رقم می‌خورد که البته در این مسیر باید قوانینی برای کاهش سهم پول‌های سوداگری و دلالی وضع کرد تا ارزش والای کار و تلاش جایگزین آن شود.
*گزارش از ریحانه شهبازی
پایان پیام/۶۳۱۳۸/ح
