به گزارش خبرگزاری فارس از سنندج، دفاع مقدس، قبله قبیله ایثار است که با رزم آغاز شده و تا جانبازی و آزادگی و شهادت استمرار می‌یابد و رفته‌رفته و در مسیر فداکاری‌ها، هوشیاری‌ها، مقاومت‌ها، دلدادگی‌ها و عشق‌ورزی به آرمان‌ها، به تندیس تقدیس ارزش‌هایی مبدل می‌شود که بذل هزاران جان شیرین، تاوان دستیابی به چنین دستاوردهای ماندگاری است که ریشه در بصیرت الهی و التزام فکری و عملی به ولایت فقیه دارد.
بدون شک آثار و مستندات به جای مانده از ایثارگری‌های شهدا در آن دوران بهترین ابزار برای زنده‌نگهداشتن خاطرات روزهای جبهه و جنگ است.
آثاری که با دستان توانمند خبرنگاران، گزارشگران و عکاسان آن دوران با کمترین امکانات و ابزار به ثبت رسیده و امروزه به سرمایه ارزشی برای ساخت آثار ارزشی از دوران جبهه و جنگ شده است.
صدای آشنای شهید "غلامرضا رهبر" همچنان در گوش عاشقان جبهه و شهادت طنین‌انداز است، شهید که در سال 1336 در آبادان متولد شد، در تهران درس خواند و با آغاز نهضت امام خمینی(ره)، مجاهدت‌های خود را در راه انقلاب آغاز کرد و پس از پیروزی انقلاب نیز با نهادهای مختلف انقلابی همکاری داشت.
شهیدی که در دوران جنگ تحمیلی، با حضور در جبهه‌های جنگ و زیر بارش توپ و خمپاره، کار خود را به خوبی انجام داد و ایثارگری رزمندگان را می‌نگاشت.
هنوز هم عاشقان جبهه، همان‌هایی که از آن روزها به یادگار مانده‌اند، صدای رهبر را احساس می‌کنند؛ حس صدای رهبر را می‌شناسند.
«اینجا رادیو آبادان؛ صدای جمهوری اسلامی ایران»؛ مردم جنوب، آن روزها که خانه‌های مردم شهر زیر هجوم تانک‌های بعثی آوار می‌شد، آن روزها که شهر، ویرانه‌ای می‌ماند، پیچ رادیو کنج طاقچه را که می‌چرخاندند، صدایی آشنا را می‌شنیدند که با قدرت و آرامش، نام جمهوری اسلامی و شهر زیبای آبادان را به زبان می‌آورد؛ «هنا آبادان...» اینجا آبادان..؛ اینجا آبادان است؛ اینجا آبادان می‌ماند؛ به زبان عربی هم می‌گفت که بعثی‌ها بشنوند.
شهید "غلامرضا رهبر" تنها شهید عرصه رسانه در دوران جنگ تحمیلی نبود چراکه شهدای زیادی از این دست بودند که بعد از ثبت آثاری ارزشی شهد شیرین شهادت را نوشیدند و آسمانی شدند و عده‌ای نیز به عنوان یادگاران این شهیدان در حال حاضر در بین ما هستند.
خبرگزاری فارس به همین منظور گفت‌و‌گویی با حسین درویشی از پیشکسوتان رسانه‌ای و گزارشگران دوران هشت سال جنگ تحمیلی گفت‌و‌گویی داشته که در ادامه می‌آید...
فارس: آقای درویشی از چه سنی وارد کار رسانه شدید و کارتان را از کدام رسانه آغاز کردید؟
پس پایان دوره دانشکده صدا و سیما در سن 23 سالگی استخدام رسانه صدا و سیما شدم و به عنوان گزارشگر و خبرنگار کارم را آغاز کردم.
فارس: کار رسانه‌ای در عرصه جبهه و جنگ را در چه سالی آغاز کردید؟
همزمان با ورودم به بدنه صدا و سیمای مرکز کردستان و بعد از تشکیل قرارگاه تبلیغاتی سازمان عملا خبرنگار جبهه و جنگ شدم و با توجه به این وظیفه در کنار سایر همکاران جبهه خانه دومم شد.
فارس: نقش اصحاب رسانه در ماندگاری حماسه‌های جبهه و جنگ..
