به گزارش خبرگزاری فارس از اصفهان، امیر محمودزاده ظهر امروز در نشستی که به مناسبت هفته کاهش بلایای طبیعی در پژوهشگاه مهندسی بلایاهای طبیعی شاخصپژوه برگزار شد، اظهار کرد: نظریهپردازان دانش مدیریت بحران ارتباط نزدیکی میان فقر و بروز بحران و یا فقر و حدوث فاجعه ترسیم کردهاند.
وی وقوع سوانح بزرگ طبیعی و غیرطبیعی مانند زلزله، سیل، طوفان و موارد دیگر را در تمام دنیا یک امر طبیعی دانست و اضافه کرد: اما به صورت عمده در جوامعی که سطح فقر بالاتر است، بروز این سوانح منجر به حدوث بحران و فاجعههای انسانی میشود و در این زمان بحرانهای طبیعی به فجایع بشری مبدل میشوند.
این استاد دانشگاه فقر را یک پدیده چند بعدی شامل ناکامی در رضایتمندی بر مبنای نیاز و کمبود دستیابی به منابع، تحصیلات، مهارت، سلامتی، تغذیه، پناهگاه، امکانات بهداشتی دانست و تصریح کرد: فقر دارای نتایجی چون آسیبپذیری اجتماعی، خشونت و کمبود آزادی است.
وی افزود: بر اساس آمارهای سازمان ملل احتمال هلاکت افراد در اثر بروز بحرانها در کشورهای در حال توسعه و فقیر چهار برابر کشورهای ثروتمند است.
محمودزاده با اشاره به اینکه آنچه این بحرانها را تبدیل به فاجعه میکند، فقر است نه خشم طبیعت، تاکید کرد: در کشورهای در حال توسعه مردمان چنین کشورهایی تنها به خانه و داشتن یک سرپناه فکر میکنند و کمتر به ایمنی خانه و مسائلی از این قبیل میاندیشند.
وی عوامل طبیعی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی را از جمله عوامل موثر در فقر و محرومیت دانست و ادامه داد: عواملی مانند بیکاری، تورم و گرانی، جنگهای داخلی، جنگهای خارجی، سیاستهای غلط اقتصادی و عوامل جمعیتی از دیگر مواردی است که تاثیر بسیاری در فقرزایی دارد.
رئیس پژوهشگاه مهندسی بحرانهای طبیعی شاخصپژوه گفت: با برنامهریزی دقیق و صحیح میتوان فقر را تا حدود بسیاری مدیریت کرد و فقر را با گسترش عدالت اجتماعی و ایجاد شرایط یکسان برای تمام افراد جامعه، افزایش تولید، ایجاد فرهنگ کار و تلاش، آموزش مهارتها و دانشها به نسل نوجوان و جوان ریشهکن کرد.
وی اظهار کرد: برای شناخت ابعاد فقر مقیاسهای مختلفی را باید بررسی کرد و با استفاده از این مقیاسها میتوان ابعاد فقر را شناخت و میزان آن را تخمین زد و نسبت به رفع آن برنامهریزی کرد.
محمودزاده با بیان اینکه به صورت معمول سالانه توسط سازمان ملل متحد در این زمینه استانداردهایی تدوین میشود، اضافه کرد: تمام این استانداردها قوانین و مقررات خوبی هستند، اما اگر جامعهای خواستار اصلاح و بهبود باشد باید با توجه به فرهنگ و سطح آگاهی، پذیرش عمومی و موارد دیگر راهکارهایی بیندیشد تا بتواند به شکل هر چه شایستهتر این بحران را مدیریت کند.
انتهای پیام/63007/ل/پ3003