به گزارش خبرگزاری فارس از تبریز، بعد از ظهر امروز با حضور عبدالرضا رحمانیفضلی وزیر کشور، نماینده ولی فقیه در استان و امام جمعه تبریز، نمایندگان مجلس و جمعی از مدیران استان آذربایجان شرقی مراسم تودیع و معارفه استاندار آذربایجانشرقی در تالار پتروشیمی تبریز برگزار شد و اسماعیل جبارزاده رسما به عنوان دوازدهمین استاندار آذربایجان شرقی معرفی شد.
اسماعیل جبارزاده کیست؟
«اسماعیل جبارزاده» در سال 1339 در شهرستان خوی از توابع آذربایجانغربی به دنیا آمد. دوران تحصیل را در این شهر سپری کرد و با عضویت در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی مدتی را در جبهههای جنگ و دفاع از آب و خاک و کیان این کشور پرداخت. او هم مانند بسیاری دیگر از سرداران و مدیران ارشد استان، در لشکر همیشه سرافراز عاشورا سابقه فعالیت دارد. او مسئول بهداری لشکر عاشورا بود.
بعد از پایان جنگ در رشته دکترای علوم آزمایشگاهی از دانشگاه تبریز فارغالتحصیل شد و از همین مرحله بود که پلههای ترقی را به سرعت طی کرد. ابتدا و به طور همزمان در سال 1378 به عضویت هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تبریز و هیئت علمی انستیتو پاستور ایران درآمد.
اما علاقه او به فعالیتهای سیاسی سبب شد تا در سال 71 عزم خود را برای حضور در مجلس شورای اسلامی جزم کند. سال 71 برای او خوشیمن بود چرا که موفقیت بزرگی به دست آورد و در همان نخستین سال کاندیداتوری در کسوت نماینده مردم تبریز، اسکو و آذرشهر به مجلس چهارم راه یافت.
موفقیتی که تا چهار دوره دیگر یعنی 16 سال بعد هم دوام یافت، شاید در بین نمایندگان مجلس شورای اسلامی تعداد نمایندگانی که بیش از چهار دوره به مجلس راه یافته باشند انگشتشمار باشد و جبارزاده نیز از جمله همان وکلایی است که به این افتخار نایل آمد.
از همین رو در سالهای آخر نمایندگی به چنان اعتبار و جایگاهی دست یافت که برخی از نمایندگان مجلس و حتی رئیس اصولگرای آن از تجربیات و دانش او در مورد برخی آییننامهها و قوانین نظرخواهی میکردند.
حداد عادل (رئس مجلس هفتم) و باهنر (نایب رئیس مجلس) هرگاه جبارزاده اخطار آییننامهای میداد و یا در مورد قانون و تبصرهای در مجلس تشکیک پیش میآمد، سراغ جبارزاده میرفتند و نظر او را نافذ میدانستند.
جبارزاده در مجلس ششم به عضویت هیئت رئیسه مجلس درآمد و یکی از معتمدان رئیس وقت مجلس شد.او بسیار کم حرف بود اما وقتی کارت خود را برای تذکر آییننامهای بالا میبرد قطعاً یک نکته کلیدی را بازگو میکرد.
در این دوره از مجلس که اکثر تذکرات آییننامهای از سوی هیئت رئیسه ناوارد بیان میشد، کسی به خاطر ندارد که تذکر آییننامهای جبارزاده ناوارد اعلام شود.
وی از معدود نمایندگان مجلس ششم بود که توانست اعتماد مجدد مردم حوزه انتخابیه تبریز، اسکو و آذرشهر را جلب کند و در کنار محمدرضا میرتاجالدینی، اکبر اعلمی و عشرت شایق برای چهارمین بار در سال 83 لباس وکالت تبریزیها را به تن کند.
اسماعیل جبارزاده عضو هیئت علمی دانشگاه تبریز و رئیس مؤسسه آموزش عالی غیرانتفاعی ربع رشید تبریز است.
* نیمنگاهی به پیشینه استانداران آذربایجانشرقی
استان آذربایجان شرقی بیگمان یکی از حساسترین استانهای کشور است که در کانون توجه دولتمردان و سیاستمداران قرار دارد.
