به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری فارس، موافقتنامه تغییر اقلیم پاریس با این پیش فرض به وجود آمده که گرمایش زمین حاصل از مصرف سوخت‌هایی نظیر نفت و گاز در طی سال‌های مختلف است که موجب ایجاد گازهای گلخانه‌ای و گرمایش زمین شده است.
این در حالی است که بخش مهمی از جامعه علمی جهان، مخالف نظریه گازهای گلخانه‌ای هستند و معتقدند پیدایش این پدیده علل دیگری دارد؛ در همین راستا در سال 2007، دکتر فردیریک سیتز رئیس اسبق آکادمی علوم آمریکا با راه‌اندازی طوماری از دانشمندان خواست تا مخالفت علمی خود با نظریه گازهای گلخانه‌ای را با امضای طوماری به نمایش بگذارند که موجب جمع شدن بیش از 31 هزار امضا از بین دانشمندان آمریکایی شد.
به عبارت دیگر می‌توان گفت تاکنون اجماع علمی بر روی علت واقعی گرمایش زمین به وجود نیامده است و این موضوع نیازمند بررسی‌های بیشتر و دقیق‌تر دانشمندان است. حال آنکه این کشورهای اروپایی و آمریکا بودند که در طی سال‌های پس از انقلاب صنعتی با مصرف افسار گسیخته سوخت‌های فسیلی موجب انتشار گازهای گلخانه‌ای شدند اما اکنون طلبکارانه از کشورهای در حال توسعه تقاضای صرف نظر کردن از مهمترین بخش اقتصادی خود یعنی نفت و گاز را دارند.
در واقع موافقتنامه پاریس موجب محدودیت‌های جدی بر سر بهره‌مندی از منابع انرژی ارزان مانند نفت و گاز می‌شود و طبیعتا کشورهای دارنده این منابع با این توافق موافق نخواهند بود.
در همین راستا رئیس جمهور آمریکا در مورد چرایی خروج این کشور از موافقتنامه پاریس علاوه بر رد ادعای نظریه گازهای گلخانه به استناد گزارش‌های تهیه شده توسط دانشمندان آمریکایی، به مضرات اقتصادی حاصل از موافقتنامه پاریس اشاره کرد و گفت:« توافق پاریس می‌تواند سه تریلیون دلار از تولید ناخالص ملی آمریکا کم کند و به قیمت از دست رفتن شش و نیم میلیون شغل تمام شود».
در واقع ترامپ، به خوبی معنی کاهش انتشار و به دنبال آن کاهش تولید ملی و مشکلات اقتصادی و از بین رفتن فرصت‌های شغلی را متوجه شده است.
این در حالی است که بر اساس گزارش‌های موجود، منابع نفت و گاز ایران بیشتر از آمریکا است و حتی ایران در مجموع ذخایر نفت و گاز رتبه نخست دنیا را در دست دارد. اما در داخل کشور، برخی از مسئولین معتقدند با پیوستن به موافقتنامه پاریس، اتفاقی برای اقتصاد نخواهد افتاد!
در حالی که بر اساس گزارش سازمان محیط‌زیست، اجرای تعهدات ارائه شده توسط ایران(INDC) به دبیرخانه کنوانسیون تغییر اقلیم سازمان ملل متحد (UNFCCC) موجب کاهش 7 درصدی از حجم اقتصاد کشور خواهد شد و هزینه 52 میلیاردی برای اجرای آن نیاز است.
بررسی های صورت گرفته نشان می‌دهد عموم کشورهای نفتی، مخالف توافق پاریس هستند، چندی پیش نیز خبر مخالفت عربستان با تصمیم کاهش 25 درصدی تولید نفت توسط ارگان علمی سازمان ملل در خصوص تغییرات اقلیم(IPCC) نیز منتشر شد که نشان دهنده هوشمندی این کشور در قبال حفاظت از سرمایه‌های ملی خود بود. روسیه نیز در صحت گرمایش جهانی و انسان ساز بودن آن شک کرده و رئیس جمهور این کشور اعلام کرده که با پیوستن روسیه به موافقتنامه پاریس، صدمات اقتصادی در بلند مدت بر این کشور وارد خواهد شد.
از این رو ضروری است در داخل کشور از هرگونه عجله در پیوستن به موافقتنامه پاریس خودداری کرد و با هوشمندی کامل تمامی جوانب این توافق را ارزیابی و مورد نقد و بررسی قرار داد، اتفاقی که تاکنون صورت نپذیرفته است.
انتهای پیام/
