به گزارش خبرگزاری فارس از یزد، در دارالعباده یزد، مردم اهمیت بسیاری برای اقامه نماز آن هم به صورت جماعت قائل هستند و آن را بزرگترین دستاورد قیام عاشورا می‌دانند و اکنون نیز در ظهر عاشورا، همزمان با اذان ظهر، عزاداری‌ها متوقف شده و مردم عزادار یزد، به صورت یکپارچه در میدان امیرچخماق، نماز ظهر عاشورا را برپا کرده‌اند.
شاید تاکنون کمتر به این مسئله اندیشیده باشیم که چرا نماز ظهر عاشورا به صورت علنی و به جماعت خوانده شد، نماز جماعتی که در هیاهو و دلهره نبردی سنگین، به جماعت برگزار شد و برای همیشه تاریخ ماندگار ماند.
گرمای شدید هوا، تشنگی فراوان، بی‌‌شرمی دشمنان، خطر تیرها و یورش های بی‌امان، اندوه شهادت یاران و بسیاری از علل و عوامل دیگر، هیچ کدام در آن روز تاریخی نتوانستند کوچک‌ترین خللی در برپایی این فریضه مقدس ایجاد کنند.
چه اسرار و پیام هایی می تواند در این نماز نهفته باشد؟ آیا امام حسین (ع) می خواهد به دشمن اعلام کند که همه چیز برای ادای نماز است؟ آیا نماز ظهر عاشورا حجت را بر همگان تمام کرد؟ آیا شاخصی برای تشخیص حق از باطل بود؟
اهمیت دادن به نماز و جماعت هدف نماز ظهر عاشورا بود
نماز چنان که ستون دین است، یکی از ارکان و مؤلفه‌های نهضت حسینی نیز هست و نماز ظهر عاشورا روایتی است از جنس آسمان که هر صاحب دلی را متحیر می‌کند و به تحقیق، در مقام عمل بالاترین تأکید و سفارش بر اهمیت جایگاه فریضه نماز است.
در عصر تاسوعا هنگامی که به سید الشهدا (ع)، پیشنهاد حمله می‌شود، آن حضرت پس از چند نوبت گفتگو، جنگ را یک روز به تأخیر می‌اندازند و می‌فرمایند «إِنّی أَحِبُّ الصَّلاةَ» و نفرمود: می‌خواهم نماز بخوانم؛ بلکه فرمود «من نماز را دوست دارم».
به ازای هر کلمه نماز تیری به سوی حضرت فرستاده شد
قیام امام (ع) برای نجات دین و تبیین شعائر اسلامی بود و هنگام اقامه نماز در ظهر عاشورا، 30 تیر به سوی حضرت رها شد؛ یعنی تقریباً در برابر هر کلمه از حمد و رکوع و سجده، یک تیر به سوی امام پرتاب شد، دو نفر برای اقامه همین دو رکعت در خون خود غلطیدند و امام هنگام نماز به «زهیر بن قین» و «سعید بن عبدالله» فرمود: "شما دو نفر جلو بایستید تا من نماز ظهر را بخوانم" و اقامه نماز ظهر عاشورا به این صورت اهمیت نماز جماعت را می رساند چرا که در سال های اولیه بعثت پیامبر، نمازها به جماعت و در مسجد اقامه می شد و نماز فرادی رایج نبود و بعدها کم کم نماز فرادی و نماز در منزل وارد اسلام شد.
نماز جماعت عاشورا اعلان اهداف قیام عاشورا بود
امام (ع) با اقامه نماز ظهر عاشورا، صداقت، خلوص، ایمان و اصالت خود را به عنوان رهبری الهی به اثبات رسانید و نماز ظهر عاشورا تفاوت بزرگ نهضت عاشورا به عنوان یک نهضت الهی با سایر نهضت‌ها است.
امام حسین (ع) با نماز ظهر عاشورای خود به تمام وجدان‌های بیدار ثابت کرد که هدف او از بر پایی نهضت عاشورا "دین خواهی" و عمل به تکلیف بوده است و نه خواسته های دنیوی و هواهای نفسانی.
