به گزارش خبرگزاری فارس از سمنان، «زهرا برناکی»، بانوی معلول دامغانی است که عزمش را جزم کرد و در بازی‌های پاراآسیایی جاکارتا افتخارآفرین شد.
برناکی در پرش طول کلاس T/45/46/47، با پرشی به طول چهار متر و 51 سانتی‌متر توانست بر جایگاه سوم مسابقات پاراآسیایی جاکارتا بایستد.
این ورزشکار رشته دوومیدانی از دامغان شاید جزو معدود معلولان توانمند و موفقی باشد که سخنانش برای پیگیری مدیران و رسیدگی به جامعه توان‌خواهان باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد.
او، نماینده ورزشکاران استان سمنان بود که در سفر استانی هیأت دولت به سمنان در حضور رئیس‌جمهوری سخنانی را بیان کرد و امروز فرصت خوبی برای بازخوانی بخش‌های مهم این دغدغه‌هاست تا در فضای به دور از تلاطم و شلوغی‌های سفر دولت مورد توجه قرار گیرد.
برناکی که به نمایندگی از جامعه معلولان، ورزشکاران و به‌واسطه جنسیتش به نمایندگی از بانوان استان سمنان با حجت‌الاسلام حسن روحانی سخت می‌گفت، حرف‌های شنیدنی زیادی دارد.
پا به پای مردان این سرزمین
بانوی معلول دامغانی می‌گوید: جمعی از بانوان معلول ورزشکار استان سمنان نامه‌ای به رئیس‌جمهوری دولت یازدهم در سفر قبلی به استان نوشتند و درخواست حمایت داشتند؛ اما حقیقتاً انتظار حمایت نداشتند و اگر امروز قهرمانم چون مقدمات حضورمان در مسابقات لیگ بانوان کشوری 94 برایمان فراهم شد.
او ضمن تبریک روز جهانی معلولین که به تعبیر خوش، روزی است صرفاً برای گرامیداشت معلولین می‌گوید: ای‌کاش روزی برای ارزیابی بود؛ برای ارزیابی جامعه معلولین از جهت پیشرفت‌ها و پسرفت‌ها؛ ارزیابی مسؤولان امور معلولین از جهت پیشرفت‌ها و پسرفت‌ها نسبت به جوامع پیشرفته بین‌المللی.
این بانوی معلول دامغانی افزود: لغت معلولین امروزه به افراد با نیازهای ویژه تغییر پیدا کرده، اما آیا نگاه جامعه و مناسب‌سازی شهرهایمان نیز این نیازهای ویژه را برآورده می‌کند؟
برناکی بیان داشت: همه میدانیم بیکاری در کشورمان نرخ قابل‌توجهی دارد؛ حال آنکه معلول نیز باشی! طبق قانون ارگان‌ها و نهادهای دولتی سه درصد از کارمندانشان را از معلولین جذب کنند؛ اما در عمل چه؟ آیا سازمان‌های استان و شهرستان و متولیان امور معلولین به این قانون عمل کرده‌اند؟
وی تصریح کرد: اگر این قانون در عمل اجرا نمی‌شود، پس فکری برای کارآفرینی و اشتغال‌زایی جامعه معلول استان شود؛ بلکه جزو آمار سرباری کشور نباشیم.
بیداد نابرابری بین ورزشکاران معلول و غیرمعلول
این بانوی معلول دامغانی افزود: ما تمام سعی‌مان بر این است تا در زندگی روزمره پا به پای مردان سرزمینمان قدم برداریم. بانوانی که دوشادوش تمام مردان امروزه فعالیت می‌کنند و این دقیقاً چیزی است که خودمان خواسته‌ایم و دولت به‌خصوص دولت دوازدهم با عضویت و قبول بانوان در عرصه سیاسی این کار را هموارتر کرده است؛ اما آیا مردان سرزمینمان همانند ما بانوان پا به پای ما هستند؟
برناکی بیان داشت: به‌عنوان تنها نماینده استان در بازی‌های پاراآسیایی و تنها مدال‌آور بازی‌های آسیایی و پاراآسیایی بزرگ‌سالان در تاریخ استان سمنان موفق به کسب مقام سوم مسابقات پاراآسیایی 2018 جاکارتا شده‌ام. به‌عنوان قهرمانی که پرچم کشورم را با افتخار به اهتزاز درآوردم و به دور از تمامی سیاست‌های داخلی و خارجی باعث شدم بار دیگر نام ایران در سطح قاره آسیا شنیده شود و دین خود را هرچند کوچک به سرزمینم ادا کرده‌ام.
وی بیان داشت: اما آیا مسؤولان جامعه ورزش امکاناتی در اختیار ورزشکاران قرار خواهند داد تا بار دیگر به جای نام ایران، بارها و بارها سرود ایران در میادین جهانی پخش شود؟
این بانوی معلول دامغانی افزود: عدم برابری بین ورزشکاران معلول و غیرمعلول متأسفانه در سطح کشور و به‌خصوص در استان و شهرستان‌های تابعه بیداد می‌کند. نمی‌دانید چه سخت است قهرمانی باشید که نتواند از وسایل ورزشی استفاده کند؛ نه اینکه نخواهد یا نگذارند، بلکه توانایی استفاده را ندارد؛ آیا نمی‌توان تجهیزات مناسب‌سازی شده را تهیه کرد؟
غذا که نباشد، توانی نیست
برناکی بیان داشت: نمی‌دانید چه سخت است تلاش کنی و از جان مایه بگذاری؛ اما نه‌تنها حمایت نشوی بلکه دیده نیز نشوی. ورزش برای ما از افراد سالم سخت‌تر است و چون مدال می‌آوریم، دلیل پایین بودن سطح مسابقات نیست، دلیل این است که از زمانی که متوجه معلولیت شدیم خواسته‌ایم که بتوانیم.
این ورزشکار برتر بازی‌های پاراآسیایی گفت: در همه جای دنیا ورزشکار بودن شغل است؛ اما ما برای ورزشکار ماندن نیاز به درآمد داریم. شغل که نباشد درآمدی نیست، درآمد که نباشد غذایی نیست، غذا که نباشد توانی نیست.
برناکی اضافه کرد: اگر ورزشکار بودن در ایران شغل نیست و منبع درآمدی ندارد و اگر قانون جذب کار جدی گرفته نمی‌شود، لااقل ورزشکار بودنمان را جدی بگیرید.
انتهای پیام/ر
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
