به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس در کابل، انتخابات افغانستان با مشارکت میلیونها شهروند این کشور علیرغم تهدیدات امنیتی با موفقیت برگزار شد با این حال از روز برگزاری انتخابات تاکنون، اتهامات و ابهامات زیادی در مورد تقلب‌های گسترده در این روند مطرح شد که اعتراضات خیابانی را نیز در پی داشته است.
جنجالهای انتخابات افغانستان از آن جا آغاز شد که «ضیاءالحق امرخیل»، رئیس دبیرخانه کمیسیون مستقل انتخابات این کشور از سوی پلیس کابل به انتقال لوازم انتخاباتی به نقطه‌ای نامعلوم و به نفع کاندیدای مشخصی متهم شد.
این موضوع که در صورت اثبات، میتوانست تصمیم تقلب آشکار از سوی یکی از عالیرتبهترین مقام‌های کمیسیون انتخاباتی به حساب آید، روند این انتخابات را پیچیده کرد.
هر چند امرخیل این اتهام را رد کرد و گفت که این مواد انتخاباتی به «منطقه سروبی» در جنوب کابل منتقل میشد؛ زیرا از این منطقه گزارش کمبود برگههای رایگیری به این کمیسیون رسیده بود اما این مسئول بلندپایه کمیسیون انتخابات در مقام دفاع، دلایل قابل قبول و قناعتبخشی ارائه نکرد و پرسشهای زیادی را در ذهن و ضمیر شهروندان افغانستان کاشت.
یکی از پرسشهای جدی و ابهامات اساسی این است که اگر امرخیل تصمیم تقلب نداشت، پس چرا با نیروهای امنیتی افغان این تصمیم خود را در میان نگذاشته بود؛ در حالی که بر اساس قانون انتخابات افغانستان، بایستی نیروهای امنیتی افغان در جریان انتقال لوازم انتخاباتی قرار میگرفتند تا برای انتقال این لوازم، حاشیه امنیتی ایجاد میکردند.
پرسش دیگر این که اگر امرخیل در پی تحقق تصمیم نهانی نبوده است چرا برای اجرای انتقال لوازم انتخاباتی به کارمندان عادی کمیسیون انتخابات دستور انجام کار را نداد و به عنوان بلندپایهترین مقام این کمیسیون پا پیش گذاشت؛ در حالی که در چنان روز حساس، تهدیدات امنیتی مانند سایه کارمندان این کمیسیون را تعقیب میکرد و برای وی به عنوان رئیس مهمترین بخش این کمیسیون مناسب نبود که با کاروان انتقال لوازم انتخاباتی همراه شود.
پرسش دیگر این که چرا کمیسیون مستقل انتخابات به هیئتی اجازه تحقیق نداد که از سوی وزارت کشور افغانستان برای بررسی این اتهام تشکیل شده بود.
پس از این ماجرا تیم «اصلاحات و همگرایی» به رهبری «عبدالله عبدالله» خواستار برکناری امرخیل شد و ادعا کردند که مدارک معتبری در اختیار دارند که امرخیل از رقیب انتخاباتی این تیم جانبداری کرده است.
استعفای دیرهنگام رئیس دبیرخانه کمیسیون مستقل انتخابات افغانستان
زمانی که درخواست برکناری رئیس دبیرخانه کمیسیون انتخابات افغانستان تحقق نیافت، تیم اصلاحات و همگرایی نوار صوتی‌ایی را در اختیار رسانهها قرار داد که در آن امرخیل به یکی از اعضای ستاد انتخاباتی «اشرف غنی احمدزی» به زبان پشتو دستور داده که دست روی دست نگذارد و کاری انجام دهد.
همچنین، به یکی دیگر از کارمندان ارشد کمیسیون انتخابات در فایل صوتی، دستور داده میشود که «گوسفندها را ببرد و چاق برگرداند» براساس ادعای ستاد انتخاباتی عبدالله عبدالله، منظور از این مکالمات، بردن صندوقهای خالی و پرکردن به نفع اشرف غنی احمدزی است.
پرسش این است که در صورت درستی مکالمات و اثبات جرم، چرا دولت افغانستان و کمیسیون مستقل انتخابات درباره این موضوع اقدام لازم را انجام نداده است؟
آیا وجود چنین اتهاماتی، دلیلی بر تحقیق بیشتر نیست؟ در صورت پاسخ مثبت، چرا باید اجازه داد که وجود یک فرد و اتهامات منتسب به وی، کل فرآیند انتخابات را زیر سوال ببرد.
انتخابات یک روند ملی است و کمیسیونهای انتخاباتی افغانستان نیز باید نهاد مستقل و ملی باشد، از این جهت وجود کارمند متهم به تقلب؛ آن هم در بالاترین سطح مدیریتی این کمیسیونها و زمانی که 91 درصد آرا وارد سیستم شمارش شده است، به جز این که به بدبینیها نسبت به روند شمارش آرا دامن زند، ارمغان دیگری نخواهد داشت.
اما با این وصف هنوز مشخص نیست که چرا ابعاد این اتهام بررسی نمیشود؛ درحالی که بیگناهی امرخیل و رفع اتهام از وی به احیای اعتبار انتخابات کمک می‌کند و اثبات این اتهام نیز میتواند از سنگینی سایه سردرگمی و ابهام انتخاباتی بکاهد.
اینک روندهای شمارش آرا در کمیسیون مستقل انتخابات افغانستان و روند رسیدگی به شکایات انتخاباتی در کمیسیون رسیدگی به شکایتهای انتخاباتی این کشور در حالی ادامه مییابد که یکی از 2 کاندیدای دور دوم(عبدالله عبدالله) نسبت به کارکرد این کمیسیونها ابراز بیاعتمادی کرده و هیچ ناظری برای نظارت از روندهای در حال جریان، در این 2 کمیسیون حضور ندارد.
استعفای امرخیل در شرایطی که نوار صوتی حاکی از دست داشتن وی در تقلب انتخاباتی از سوی تیم اصلاحات و همگرایی در اختیار رسانهها قرار گرفت، پرسش دیگری در ذهن شهروندان افغانستان خلق می‌کند که چنانچه وی تا روز یکشنبه دلیلی برای استعفای خود نمیدید، اما امروز چیزی جز افشای نوار صوتی منتسب به امرخیل، عوض نشده است.
اگر اتهامات علیه امرخیل دروغ است و بر اساس ادعای وی نوار صوتی ساختگی و جعلی است، پس چرا این مقام کمیسیون در زمانی استعفا می‌دهد که شمار زیادی از شهروندان افغانستان این اقدام وی را دلیلی بر صدق و صحت این نوار می‌پندارند.
اگر وجدان اخلاقی و پایبندی وی به منافع ملی افغانستان چنانچه خود آن را دلیل استعفایش عنوان کرد؛ دلیل اصلی این اقدام بوده است، چه چیزی باعث بیدارشدن این وجدان شده است؟
انتهای پیام/
