جان‌های حججی‌ها ما را سربلند می‌کند/ بی‌شک طرف اصلی این درگیری‌ها، داعش نیست

خبرگزاری فارس، سیدیحیی یثربی(عضو هیأت علمی گروه فلسفه دانشگاه علامه طباطبایی): با نگاهی به تجربه‌های متعدد نیم قرن اخیر جهان، متوجه می‌شویم که مردمان کشورهای جهان سوم در فکر بهبود شرایط زندگی خود، دست به انقلاب‌های متعدد زده‌اند. انقلاب‌هایی که غالباً نه تنها مشکلی را حل نکرده، بلکه مشکلات بیشتری را هم ایجاد می‌کردند.

یکی از این کشورها، ایران عزیز ما بود. من در جوانی و نوجوانی خود احساس می‌کردم که مانند همه جوانان کشور در آرزوی روزی هستم که این جامعه بتواند انقلابی بکند و شرایط عوض شود. در آن روزگار، با پاگرفتن و قدرتمند شدن اتحاد جماهیر شوروی، معمولاً انقلاب‌ها گرایش چپ داشته و در نهایت هم به اتحاد جماهیر شوروی می‌پیوستند، مانند انقلاب عراق، سوریه، لیبی، الجزایر و ... .

پیوستن به شوروی، عواقب انقلاب را تا حدودی آرام و کنترل می‌کرد، چون انقلابیون با کمک نظامی شوروی و نیز با قطع رابطه با غرب، در داخل کشور، مردم را به زور تسلیم کرده و آرام نگاه می‌داشتند. ولی با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و بی‌رقیب شدن غرب، دیگر انقلاب‌های چپ پناهی نداشتند. به همین دلیل، پس از انقلاب به آشفتگی داخلی دچار می شدند؛ مانند افغانستان، لیبی و ... .

انقلاب اسلامی ما آرزویی بود که چنان آسان به دست آمد که بیشتر مردم انتظارش را نداشتند و این اتفاق بیشتر به خاطر نفوذ و قدرت معنوی امام خمینی(ره) بود. علاقه‌مندان انقلاب و حتی منتقدان آن، باید نقش امام(ره) را در برآوردن نیازی که نیاز بیشتر مردم جامعه بود، فراموش نکرده، حساب آن را از حساب مدیریت‌های ضعیف و تصمیم‌های نابجا جدا کنند!

اما، چنان که گفتیم، در انقلاب‌هایی که رخ می‌داد، همیشه مردم پس از پیروزی دچار مشکل می‌شدند. زیرا، پیش از پیروزی و در مقام مبارزه، همه با هم در یک صف بودند؛ مادی و مسلمان، راست و چپ، یکصدا بودند. اما پس از پیروزی از هم فاصله گرفته، هر کدام به تنهایی می‌خواستند نظام کشور را در اختیار داشته باشند و قدرت را به دست بگیرند.

از اینجا بود که کار از مرحله تشکل و احزاب به میدان جنگ داخلی می‌کشید. بنابراین، اگر پس از پیروزی یکی از گروه‌ها به قدر کافی نیرومند می‌شد تا حدی که بتواند با گروه‌های دیگر درافتد و قدرت و نظم و نظام جامعه را در دست بگیرد، مملکت در پناه این گروه، آرام گرفته و مسلماً نیازی به حمایت قدرت خارجی نخواهد داشت.

در ایران نیز، همین قاعده حاکم بود، ولی آنچه به فریاد مردم رسید، نقش پررنگ حضرت امام(ره) و قدرت و نفوذ ایشان بود که مانع از بروز جنگ‌های داخلی و آشفتگی‌های بعد از انقلاب شد. اگر این نفوذ و قدرت نبود، شاید سال‌ها با هم درگیر می‌شدیم و سر انجام نیز ممکن بود که کشور ما تجزیه شود، فراموش نکنیم که هنوز اتحاد جماهیر شوروی بر سر قدرت بود.

اما کشور ما به خاطر قدرت و نفوذ امام(ره)، نه تسلیم غرب شد و نه تسلیم حریف غرب یعنی شوروی. در این مرحله، جنگی به ما تحمیل شد که از آن جنگ نیز در سایه رهبری امام(ره) و ایثار و نثار جوانان سربلند بیرون آمدیم، بی‌آنکه ذره‌ای از خاک کشورمان را از دست بدهیم. خاطره این جوانان نیز باید در تاریخ ما فراموش نشود. نثار و ایثاری که آنان داشته‌اند، واقعاً غیرقابل تصور است.

هم اکنون نیز، در دنیای متلاطم امروز، نقشه‌ها و توطئه‌های زیادی علیه کشورهای در حال توسعه و در عین حال، ثروتمند در جریان است. بی‌تردید، هشیاری رهبر معظم انقلاب و ایثار و نثار جوانان باز هم ما را سربلند خواهد کرد؛ اگرچه به بهای جان‌های عزیزی همانند حججی‌ها تمام شود.

باید توجه داشت که بی‌شک طرف اصلی این درگیری‌ها، داعش نیست! داعش آن امکانات و آن فرهنگ را ندارد که بتواند قسمتی از جهان را اداره کند. داعش ابزاری است در دست قدرت‌ها و این ابزار، روزی کارآیی خود را از دست خواهد داد. اما آن قدرت‌ها همچنان به دنبال منافع خویش هستند. از این روی، ما نیز باید در عین مبارزه، منافع کوتاه مدت و دراز مدت جامعه خود را فدای هیچ مصلحت و منفعت دیگری نکنیم.

انتهای پیام/