به گزارش خبرگزاری فارس از بندرعباس، جهانگیر حاجی زاده از فعالان رسانه‌ای و اجتماعی هرمزگان در یادداشتی آورده است:
چند وقت اخیر شاهدیم فضای رسانه ای کشور و استان هرمزگان با انتشار محتواها و کلیپ‌های حاشیه ساز در شبکه‌های اجتماعی مواجه شده است به گونه‌ای که بازخورد انتشار این محتواها از سطح ملی تا سطح بین المللی را در برگرفته است. فیلم ها و محتواهایی مانند زندگی بر فراز ستون‌ها، تخریب آلونک زن بندرعباسی، فرار عروس جوان، هشتگ بندرعباس من کجاست و در مورد آخر انتشار فیلم رقص یک کارمند اداری بندرعباس در محل کار.
جدای از اصل محتوای منتشر شده و ماهیت مطالب هر کدام که رسیدگی و برخورد با آنها باید با جدیت و در سطح مناسب خود صورت گیرد مسئله اصلی چرایی انتشار اینگونه محتواهای چالش برانگیز است که از دو جنبه جای تامل دارد.
جنبه اول این است که چرا انتشار هرگونه محتوا در فضای مجازی و هر رسانه ای مسئولیت و هزینه انتشار را برای عامل انتشار در پی ندارد و هر عضو شبکه‌های اجتماعی به خود اجازه می‌دهد هر محتوایی که مدنظرش است حتی بر خلاف قانون و عرف کشور منتشر نماید و مسئولیتی متوجه اش نباشد که این موضوع هم به فرهنگ استفاده از رسانه و فضای مجازی و هم به عدم اعمال سازوکارهای قانونی و فنی احراز هویت برای عضویت افراد در شبکه‌های اجتماعی بر می‌گردد.
در موارد اخیر مربوط به استان هرمزگان یکی از علل اصلی عدم پایبندی افراد به این اصل مهم مسئولیت پذیری در قبال محتوای منتشره است.
نکته اول اینکه در فضای رسانه ای کشور با توجه اینکه فضا تعاملی و دو طرفه است به گونه ای که با ظهور شبکه‌های اجتماعی تمام مردم می توانند به عنوان یک رسانه توانایی انتشار مطلب و محتوا همانند یک شبکه تلویزیونی را داشته باشند
حال با این وضعیت حاکمیت این امکان را به تمامی مردم داده تا بتوانند دست به انتشار مطلب و تولید محتوا بزنند خوب چه ابزار کنترلی برای اطمینان از پایبندی شهروندان به قوانین رسانه ای وجود دارد.
آیا سطح آموزش دانش و فرهنگ جامعه به سطحی رسیده که تمام افراد در تمامی سطوح و در هر دو جایگاه حقیقی و حقوقی خود پایبند به اصول و قوانین فضای رسانه‌ای و بهره برداری از فضای مجازی باشند؟
آیا احراز هویت برای عضویت هر فرد در شبکه‌های اجتماعی و پیام رسان ها به نحو مطلوب و بازدارنده اعمال می شود آیا سیاست های کنترلی برای انتشار محتوای سالم و قانونی به نحو مطلوب اعمال می گردد و چراهای دیگر در این حوزه
جنبه دوم نیت و هدف انتشار دهندگان از انتشار اینگونه محتواها به نحو دلخواه خود و در زمان مدنظر خودشان است. آیا این افراد خیرخواه مردم و جامعه هستند آیا این افراد به دنبال نشان دادن نارسایی ها و مشکلات مردم و جامعه هستند؟ آیا این افراد قصد اصلاح و برطرف کردن مشکلات و برخورد با مفاسد و ایرادات جامعه دارند؟ اگر به این شکل است چرا اینگونه محتواها را بموقع و به نحو مناسب برای رسیدگی به مرجع قانونی مربوطه اعلام نکرده اند؟ و چرا در مصداق اخیر بعد از گذشت چند ماه اقدام به انتشار فیلم در فضای مجازی نموده اند؟
این نوع رفتارها نشان می دهد به نظر عوامل اصلی و اولیه انتشار فیلم با این کار نه به دنبال اهداف خیرخواهانه بلکه به دنبال منافع و مطامع شخصی و گروهی خود و حتی انتقام گیری از افراد و گروه‌های رقیب هستند. حال اینکه این افراد فاقد دانش فرهنگ و سواد رسانه ای و فضای مجازی غافل از ظرفیت و پتانسیل شبکه های اجتماعی و بدون توجه به قدرت سطح و سرعت انتشار محتوا برای یک تسویه حساب شخصی و گروهی هم آبروی یک فرد و جریان را تخریب می نمایند و هم افکار و اذهان عمومی را جریحه‌دار نموده و هم هزینه بسیار بالایی برای نظام و حاکمیت ایجاد می‌نمایند.
انتهای پیام/ 88055