بدون شک امام حسین (ع) می‌توانست نماز ظهر را به صورت فرادا و در خیمه خود بخواند اما نماز پیش روی دشمن سید سالار شهیدان (ع) در ظهر عاشورا، غیر از جنبه معنوی، دارای بعد سیاسی و اجتماعی نیز بود؛ یعنی اگر عاشورا عالی‌‌ترین و ناب‌‌ترین جلوه‌های ارزش الهی و انسانی است، نقطه اوج و قله رفیع تابناک ترین آموزه‌ها و مفاهیم ولایت نیز هست و اگر عاشورا را تحقق آرمان‌ها و تبلور صداقت اسلام بدانیم، پس نماز ظهر عاشورا نماینده تمام عیار ارزش و اعتبار است که نماز در این مکتب آسمانی دارد و از این منظر نماز ظهر عاشورا پیام نهضت حسین (ع) را در بردارد.
افشای ماهیت حکومت یزید دستاورد نماز جماعت عاشورا بود
سپاهیان یزید که خود را خلیفه مسلمین معرفی می‌کرد، با حمله به امام (ع) و عدم رعایت حرمت نماز، ماهیت پلید و ضد دینی خود را برملا کردند و خود موجبات رسوایی خود را فراهم آورند.
آنان ادعا می کردند که از خلیفۀ مسلمین دستور می گیرند و او کسی است که باید شعائر و قوانین اسلام را در جامعه پیاده کند اما با این رفتار نسنجیده بذر شک و تردید در اذهان مردم جوانه زد که این ها از چه کسی دستور می گیرند.
همین اعمال باعث شد که بعد از قیام عاشورا، عده ای از مردم مدینه برای بررسی اوضاع به شام بروند و شاهد بودند کسی که بر جایگاه خلیفۀ مسلمین تکیه زده است کارهای خلاف شرع می کند که شُرب خمر در انظار مردم کمترین آن بود!
احیای امر به معروف و نهی از منکر به صورت عملی
یکی از فروع دین، امر به معروف و نهی از منکر است و بهترین شیوه برای انجام آن روش عملی است.
امام صادق (ع) می فرمایند: "دعوت کنندۀ مردم باشید اما نه با زبان بلکه با پارسایی، تلاش، نماز و نیکی که این رفتارها خود دعوت کننده هستند" و امام حسین (ع) با نمازشان به بهترین شیوه این فروع دین را انجام دادند.
با وجود اینکه از شرایط وجوب امر به معروف و نهی از منکر عدم انجام مفسده ایست، چون این مسئله از ضروریات دین بود با وجود ضرر جانی و مالی و آبرویی، باز امام به انجام آن همت گماشتند. چه منکری بدتر از حکومت طاغوتی یزید و چه معروفی بالاتر از حکومت اسلام ناب محمدی است که برای آن باید تلاش کرد.
خاتم پیامبران الهی، حضرت رسول اعظم (ص)، امام حسین (ع) را چراغ هدایت و کشتی نجات امت معرفی فرموده اند و امام حسین (ع) در هدف گذاری مسیر حرکتی خود، احیای دین جد اطـهر (ص) و احیای امر به معـروف و نهی از منکـر را بسیار برجسته کرده اند بنابر این در فرصت کوتاه عاشورا، لازم بود عملی را که در بر گیرنده همه ارزش های دین خدا بود را به ظهور می رساندند و چه عملی گویا تر و کامل تر از "نمـاز" آن هم به "جمـاعـت" است که در برگیرنده اصـول و فروع دین به صورت یک جا است.
امام حسین (ع) راه پدر خویش در اقامه نماز را در پیش گرفت
نماز باید در جامعه، علنی اقامه شود: "وَ أَقیمُوا الصَّلاة". همچنان که پدر ایشان امام علی (ع) در جنگ صفین در میدان نبرد، نزدیک ظهر، چشم به آسمان دوخته و منتظر زوال آفتاب بود تا نمازش را در اول وقت به جا آورد و "ابن عباس" که چشم انتظاری امام را دید، سؤال کرد: یا امیرمؤمنان! نگران چیزی هستید؟ امام فرمود: منتظر رسیدن وقت نمازم وابن عباس گفت: در این وقت حساس نمی‌توانیم دست از جنگ برداشته و مشغول نماز گردیم و امام فرمود: ما برای نماز با دشمنان می‌جنگیم.
امید که در چنین روزی، در روز شهادت شهید نماز و امر به معروف و نهی از منکر، خداوند توفیق اقامه و بپا داشتن نماز حقیقی را روزی همه ما کند.
-----------------
شهلایزدان پناه
-----------------
انتهای پیام/2464/ی40/ژ1001