اگر امروز صدها فیلم و سریال مستند از ایثارگری‌های شهدا و رزمندگان ساخته می‌شود به خاطر رشادت‌ها و از خودگذشتگی شهیدانی همچون شهید اوینی و شهید رهبر و امثال این شهداست که با رشادت‌هایشان این تصاویر را ثبت کرده‌اند در حقیقت باید بگویم همه ما مدیون خلق تصاویری هستیم که مردان بسیج رسانه در آن سال‌های آتش و خون به تصویر کشیده‌اند.
اشک در چشمانش جمع می‌شود و بغض گلویش را برای لحظه‌ای می‌فشارد با دست اشک را از گوشه چشمش پاک می‌کند و می‌گوید؛ یاد شهیدان رسانه ملی و همه همکارانی که در مشاغل مختلف اعم از خبرنگار و گزارشگر، تصویربردار و ترابری در جبهه‌ها انجام وظیفه می‌کردند بخیر.
یاد و خاطره اصحاب رسانه‌ای که در آن سال‌ها در پشت جبهه خدمت کردند و یا همواره دوشادوش رزمندگان در قالب اکیپ‌های رپرتاژ در جبهه ایثارگری کردند باید زنده بماند.
فارس: کار در رسانه مرکز کردستان در آن زمان با وجود شرایط سخت و درگیری مستقیم با جبهه به دلیل هم‌مرزی با عراق چگونه بود؟
در واحد خبر صدا و سیمای مرکز کردستان علی‌رغم کمبود امکانات و موانعی که وجود داشت، تلاشی خودجوش و داوطلبانه برای پوشش اخبار جبهه و جنگ شکل گرفته بود.
شرایط حساس و ویژه منطقه در آن زمان حساسیت خاصی را به فعالیت‌های رسانه اضافه کرده بود و در کنار این وظایف پوشش اخبار جبهه و ثبت و ضبط عملیات‌ها در اولویت قرار گرفته بود.
دیری نپایید که عملکرد بسیجیان رسانه صدا و سیمای مرکز کردستان زبانزد سایر مراکز و خانواده بزرگ سازمان شد.
بخاطر تلاش‌ها و ارتقاء و تقویت این خدمات صدا و سیمای مرکز کردستان به عنوان قرارگاه تبلیغاتی جبهه‌های غرب و شمالغرب کشور انتخاب شد و مسئولیت این قرارگاه به آقای زابلی‌زاده سپرده شد.
از آن وقت ارتباط با فرماندهان و رزمندگان نزدیک و نزدیک‌تر شد و اکیپ‌های رپرتاژ ویژه جبهه به صورت منسجم و برنامه‌ریزی شده پابه پای رزمندگان اسلام در جبهه‌های نبرد حضور پیدا کردند.
اصحاب رسانه در آن دوران برای ضبط و ثبت فتوحات و ایثارگری‌های رزمندگان غیور اسلام در غرب و شمالغرب کشور همواره حاضر و آماده بودند و در راستای انجام وظیفه با جان و دل تلاش می‌کردند.
فارس: آیا اعزام اکیپ‌های رسانه مرکز کردستان تنها به مناطق جنگی شمالغرب و غرب کشور بود؟
نه، حضور اکیپ‌های رپرتاژ این دیار به جبهه‌های غرب و شمالغرب محدود نشد و در خیلی از مواقع در هنگام عملیات‌های بزرگ در جنوب برای کمک به قرارگاه تبلیغاتی سازمان آماده و اعزام می‌شدند.
فارس: اکیپ‌ها به عملیات‌های برون مرزی هم اعزام می‌شدند؟
بله. روحیه ایثارطلبی بسیجیان رسانه واحد خبر کردستان پس از تشکیل قرارگاه رمضان ویژه جنگ‌های نامنظم و چریکی به اوج خود رسید تا جایی که تعدادی از نیروهای رسانه‌ای پس از گذراندن دوره‌های آموزشی خاص همواره با چریک‌های این قرارگاه برای پوشش عملیات‌های برون مرزی عازم می‌شدند.
افتخارآفرینی چریک‌های سپاه اسلام در عمق خاک دشمن و پخش تصاویر از این عملیات‌ها همواره لرزه به اندام صدام و حامیانش می‌انداخت.
آیا شما هم در این عملیات‌ها حضور پیدا کردید؟
بله. خوشبختانه این سعادت هم نصیب من شد.
فارس: در چه عملیات‌هایی شرکت نمودید؟
افتخار پوشش عملیات‌های جبهه‌های غرب و شمالغرب را کشور و چند باری هم عملیات جنوب نصیب من شد.
