«الکساندر کنیازف» کارشناس سیاسی روس در یادداشتی که در اختیار خبرنگار دفتر منطقهای خبرگزاری فارس قرار داد، به بررسی نتایج سفر رسمی رئیس جمهور قرقیزستان به ترکیه پرداخته است.
در این یادداشت آمده است: نخستین بازدید رسمی «سادیر جباراف» رئیس جمهور قرقیزستان از ترکیه در 9-10 ژوئن را میتوان تلاشی برای کاهش تأثیر منفی سفر عملا بینتیجه وی در 25 می سال جاری میلادی به روسیه دانست.
پس از مرحله حاد درگیریهای مرزی قرقیزستان و تاجیکستان، «امامعلی رحمان» رئیس جمهور تاجیکستان از «مسکو» بازدید کرد. از رهبران کشورهای شوروی پیشین تنها از وی جهت حضور در رژه نظامی «سالروز پیروزی - 9 می» دعوت شد، زیرا رحمان در حال حاضر ریاست دورهای شورای سران سازمان پیمان امنیت جمعی را بر عهده دارد.
با این وجود حضور رئیس جمهور تاجیکستان در رژه نظامی در مسکو را در قرقیزستان به عنوان حمایت سیاسی و روحی و روانی از «دوشنبه» تلقی کردند.
با توجه به این نکته، «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهور روسیه لازم دانست تا به نحوی تعادل را رعایت کرده و از رئیس جمهور قرقیزستان برای سفر به مسکو دعوت کند.
البته همزمان پوتین تایید کند که روسیه در رابطه به درگیریهای مرزی میان تاجیکستان و قرقیزستان موقعیت بیطرفانه داشته و آماده میانجیگری بین دوشنبه و بیشکک است.
در دیدار پوتین با جباراف موضوعاتی از قبیل همکاریهای اقتصادی یا اعطای وام و سرمایه گذاری در قرقیزستان مطرح نبود.
ضمنا از پاییز گذشته به این طرف در روابط میان قرقیزستان و چین نیز موضوعات مالی و همکاریهای اقتصادی در دستور کار قرار نگرفته است. هم مسکو و هم پکن همچنان با رهبری جدید قرقیزستان فاصله مشخصی را حفظ کرده و ترجیح میدهند در موقعیت ناظر قرار داشته باشند.
این در حالی است که دست یافتن به منابع مالی از اصلیترین اهداف رهبری فعلی قرقیزستان بوده و در تعیین سیاست داخلی و خارجی این کشور نقش مهمی خواهد داشت.
به نوبه خود، این وضعیت رهبری قرقیزستان برای رئیس جمهور ترکیه به اصطلاح «پنجره فرصتهای» خاصی را در جهت تقویت مواضع «آنکارا» در قرقیزستان ایجاد میکند.
با توجه به شرایط سخت دولت قرقیزستان از یک سو و بلند پروازیهای رهبری آن از سوی دیگر، این سفر با تشریفات خاص و اظهار نظرهای پر طمطراق از هر دو طرف همراه بود.
اما نتایج واقعی این سفر در حقیقت چندان ارزشمند نبود و فقط اسنادی نظیر توافق نامههایی در مورد حق مولف، حفاظت از گیاهان و قرنطینه، فرهنگ، تربیت بدنی و ورزش و همکاریهای وزارتخانههای خارجه در موضوعات مربوط به تشریفات به امضا رسید.
وضعیت مالی بحران آمیز ترکیه که طی سالهای اخیر از راه دریافت وامهای چینی و سایر ترجیحات، توانسته است خود را سر پا نگاه دارد، امکان نمیدهد تا آنکارا در ردیف حامیان مالی دولت و رهبری فعلی قرقیزستان قرار گیرد.
تنها موردی که جلب توجه میکند اظهارات مربوط به همکاریهای نظامی است. هرچند این اظهارات به صورت کلی و کاملاً مبهم بیان شده است ولی ممکن است واقعیتهای خاصی پشت پرده پنهان داشته باشد.
این نکته واضح است که جانب قرقیزی نسبت به دریافت پهپادهای ترکی «بایراکتار» (Bayraktar) علاقه مندی بالایی دارد که احتمالا روی استفاده آنها در اختلافات مرزی با تاجیکستان حساب باز کرده است. چنین اقدامی میتواند شرایط را در منطقه حساس «فرغانه» پیچیده کند که در متن خروج نیروهای غربی از افغانستان، پیش بینی پیامدهای سنگین آن کار سختی نخواهد بود.
انتهای پیام/.