در شرح والیان و استانداران پیشین آذربایجان و با مطالعه و کاوش درباره چگونگى انتصاب و اقتضاى دوران ماموریت والیان، استانداران مىتوان ویژگیهاى آنها را بنا به مقتضاى زمانى در شش فصل و مقطع تاریخى از اوایل سلسله قاجار تا تاریخ 1378 مورد مطالعه قرار دهیم.
1- از سال 1324 هجری شمسی برابر 1228 هجری شمسی تاریخ جلوس ناصرالدین شاه به تخت سلطنت تا سال 1285 هجرى شمسى آغاز صدور فرمان مشروطیت به دست مظفرالدین شاه قاجار در این دوران تبریز ولیعهدنشین بود.
استاندارى و یا شخصیتى به نام استاندار در میان نبود بلکه ولیعهد از افرادى از اولاد یا بستگان و افراد سلاطین قاجار را بهعنوان فرمانروا، بیگلر بیکى یا پیشکار برمىگزید. به طور کلى در زمان ناصرالدین شاه تبریز ولیعهدنشین بود که ولیعهدها سمت حاکم تبریز را نیز داشتند. اسامی این حاکمان عبارتند از:
- نایبالسطنه عباس میرزا
- فریدون میرزا
- قهرمان میرزا
- بهمن میرزا
- حشمت الدوله حمزه میرزا
- نصرت الدوله
- ناصرالدین میرزا
- رکنالدوله
- مظفرالدین میرزا
- موالدوله
- عزیز خان
- میرزا احمد منش باشى
- عینالدوله
2- از آغاز صدور فرمان مشروطیت (1285 ه . ش) تا کودتاى سوم اسفند 1299 شمسى پس از کودتاى محمدعلى میرزا شاه قاجار و دوره استبداد صغیر قیام مسلحانه مردم تبریز به رهبرى مرکز غیبى و فرماندهى سردارانى چون ستارخان به پیروزى نزدیک مىشد، دولت استعمارى انگلیس از ترس تعمیق انقلاب و گسترش آن به سایر مناطق روسیه تزارى را تحریک کرد که قواى خود را وارد آذربایجان کند در این دوران که در آذربایجان مثل سپهسالار، عینالدوله، فخرالسلطنه، تنکابنى و شجاعالدولهها از طریق دولت روس گماشته مىشدند، عملاً حافظ منافع شرق و غرب و اعضا یا طرفداران سازمان فراماسونرى بودند.
3- از آغاز حکومت کودتاگران سوم اسفند تا سقوط رضا شاه شهریور 1320 شمسى، والیان و استانداران این دوران اکثراً افرادى منفور همچون مستوفى و یا افراد تحمیل شده از طرف وزارت جنگ بودند و استانداران عملاً با توجه به مقتضیات حاکم عارى از قدرت و کفایت بودند.
4- از سال 1320 تا 21 آذر 1325 آذربایجان عملاً در اشغال روسها قرار گرفته و پیوسته دستخوش سیاستها و دستاندازیهاى حزب توده و فدائیان و دموکراتها بود، در این فاصله آذربایجان مدتها بىسرپرست ماند.
5- آغاز پادشاهى منفور محمدرضا پهلوى استانداران دوره سلطنت محمدرضا پهلوى اکثراً ماسونیک یا وابسته به کابینههاى طرفداران انگلیس و آمریکا و مجرى سیاست عمومى دولتهاى وقت در استان بودند که دولتهاى ماسونیک - محمدعلى فروغى - على سهیلى - احمد قوام - محمد ساعد - بیات - حکیمى - صدر - على منصور - محمد مصدق - فضلالله زاهدى - منوچهر اقبال - جعفر شریفامامى - على امینى - اسدالله علم - حسنعلى منصور - هویدا و...را شامل بودند.
*استانداران آذربایجان شرقی بعد از انقلاب
در عصر انقلاب اسلامی باید اذعان داشت که استانداران انقلابی، تلاشگر، میهنپرست، متدین و پیروان حضرت امام و ولایت فقیه گام به عرصه نهادند و شمع فروخته ایران را در هر خطه برافروختند.خطه آذربایجان در تاریخ معاصر، بزرگانی چون امیرکبیر، قائم مقام و مصدق را به خود دیده است.