عملیات‌های مختلف والفجر، بیت‌المقدس 2،4 و 5 و نصر 6 در میمک شرکت کرده‌ام.
فارس: آیا در عملیات‌های برون مرزی هم شرکت داشته‌اید؟
خداوند را شاکرم که در عملیات‌های برون مرزی فتح مربوط به قرارگاه جنگ‌های نامنظم حضور داشته باشم.
عملیات‌های برون مرزی فتح از جمله عملیات‌های بود که افتخار پوشش خبری بخشی از این عملیات‌ها را داشتم.
فارس: از مشکلات و سختی‌های کار در آن زمان بگویید؟
نمی‌خواهم از مشکلاتی که بسیجیان رسانه و اکیپ‌های رپرتاژ در آن زمان با آن مواجه بودند سخن بگویم، هم اینقدر بدانید که هرکجا رزمنده و عملیات بود اصحاب رسانه هم بودند.
راستش را بخواهید در مدرسه جبهه یاد گرفتیم از مشکلات نگوییم چراکه رزمندگان ما مشکلات را با عشق و ایثار و از خودگذشتگی به زانو درآورده بودند.
فارس: وضعیت امکانات و تدارکات در آن زمان چگونه بود؟
از نظر امکانات مشکلات زیادی بود، حمل وسایل به خط‌های مقدم گاهی آنقدر دشوار بود که تا رسیدن به مقصد استرس زیادی را بر ما تحمیل می‌کرد.
استرس گرفتن فیلم از یک سو و برگشت سالم فیلم‌های گرفته به مقصد و پشت جبهه استرس‌هایی بود که در طول هر عملیاتی باید تحمل می‌کردیم.
گاهی به خاطر رسیدن به خط مقدم ساعت‌ها از فرماندهان تامین خواهش می‌کردیم اجازه عبور در شب را به ما بدهند و با چراغ خاموش مسیر را طی می‌کردیم. تجهیزات فیلمبرداری در آن زمان بسیار سنگین بود و حمل آن با وجود شرایط سخت مناطق عملیاتی در تاریکی شب کار آسانی نبود.
رانندگان خدوم جبهه و جنگ که چهار چرخ ماشین‌های کمک‌دار را زنجیر می‌بستند تا چند قدم بیشتر اکیپ‌ها را همراه با تجهیزات به مقصد برسانند.
و بارها مسیرهای برگشت را با چراغ خاموش طی کردند و تصویربرداران و صدابرداران رسانه با حمل تجهیزات و عبور از ارتفاعات بدون در نظر گرفتن برف و سرما تمام لحظه‌ها را به تصویر می‌کشیدند.
رفتن و اعزام شدن به عملیات و انجام وظایف استرسی داشت و پس از اتمام کار هم استرسی دیگر!
در عملیات‌های برون مرزی کفش‌ها پاره می‌شد و کفش‌های یدک هم پاسخگوی کافی برای طی مسیر نبود، اما با همه این مشکلات مسیر را طی می‌کردیم و عاشقانه می‌رفتیم.
هرکجا لازم بود بدون سرپناه زیر برف و باران و در گل و لای می‌ماندیم و انجام وظیفه می‌کردیم.
فارس: آخرین ماموریتتان در حوزه جبهه و جنگ؟
آخرین ماموریت جبهه و جنگ هم نصیبم شد و در 26 مردادماه سال 69 و ورود آزادگان سرافراز به میهن را به همراه محمدامین شباب، عبدالله قادری و محمد پرتواندازان و برادرش پوشش خبری دادیم.
فارس: و حرف آخر
از فعالان رسانه‌ای می‌خواهم همواره با الگو قرار دادن شهدا به ویژه شهدای رسانه‌ای در راستای تحقق اهداف نظام و مقابله با هجمه‌های نرم دشمنان گام بردارند و در مسیر انجام وظایف از هیچ تلاشی فروگذار نباشند.
امروزه زمینه برای کار بسیار زیاد است، اما نوشتن و پرداختن به شهدا و تلاش در راستای زنده نگه‌داشتن یاد و خاطر آنها و همچنین پرداختن به ایثارگری‌های ملت ایران در نیازمند اهتمام ویژه‌ای است که باید اصحاب قلم به این مسئله توجه ویژه‌ای داشته باشند.
----------------------------
گفتوگو از: شیرین مرادی
----------------------------
انتهای پیام/79002/ر40/ف4004
