محسن اکبرآبادی امروز در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در جیرفت در زمینه ویژگی‌های گویش محلی جنوب استان کرمان اظهار داشت: گویش‌های حوزه هلیل‌رود که متعلق به گروه زبان‌های ایرانی جنوب غربی هستند و از جلگه جیرفت تا کهنوج، جازموریان و ... را در برگرفته‌اند، اشتراکات ویژه‌ای با گویش‌های حال حاضر جنوب ایران دارند.
وی افزود: این تشابهات، مختص زبان نیست، بلکه به لحاظ فرهنگی نیز، این مناطق دارای همپوشانی معناداری هستند که می‌توان از آنها تحت عنوان یک جامعه زبانی- فرهنگی یاد کرد.
استاد دانشگاه جیرفت بیان داشت: با پیدایش و کشف تمدن کهن هلیل، توجه به این گویش‌ها اهمیتی دوچندان می‌یابد، زیرا این زبان و به تبع آن گویش است که به عنوان یک عامل ارتباطی، گنجینه و ذخیره ارزشمندی از رسوم، آداب و فرهنگ‌هایی است که به مرور زمان از بین رفته‌اند و رسوب و ته‌مانده‌ای از آنها در برخی واژگان به‌جا مانده است.
اکبرآبادی گفت: با نگاهی در زمان و تاریخ می‌توان اشتراکات فراوانی بین این گویش‌ها و زبان ایرانی باستان و میانه یافت و با تسرّی این اشتراکات به تمدن هلیل، می‌توان به شفاف‌سازی گوشه‌ای از این تمدن بزرگ پرداخت.
وی با اشاره به انجام کار پژوهشی در زمینه گویش جنوبی استان کرمان عنوان کرد: با رویکردهای جامعه شناختی، انسان شناسی، فرهنگی و در گویش حوزه هلیل‌رود می‌توان زمینۀ بازسازی گوشه‌ای از تمدن هلیل و دستیابی به برخی ویژگی‌های آوایی و نحوی زبان‌های باستان و میانه را فراهم کرد، با این نگاه، گویش حوزه هلیل‌رود هویت‌ساز خواهند بود.
اکبرآباد خاطرنشان کرد: با انجام این پژوهش‌ها در این بخش و شناخت گویش محلی جنوب کرمان به عنوان یکی از برجسته‌ترین اشتراکات این حوزه، می‌تواند ترسیم کنندۀ جامعۀ زبانی و فرهنگی در جنوب ایران باشد.
انتهای پیام/80007/س30/ض1002