*همه استانداران آذربایجانشرقی
در بیان اهمیت سیاسی آذربایجان همین نکته کافی است که تبریز از زمان صدارت ناصرالدین شاه تا آغاز صدور فرمان مشروطیت ولیعهدنشین بود و والیان و استانداران سرشناسی مانند امیرکبیر، قائم مقام فراهانی، امیرنظام گروسی را در عصر قجر به خود دیده است.
همچنین افرادی مانند فضلالله زاهدى، منوچهر اقبال، جعفر شریفامامى، على امینى، اسدالله علم، حسنعلى منصور و هویدا نیز که اغلبشان وابسته به کابینههاى طرفداران انگلیس و آمریکا و مجرى سیاست عمومى دولتهاى وقت در استان بودند در دوران پهلوی بر کرسی استانداری آذربایجان تکیه زدهاند.
اما در عصر پر طلوع انقلاب اسلامی استانداران انقلابی، تلاشگر، میهنپرست، متدین و پیرو حضرت امام(ره) و ولایت فقیه در آذربایجان شرقی قدم به عرصه نهادند که شمع افروخته انقلاب را شعلهور ساخته و با خدماتشان منشأ اثر فراوان در این خطه شدند.
*رحمتالله مقدم مراغهای
رحمتالله مقدم مراغهاى از اسلاف خانوادهای بود که از صدر مشروطیت به جاه و مقامى رسیده بودند و آجودان باشها و حکمرانان و امراى لشگرى از این خانواده برخاسته بود. نامبرده از تاریخ ششم اسفند سال 57 با حکم احمد صدر حاج سید جوادى وزیر کشور وقت به سمت استاندارى آذربایجان شرقى منصوب شد.
در زمان او تبریز در آتش مبارزات و کشمکشها، قیامها و اعتصابات شعله مىکشید و به هر بهانه کوچک گروهى علم به دست در خیابانها با شعارهاى گوناگون راهپیمایى مىکردند.
وی در جلسات مکرر و در برنامههاى تلویزیونى براى آرام ساختن مردم و ایجاد آرامش و امنیت تلاش مىورزید ولی طغیان مردم و تلاطم امواج این دریاى خروشان فراتر از آن بود که او بتواند به آن فائق آید و لاجرم در نوزدهم خرداد سال 58 استعفا کرد.
نکته جالب توجه اینکه از بین استانداران بعد از انقلاب اسلامی، عکس رحمتالله مقدم مراغهای در تالار بزرگ کاخ استانداری آذربایجان شرقی نصب نشده که دلیل آن فعالیتها و مواضع مغایر با اهداف نظام توسط وی بوده است.
*نورالدین وحید غروی
به دنبال استعفای مقدم مراغهای در تاریخ بیست و ششم خرداد سال 58 نورالدین وحید غروى با حکم احمد صدرحاج سیدجوادى وزیر کشور وقت به سمت استاندارى آذربایجان شرقى منصوب شد.
در زمان استاندارى او تبریز وضع آشفتهاى داشت؛ سازمانهاى دولتى و خود استاندارى در آنچنان وضعیت و ثبات و نظامى نبودند. در زمان غروى تلویزیون به دست عدهاى که بعدا به اعدام محکوم شدند براى مدتى کوتاه تسخیر شد.
در زمان غروى براى تهیه آذوقه مردم با ترکیه قرارداد بسته شد و جاده ترانزیت به حمل گوشت مواد غذایى، نفت و... اختصاص یافت. کمبود سوخت زمستانى در آن سال مزید به علت شده بود و مردم در پمپ بنزینها سر مىشکستند.
انتخابات اولین دوره مجلس شوراى اسلامى در زمان استاندارى غروى برگزار شد و در تاریخ بیست و نهم مهر سال 59 استعفا کرد و استعفاى او از طرف مهدوىکنى وزیر وقت کشور پذیرفته شد.
