به گزارش خبرگزاری فارس از شیراز، نام مدفونان مشهور در حرم شاهچراغ(ع) را که مرور می‌کنم به عالمی می‌رسم که از نزدیک در محضر او حضور داشته و از نفحات رحمانی‌اش بهره‌مند شده‌ام.
نام او مرا به ۲۰ سال پیش و دفتر ایشان در راهروی کوچک مسجدالنبی(ع) خیابان قآنی شیراز می‌برد، آنجا که هم محل پاسخگویی و مشاوره بود و هم پناهگاهی برای رفع گرفتاری بسیاری از دردمندان و نیازمندان.
تواضع و کوچک‌مجازی ایشان آنقدر پررنگ بود که کمتر از ۲۰ ساله‌هایی که تازه وارد دانشگاه شده بودند، با اشتیاق تمام پشت سر ایشان نماز می‌خواندند و پای درس‌های پدرانه‌شان می‌نشستند و شاید آن روزها کمتر به نام و نشان و مدارج علمی وی دقت می‌شد، چون لذت حضور مجال فکر کردن به هر موضوع دیگری را می‌گرفت.
شیخ محمدرضا حدائق فرزند مرحوم آیت‌الله شیخ ابوالحسن حدائق، متولد ۱۳۰۵ هجری شمسی در شیراز است.
علم، اجتهاد و فقه را در مکتب پدرش آموخت و مدارج علمی حوزوی را با سرعت طی کرد و در این مسیر، از محضر دانشمندان و علمای بزرگی مانند مرحوم حضرت آیت‌الله حاج سید نورالدین حسینی الهاشمی، حاج شیخ بهاء‌الدین محلاتی، مرحوم آیت‌الله حاج شیخ علی آقا یقطین، مرحوم آیت‌الله حاج سید محمود علوی، مرحوم آیت‌الله حاج شیخ محمود شریعت زرقانی در رشته‌های مختلف علمی به ویژه علم فقه و اصول، اخلاق و تفسیر بهره‌مند و به مراتب علمی و مقام رفیع اجتهاد نائل شد.
وی پس از درک علمای بزرگ شیراز، برای بهره‌مندی هر چه بیشتر و بهتر، به قم هجرت کرد و از جلسات درس خارج فقه حضرت امام خمینی (ره)، مرحوم آیت‌الله بروجردی و سیدمحمدرضا گلپایگانی، بهره مند شد و پس از مدتی به شیراز بازگشت.
پس از بازگشت به شیراز در کنار پدر بزرگوار خود به تربیت طلاب علوم دینی پرداخت و بیش از نیم‌قرن در علوم ادبیات، فقه، اصول و خارج فقه، اخلاق و تفسیر در مدرسه علمیه منصوریه، محل تدریس درگذشتگان خاندان حدائق و مرحوم حاج شیخ یوسف بحرانی صاحب کتاب حدائق الناظره فی احکام العتره الطاهره، به تدریس پرداخت.
آیت‌الله حدائق سال ۱۳۴۲ در کنار علمای بزرگ فارس و به ویژه پدر بزرگوارش نقش بسیار مؤثری در هدایت و جهت‌بخشی به حرکت انقلاب و ارتباط مردم با حضرت امام خمینی (ره) داشت.
توجه ویژه حضرت امام خمینی (ره) و مراجعی مانند آیات عظام مرحوم سید محسن حکیم، سید ابوالقاسم موسوی انجوی، سید عبدالهادی شیرازی، سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی، سید احمد خوانساری، شیخ بهاء‌الدین محلاتی، سید محمدعلی اراکی و سید محمود شاهرودی در اجازات و مکاتبات و نامه‌ها دلیلی بر جایگاه رفیع علم و تقوا و تهذیب وی است.
آیت‌الله حدائق نزدیک به ۲۰ سال امام‌جمعه موقت شیراز و سالیان متمادی دبیر جامعه روحانیت شیراز بود و در انتخابات سال‌های آغازین انقلاب به عنوان ناظر بر سلامت انتخابات از طرف شورای نگهبان فعالیت می کرد.
در طول دوران دفاع مقدس، بار‌ها در کنار رزمندگان در جبهه‌های جنگ حضور داشت و نطق معنوی وی به رزمندگان نشاط و وجد زیادی می‌بخشید.
در کنار تدریس در حوزه علمیه به تبلیغ معارف اهل‌بیت (ع) پرداخت و در روستا‌های محروم فارس و اطراف شیراز با همت مردم و نیکوکاران به احداث ده‌ها مسجد، حسینیه ومدرسه پرداخت و آثار زیادی در مناطق محروم و بی‌بضاعت باقی گذاشت.
این عالم ربانی بیش از ۴۰ سال، در دفتر مسجد النبی، پاسخگوی مسائل و مشکلات و رفع نیازمندی‌های مردم بود و در شهر شیراز چندین مسجد و مرکز عام‌المنفعه ساخت.
نتیجه سالیان متمادی تدریس و تربیت آیت‌الله حدائق، پرورش شخصیت‌های علمی و اجتماعی است که هم‌اکنون در عرصه‌های مختلف همچون امامت جمعه، قضاوت و تدریس، مشغول خدمت به نظام اسلامی هستند.
وی در سال‌های پایانی عمر، به دلیل کهولت سن، کمتر در مجامع عمومی و خصوصی حاضر می‌شد و بیشتر به تدبیر و تدبر در امور دینی مشغول بود.
سرانجام عالم اخلاق شهر شیراز، به علت بیماری عفونت ریوی و ضعف جسمانی در بیستم تیر سال۱۳۹۷، در ۹۲ سالگی دعوت حق را لبیک گفت و در حریم امن احمدی به آغوش خاک سپرده شد.
و اینک تمام عشق و ارادت شاگردان ایشان در ایام مختلف سال، در حرم حضرت احمد بن موسی(ع) چند برابر می‌شود و شوق زیارت را دوچندان می‌کند، یاد و نامش گرامی و جاودان باد.
انتهای پیام/س
