سودابه فرضی‌پور امروز در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در جنوب استان تهران با اشاره به کارگاه داستان‌نویسی خانه فرهنگ دولت‌آباد، اظهار داشت: خانه فرهنگ دولت‌آباد حدود هشت سال است که به طور مستمر کارگاه‌های داستان‌نویسی را دایر می‌کند و بیشتر از دو سال است که مسئولیت اداره آن بر عهده من است.
نویسنده کتاب «همین است که هست» با اشاره به برنامه‌ها و فعالیت‌های تدریسی این کارگاه، بیان داشت: در این کارگاه در کنار تدریس عناصر داستان؛ زاویه دید، شخصیت‌پردازی، صحنه‌پردازی، زیرمتن، مکاتب ادبی و ... به صورت کارگاهی به نقد داستان‌های هنرجویان پرداخته می‌شود.
وی با اشاره به زاویه دید، عنوان کرد: در زاویه دید اول شخص، سوم شخص، حدیث نفس و تک‌گویی باید رعایت شود.
فرضی‌پور ادامه داد: قالب‌هایی که در زیر مجموعه اول شخص قرار می‌گیرد شامل نامه‌نگاری، خاطره‌نگاری و ... می‌باشد.
نویسنده کتاب «همین است که هست» با اشاره به صحنه‌پردازی گفت: صحنه‌سازی یعنی فاکتورهایی که به ساخت و نمایش بهتر صحنه منجر می‌شود.
فرضی‌پور با توجه به شخصیت‌پردازی ذکر کرد: شخصیت اصلی و فرعی، تفاوت انواع شخصیت‌پردازی و ... لازمه هر داستان است.
نویسنده کتاب «همین است که هست» ادامه داد: در این کارگاه با ارائه تکلیف به هنرجویان تلاش می‌شود استعدادهای آنان هدفمند شود.
فرضی‌پور با اشاره به کسب رتبه هنرجویان این کارگاه افزود: در دو سال پیاپی دو تن از هنرجویان این کارگاه آسیه رضا و مرضیه کشکولی رتبه‌های برگزیده را در جشنواره شمسه از آن خود کرده‌اند.
وی در خصوص فواید شرکت در کارگاه‌های داستان‌نویسی تأکید کرد: شرکت در کارگاه‌های داستان‌نویسی باعث تقویت بیان و اعتماد به نفس شده و دایره واژگان ذهن انسان بالا می‌رود.
فرضی‌پور با توجه به سن شروع و شرکت در این کلاس‌ها بیان کرد: اگر هنرجویان از سن کم در کلاس‌ها شرکت کنند بسیار خوب است زیرا در سن کم دغدغه‌های فکری کم است و شرکت‌کنندگان در این گروه سنی می‌توانند مباحث را به راحتی فراگیرند.
نویسنده کتاب «همین است که هست» با اشاره به ویژگی‌های یک نویسنده خوب، اذعان داشت: نویسنده باید با تمام جامعه آشنا باشد تا بتواند خود را جای تمام اعضای داستان قرار داده و دیالوگ‌ها را بنویسد.
وی در ادامه ابراز داشت: نویسندگی خلاقیت انسان را پرورش می‌دهد ولی نویسنده باید خلاقیت داشته باشد تا بتواند در کارهایش موفق باشد.
فرضی‌پور با اشاره به راهکارهای پرورش خلاقیت تصریح کرد: یک نویسنده باید موقعیت‌های جدید بسازد تا ذهنش پویاتر عمل کند نویسنده باید ذهن داستانی داشته باشد و برای این امر باید متن روزنامه‌ها و مجلات را بازآفرینی کند.
نویسنده کتاب «همین است که هست» با توجه به ویژگی‌های اخلاقی یک نویسنده ذکر کرد: انسان در نوشتن نباید کمال‌گرا باشد و باید فقط بنویسد.
فرضی‌پور در ادامه به بیان ویژگی یک نویسنده خوب بیان کرد: نویسنده باید هر وقت که می‌خواهد بنویسد نه اینکه هر وقت که می‌تواند بنویسد.
وی ادامه داد: نویسنده باید در نوشتن صبور باشد زیرا بلوغ سن نویسندگی از 40 سال به بالا رشد می‌کند و نویسنده باید برای متمرکز کردن ذهن خود تمرین کند.
فرضی‌پور با اشاره به یک نوشته خوب، افزود: در نوشتن باید استعاره‌نویسی کنیم و استعاره‌نویسی پیچیده کردن داستان ساده نیست؛ بلکه ساده کردن یک داستان پیچیده است و باید با استعاره‌نویسی داستان را زیباتر کنیم.
وی با توجه به زندگی‌نامه‌نویسی گفت: زندگی‌نامه‌نویسی تکنیک می‌خواهد و همانند رمان‌نویسی نیست.
فرضی‌پور با اشاره به تکنیک‌های زندگی‌نامه‌نویسی ادامه داد: در زندگی‌نامه‌نویسی نباید به صورت خطی از ابتدای تولد تا زمان مرگ را پشت سر هم بیان کنیم.
نویسنده کتاب «همین است که هست» با توجه به موقعیت‌های نویسندگی ذکر کرد: در نویسندگی دو نوع موقعیت از جمله ایستا و پویا وجود دارد.
فرضی‌پور اذعان داشت: در نویسندگی در زمان‌های ایستا و ساکت باید به عقب برگردیم و نباید در زمان‌های پویا و مکان‌های جنجالی داستان به عقب برگردیم زیرا این کار باعث می‌شود که خواننده موضوع داستان را به درستی درک نکند.
فرضی‌پور با توجه به داستان‌نویسی گفت: در داستان‌نویسی باید اتفاقات مهم را مدّنظر قرار دهیم و داستان را از بزنگاه شروع کنیم.
وی با اشاره به رمان‌نویسی ذکر کرد: رمان‌نویسی باید مهندسی‌نویسی شود و باید شخصیت داستان پرونده داشته باشد.
فرضی‌پور در خصوص نوشتن یک داستان گفت: نوشتن نباید در لحظه باشد و نویسنده در زمان‌هایی که متن نمی‌نویسد هم باید به داستان فکر کند.
نویسنده کتاب «همین است که هست» با توجه به نوشتن زندگی‌نامه و کسب اطلاعات، متذکر شد: زمانی که شخصی زندگی خود را برای ما تعریف می‌کند نباید بنویسیم و تنها باید به صحبت‌هایش گوش داده و صدای شخص را ضبط کنیم.
فرضی‌پور عنوان داشت: ابتدا باید اجازه دهیم شخص تمام حرف‌های خود را تعریف کند سپس سئوالات خود را در خصوص عواطف وی بپرسیم.
وی با اشاره به ابزارهای نویسنده ذکر کرد: یک نویسنده باید ضبط صوت برای ضبط کردن و سپس گوش دادن، لغت‌نامه برای گسترش دایره واژگان خود و فلش کارت داشته باشد.
فرضی‌پور در خصوص انتخاب موضوع گفت: در رمان‌نویسی باید تحقیق صورت بگیرد و نویسنده باید موضوعی را انتخاب کند که نیازمند تحقیق باشد.
نویسنده کتاب «همین است که هست» با توجه به بازآفرینی متن، گفت: در بازنویسی متن باید بازآفرینی کنیم و نباید جمله را ایجاز کنیم زیرا دچار ابهام می‌شود.
انتهای پیام/2462/ذ40/ف4004
