به گزارش خبرگزاری فارس از رشت، محمد شکری ظهر امروز در جلسه توسعه پایدار محیط زیست گیلان برداشت‌های بی‌رویه شن و ماسه را معضل بزرگ زیست‌محیطی گیلان عنوان کرد.
وی با نمایش اسلایدهایی مبنی بر فرسایش رودخانه‌ها و آسیب‌های ناشی از برداشت بی‌رویه شن و ماسه، افزود: برخی از نقاط دارای شن و ماسه بسیار مناسب مانند سد منجیل هستند که آب منطقه‌ای باید مجوز برداشت دهد.
کارشناس محیط زیست، با بیان اینکه پیشنهادها و انتقادهای سازنده موجب تقویت و پشتوانه قوی نظرات و تصمیمات این کارگروه می‌شود، تصریح کرد: در این راستا از انتقادها و پیشنهادها استقبال می‌کنیم.
وی تامین شن و ماسه را نیاز توسعه استان دانست و اضافه کرد: هیچ اداره‌ای در این باره مقصر نیست.
شکری، تغییر سیمای رودخانه‌ها، اثرات اکولوژیک و اقتصای و اجتماعی را سه مقوله مهم در برداشت شن و ماسه ذکر کرد و یادآور شد: روش تامین مصالح اثرات تخریبی روی رودخانه‌ها داشته است.
وی حذف و به‌هم زدن بستر زیستی آبزیان را یکی دیگر از آثار مخرب در این حوزه برشمرد و متذکر شد: جریان‌های زیرقشری رودخانه‌ها که برای تامین چاه‌های آب است در معرض خطر و حذف قرار دارند.
کارشناس محیط زیست، تخریب سردهنه‌های کشاورزی را به دلیل پایین بودن بستر رودخانه‌ها یکی دیگر از معضلات برداشت شن و ماسه ذکر کرد.
وی یادآور شد: این عمل دارای آثار اقتصادی و اجتماعی غیرمستقیم است و موجب کاهش آبزیان می‌شود.
شکری یکسان‌سازی اراضی برای اصلاح طرح‌ها را از جمله موارد مهم تصمیم‌گیری مدیریت چند جانبه در استان برشمرد و خاطرنشان کرد: اینها راه حل دائمی نبوده و همه به صورت مقطعی هستند که روزی به پایان می‌رسد.
وی رشت را مرکز ثقل بیشترین استفاده از مصالح دانست و متذکر شد: اگر راه‌آهن در گیلان راه‌اندازی شود با مبلغ بسیار پایین می‌توان شن و ماسه بارگیری کرد.
این مسئول رودخانه‌های مرتع را نسبت به رودخانه‌های کوهستانی و آبخیزهای جنگلی دارای شن و ماسه ذکر کرد و یادآور شد: دستگاه‌های مصرف کننده شن و ماسه از دید سنی خارج شوند.
وی پیشرفت علم را موجب تبدیل شدن اثرات زیست‌محیطی به اثرات مثبت اقتصادی اجتماعی برشمرد و خاطرنشان کرد: بسیاری از جنبه‌ها را می‌شود در این راستا تبدیل کرد.
انتهای پیام/2300/صا30/پ3003