*محمدعلی نژاد سارخانی
نامبرده که سابقه فرمانداری تبریز و نمایندگی مردم تبریز در دوره اول انتخابات مجلس را داشت از تاریخ بیست و نهم مهر 59 با ابلاغ مهدوىکنى وزیر وقت کشور به سمت استاندارى آذربایجان شرقى منصوب شد.
علینژاد سارخانی در تاریخ سوم خرداد سال 60 استعفا کرد و از سمت استاندارى کنار رفت ولی در دوره چهارم انتخابات مجلس با رأى قابل توجه به مجلس راه یافت.
*حسین طاهری
حسین طاهرى قبل از انتصاب به سمت استاندارى عضو کادر علمى دانشگاه علم و صنعت ایران بود.
نامبرده در تاریخ چهارم اردیبهشت سال 60 از طرف آیتالله مهدوى کنى وزیر وقت کشور به سمت استاندارى آذربایجان شرقى منصوب شد.
طاهری در تاریخ نوزدهم دی سال 62 از سمت استاندارى آذربایجان شرقی استعفا کرد و از همین تاریخ به سمت استاندار تهران منصوب شد.
*امیر عابدینی
در تاریخ نوزدهم بهمن سال 62 با حکم ناطق نورى وزیر وقت کشور از استاندارى لرستان خداحافظی کرد و به استاندارى آذربایجان شرقى منصوب شد.
عابدینی در تاریخ بیست و دوم اردیبهشت سال 66 هنگام آغاز سومین دوره مجلس شوراى اسلامى استعفا کرد و از آذربایجان شرقی رفت. او بیشترین مدت زمان استانداری در آذربایجان شرقی را تجربه کرد و در زمان حاضر مدیرعامل باشگاه فرهنگی ورزشی داماش گیلان است.
*اکبر پرهیزکار
اکبر پرهیزکار در تاریخ سوم آذر 66 از طرف سیدعلى اکبر محتشمى وزیر وقت کشور به سمت استاندارى آذربایجان شرقى منصوب و مشغول به کار شد.
خدمات پرهیزکار به عنوان استاندار در تاریخ هشتم مرداد سال 71 خاتمه پذیرفت و به سمت رئیس امور شهرداریهاى کشور عازم تهران شد.
*استانداران 2 دهه گذشته آذربایجانشرقی
علی عبدالعلیزاده، یحیی محمدزاده، محمدعلی سبحاناللهی، محمدکاظم معمارزاده و احمد علیرضابیگی اسامی استانداران بعدی آذربایجانشرقی است.
احمد علیرضابیگی در شهریور سال 1387 از سوی دولت دهم به عنوان استاندار آذربایجانشرقی معرفی شد و به مدت 62 ماه عهدهدار این مسئولیت بود.
منطقه آذربایجان به علت موقعیت خاص جغرافیایی یکی از مناطق حساس و مهم کشور است. استان آذربایجانشرقی از استانهای مهم و پرجمعیت ایران است که در گوشه شمالغرب کشور واقع شده است. مساحت این استان 45 هزار و 491 کیلومتر مربع است که حدود 2.8 درصد از مساحت کل کشور را شامل میشود.
استان آذربایجانشرقی از ناحیه شمال با کشورهای آذربایجان، ارمنستان و جمهوری خودمختار نخجوان (وابسته به کشور آذربایجان) به طول 235 کیلومتر دارای خط همجواری است که مرز مشترک این استان با کشورهای فوق را رود ارس تشکیل میدهد.
در حال حاضر ارتباط استان با کشورهای همجوار در طول این مرز تنها از سه نقطه جلفا، خداآفرین و کردشت (مرز نوردوز) انجام میگیرد که در این میان جلفا از اهمیت خاصی برخوردار است.
همچنین آذربایجانشرقی به دلیل داشتن اشتراکات فراوان با کشورهای همسایه یکی از مهمترین مناطق کشور در روابط خارجی محسوب میشود، این استان از ناحیه غربی و جنوب غربی با آذربایجانغربی همجوار است.
در جنوب خود با استان زنجان و از ناحیه شرقی نیز با استان اردبیل حدود 400 کیلومتر مرز مشترک دارد.
------------------------------
گزارش از: مریم عباسی
-----------------------------
انتهای پیام/60001/ش40/د1000