به گزارش خبرنگار تئاتر خبرگزاری فارس، نمایش «عموی عجیب بزرگ کوچیک من» به کارگردانی ناصر آویژه و نویسندگی گیتا داودی این روزها در مرکز تئاتر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان اجرا میشود.
قصه این نمایش ماجرای کتاب‌خانه‌ای است که از سوی خانمی اداره میشود که معتقد است قصه‌ها و کتاب‌ها می‌توانند تاثیر خوب و جادویی داشته باشند و با ورود دختر کوچکی به نام سارا که مدتی است به دلیل مسایل پیش آمده در زندگی‌اش غمگین و تنهاست، ماجراهای عجیبی شکل می‌گیرد. نمایش «عموی عجیب بزرگ کوچیک من» با الهام از کتاب «مجموعه قصه‌های شل سیلوراستاین» از انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان از سوی گروه نمایشی «بازی‌سازان» تولید شده است.
«ناصر آویژه» کارگردان نمایش «عموی عجیب بزرگ کوچیک من» در گفت وگو با خبرنگار تئاتر فارس درباره نحوه تولید این اثر گفت: سال ۹۷ که در حال تولید «شاپرک‌ها در خیابان» بودم، از طرف کانون به من پیشنهاد شد تا بعد از سال‌ها نمایشی را برای اجرا آماده کنم. ترجیح کانون بر این بود که نمایش بر مبنای کتاب‌ها و نمایشنامه‌هایی تولید شود که توسط این نهاد منتشر شده است.
وی در ادامه افزود: به دنبال این پیشنهاد ابتدا چند مجموعه از قصه‌های ایرانی را مطالعه کردم، اما متوجه شدم نمایشی که همزمان در مرکز تئاتر کانون روی صحنه خواهد رفت، بر مبنای یکی از قصه‌های ایرانی یعنی «کچل کفتر باز» شکل گرفته است. بعد از این بود که فکر کردم روی قصه‌های دیگری کار کنم و به آثار شل سیلورستاین رسیدم که با استقبال کانون روبه رو شد.
آویژه درباره ویژگی نوشته‌های سیلورستاین بیان کرد: قبل از اینکه ایده اولیه نمایش «عموی عجیب بزرگ کوچیک من» را ارائه دهم ، قصه‌هایی از شل سیلورستاین مثل «سه دوست، سه نتیجه» و «گلوله برفی» را خوانده بودم. همانطور که در قصه گلوله برفی می‌بینیم انگار حضور آدم‌ها بعد از رفتن از میان ما همچنان ادامه دارد و تنها شکل آن است که دگرگون میشود. فکر کردم میشود روی همین موضوع کار کرد.
وی همچنین افزود: در ایده اولیه دنبال این بودیم که بتوانیم در مورد جریان ساری و جاری زندگی که توقف ناپذیر هم هست حرف بزنیم؛ یعنی همان حال‌نگری که در آثار سیلورستاین همیشه می‌بینیم. همیشه اتفاق‌ها رخ می‌دهند و ما قادر نیستیم تا جلوی آن‌ها را بگیریم. در حقیقت تنها نگاه ما به این اتفاقات است که رفتارهای بعدی ما را شکل می‌دهد.
کارگردان نمایش «شاپرک‌ها در خیابان» همچنین در ارتباط با نحوه روایت قصه‌های چندگانه در این اثر گفت: تلفیق چند داستان باعث شده نمایش فرم و شکل هزار و یکشبی پیدا کند. همانطور که در هزار و یکشب قصه در قصه روایت میشود نمونه‌هایی را هم در ادبیات کودک و نوجوان می‌توان در این ارتباط نام برد؛ ولی در فضای نمایش شاید کمتر این اتفاق افتاده است.
آویژه افزود: دلیلش ممکن است این باشد که تصور معمول این است همیشه باید قصه‌ای سر راست را برای بچه‌ها تعریف کنیم و از ابتدا تا انتهای داستان به نتیجه‌ای مشخص برسیم تا آن‌ها متوجه ماجرا شوند. ولی این نمایش برای من از این جهت تجربه خوبی بود.
این کارگردان نمایش‌های کودک و نوجوان در پایان سخنانش با اشاره به اقتضائات تولید نمایش‌های کودک و نوجوان اظهار کرد: زمانی که اثری را برای گروه مخاطب مشخصی مثل کودکان و نوجوانان تولید می‌کنیم باید به بحث فرم و محتوا همزمان و به شکل متناسب توجه داشته باشیم و شخصاً در این نمایش سعی کردم به این مقوله دقت کنم.
وی با بیان اینکه محتوایی که برای این نمایش در نظر گرفته شده بود محتوایی فلسفی بود و در شکل و اجرا هم تلاش شده تا ایده‌هایی را نو برای انتقال این مفاهیم به کار بگیرم، توضیح داد: نکته اساسی این است که اگر ما قصه گویی را درست پیش ببریم و محتوای مورد نظرمان را در دل قصه‌ها جای بدهیم، مخاطب تا اندازه زیادی این محتوا را دریافت و با آن ارتباط برقرار خواهد کرد. از سوی دیگر توجه به این مسئله که قصه‌هایی که می‌گوییم چقدر برای نسل جدید ما جذاب است و چطور می‌توانیم روایت این قصه‌ها را با نوآوری به شکل جذاب‌تری ارائه کنیم، بسیار اهمیت دارد.
به گزارش فارس، نمایش «عموی عجیب بزرگ کوچیک من» از ۱۰ تیر ماه در سالن بوستان مرکز تئاتر و تئاتر عروسکی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان روی صحنه رفته است.
انتهای پیام/
