به گزارش خبرگزاری فارس از اصفهان، دومین سالی را سپری می‌کنیم که کرونا حتی در محرم هم جولان می‌دهد، اگرچه هیأت‌های حسینی، مراسمات را با رعایت پروتکل‌های بهداشتی برگزار می‌کنند، اما باز هم ممکن است برخی، خانه را به مجلس روضه تبدیل کنند و شور حسینی را در کنار اعضای خانواده به ارمغان بیاورند، در این شب‌ها خواندن کتاب‌هایی در خصوص محرم می‌تواند ضمن بالا بردن آگاهی درباره امام حسین(ع) و یارانشان، خود روضه‌ای مجسم باشد.
کتاب در میان روضه‌هایت زندگی کردن خوش است، روضه‌هایی را از شهدای کربلا با بیانی ساده و روان و متفاوت بیان کرده است.
این کتاب می‌خواهد بگوید می‌شود روضه خواند و گریست؛ اما رسم زیستن را هم یاد گرفت، آمیختگی سبک زندگی با روضه، ویژگی برجسته این کتاب است.
این کتاب مجموعه‌ای از متن‌های ادبی است که میان موضوعات مختلف و کاربردی در حوزه خانواده و تربیت فرزند با روضه‌های کربلایی اتصال برقرار می‌کند.
این کتاب می‌تواند در ایده‌پردازی به شاعران آیینی و ستایشگران اهل بیت(ع) راهگشا باشد و هیأت را بدون اینکه از مسیر خود خارج کند، به فضایی برای تقویت بنیان خانواده و بالا بردن انگیزه مخاطبان در جهت عمل کردن به آموزه‌های تربیتی و اخلاقی خانواده تبدیل کند.
در بخشی از کتاب می‌خوانیم:
حسین(ع) دختری داشت که خرابه را نقطه آبادی دل‌هایی کرد که با حقیقت غریبه‌اند... دختر حسین، فریاد حلقوم بریده را از شام به بام تاریخ رساند، شام شد نشانه‌ای از دختر حسین(ع) و خود حسین(ع).
این فتح‌الفتوح یک دختر سه ساله است، او چه خوب ایثار را از پدر خویش آموخته! تک و تنها در سایه کاخ دشمن، خورشیدی از جان خود برانگیخت در شام، او خورشیدی نیمه‌تمام ماند تا نام حسین(ع) برای لحظه‌ای حتی از ذهن شامیان پاک نشود، چه رسد به مردم حقیقت‌جو.
رقیه خرابه را به میدانی برای مبارزه بدل کرد و پیروز این میدان، تنها و تنها رقیه بود و هست و شکی نیست که دشمن مقهور اشک‌های رقیه شد.
اما ای نامرد مردم! رقیه یک دختر بود، دختری پدری. چرا با آهش نسوختید و با اشکش آب نشدید و با ناله‌اش قالب تهی نکردید؟ رقیه اگر دختر حسین هم نبود، با ضجه‌اش باید از دنیا سیر می‌شدید. چگونه شیون او را شنیدید و پس از آن خنده بر لبانتان نخشکید؟ چه طور دلتان آمد بعد از رقیه نفس بکشید؟
انتهای پیام/۶۳۱۲۴/ح۲۰/
