سیفی آزاد: کرونا ثابت کرد تئاتر در ایران شغل نیست/ تله تئاتر غم نان هنرمندان را رفع نمی کند

به گزارش خبرنگار تئاتر خبرگزاری فارس، برنامه شب تئاتر سه شنبه، 30 مهر ماه با حضور ایوب آقاخانی، جواد مولانیا، مجریان برنامه و رحمان سیفی آزاد نویسنده و هنرمند تئاتر، سینما و تلویزیون برگزار شد.

رحمان سیفی آزاد در ابتدای صحبت خود گفت: کرونا به ما نشان داد که در ایران تئاتر شغل نیست، حقوقی هم ندارد. من معتقدم تئاتر ایران را با هیچ کجای جهان نمی توان مقایسه کرد از مختصات یا حتی نوع مدیریت و مسائل دیگر حتی سینمای ایران هم همینطور است از موضع اقتصادی بخش اعظمی از تئاتر و سینمای وابسته به حمایت دولتی هستند که اگر این حمایت حذف شود چرخه اقتصادی معیوبی دارند که فاجعه به بار می آورد.

وی در ادامه افزود: تئاتر خصوصی هم که قبلا به غلط تعبیر می شد ، در این دوران حذف شد، تصور ما از تئاتر خصوصی هم چنین چیزی که با آن مواجه بودیم اشتباه بود. اتفاق بد این است که در همان تئاتر خصوصی اهالی تئاتر نبودند که درآمدزایی می کردند یا سرمایه گذارانی بودند یا جوانانی که اندوخته ای جمع کردند و باز هم چرخه اقتصادی اش برای کسان دیگر به تعبیری دلالان بودند.

سیفی آزاد با اشاره به اینکه اهالی تئاتر چنین شرایطی را در این وضعیت کرونایی نداشتند که کاری بکنند یا نکنند درآمدشان را داشته باشند یا دورکاری و کارهای دیگر بکنند، گفت: الان واقعیتی مثل کرونا باعث تعطیلی سالن های تئاتر شده است و همه این را می دانیم و این بحث ها بارها بین اهالی مختلف شکل گرفته که تئاتر امکان ندارد بدون تماشاگر باشد اما این واقعیت است که سالن ها باید تعطیل شود نه فقط سالن های تئاتر بلکه همه فضاهایی که جمعیت زیاد دارند، تعطیل شده اند حال می بایست راه حل دیگری برای کار پیدا کرد و این راه حل فضای رسانه ای است که یکی از قالب هایش بحث تئاتر تلویزیونی بود.

وی در ادامه افزود: تئاتر تلویزیونی به تنهایی نمی تواند مشکل اقتصادی همه هنرمندان را برطرف کند و این دردآور است که اهالی فرهنگ و تئاتر همه غم نان داشته باشند چطور می شود که غم نان داشت و برای اندیشه جامعه هم دغدغه داشت. 

سیفی آزاد درباره کمرنگ بودن نقش وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در رفع مشکلات هنرمندان تئاتر گفت: اقتصاد تئاتر وابسته به ارگان ها و نهادها است و آن ارگان ها و سازمان ها هم به جای اینکه در جریان زنده تئاتر باشند دنبال اهداف خود هستند مثل شهرداری ها ، حوزه هنری یا خیلی جاهای دیگر که همه بودجه دارند. اما باز هم کار اهالی تئاتر لنگ است چون آنها برای اهداف خود کار می کنند. بودجه ای که برای مرکز هنرهای نمایشی تعریف می شود، برای تئاتری است که اهداف دولتی دارد بنابراین جریان تئاتر باز اقتصاد ندارد و همه این بودجه ها هم اگر بیاید مشکل حل نمی شود باید تئاتر تبدیل به شغل شود تا از ریشه همه چیز درست شود و این ریشه در قانونگذاری است که وزارت کار و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی توامان باید برای تئاتر فکری کنند که آنها هم باید کنار هم قرار بگیرند که نمی گیرند.

وی اظهار داشت: ما از اول نمی خواهیم قانون بودجه را در تئاتر حل  کنیم چرا این کار را نمی کنیم تا مشکلات رفع شود ؟ حرف من این است بودجه های خیلی جاها در خود مسیر تئاتر و جریان زنده آن استفاده نمی شود. مثلا یکی از نمونه های موفق در ایران تئاتر آزاد است که همه چیزش در خودش تعریف شده یک گروه های مشخصی که کار می کنند و تماشاچی های خود را هم دارند این یک اشل کوچک است و نمی خواهم ملاک قرار داد اما آنها در قالب خود مسیر خود را مشخص کرده اند.

سیفی آزاد اظهار داشت: مسکن ها این است که مثلا خانه تئاتر بسته های حمایتی جور می کند که دیگر زندگی یک هنرمند را پوشش نمی دهد البته ارزشش اصلا نادیده گرفته نمی شود اما مگر این چقدر می تواند تداوم داشته باشد و باید فکر ریشه دار تر داشت.

انتهای پیام/