به گزارش خبرگزاری فارس از خرمشهر، روز 24 مهر سال 59، بدون شک از اذهان مردم این خطه و از دست نوشته‌های تاریخ پاک نخواهد شد.
روزی که مردان غیور و شیرزنان خطه خرمشهر به همراه جمعی از تکاوران و رزمندگان، در برابر دشمن تا دندان مسلح بعثی حماسه‌ای خلق کردند که در تاریخ آینده این سرزمین، گوش به گوش و دهان به دهان خواهد چرخید.
24 مهر بی‌شک، روز عروج مردانی است که پاک و مخلص، داوطلب به عضویت در لشکر خدا در آمده و برای پاسداری از خاک پاک خرمشهر، حماسه‌های عاشورایی آفریدند.
از این روز بود که خرمشهر دوست داشتنی، به پاس خون‌های پاک جوانان غیورش خونین شهر نام گرفت و در پس سختی‌های بی‌مثال جنگ تحمیلی، ذکر خرمشهر قطره اشکی از چشمان عاشقان نجف ایران جاری می‌ساخت.
خرمشهر از 24 مهر دیگر خرمشهر نبود، بلکه خاکی بود که در ماورای طبیعت از تقدس خاصی برخوردار بود و هر آنکه در این خام به معراج رسید بی‌شک به لقاالله پیوست.
خوب به یاد دارم حرف‌های بهروز را، بهروز مرادی را می‌گویم، هنگامی که در تعقیب و گریز جنگ زیر آفتاب سوزان خرمشهر از وی سوال شد که امروز چه روزی است، در جواب گفت: مگر نمی‌بینید این صفاکان بعثی به چه شکل جوانان ما را قربانی می‌کنند، امروز 24 مهر است، روز عید قربان..
بی‌اختیار یاد آن روز‌ها افتادم، و امروز پس از 33 سال این روز دوباره مصادف شده است با عید قربان، و یاد مردان غیور آن روز را در من زنده کرد، مردانی که شاید که به واسطه حضور خود در خرمشهر و اینکه جرمشان در نزد صدام این بود که شهر خود را تنها نگذاشتند، باید در عید قربان، قربانی حملات بدون توقف ارتش بعث می‌شدند.
جوانان ما در این روز از خود حماسه‌ای عاشورایی برجای گذاشته و درس تلخی به صدامیان دادند و نشان دادند هیچ بمب افکنی یارای مقابله با قدرت ایمان آنان را ندارد.
24 مهر، روز شهادت مراد رزمندگان خرمشهر، شهید شیخ شریف قنوتی است، که ابتدا برای کمک‌رسانی و اهدای هدایای مردمی پای به خرمشهر نهاد، اما در ادامه وقتی اوضاع خرمشهر را از نزدیک مشاهده کرد، بر خود تکلیف دانست که بماند و در لباس روحانیت از این آب و خاک دفاع کند.
شیخ شریف قنوتی، هنگام بازگشت از آبادان، اتومبیل حامل وی در خیابان چهل متری خرمشهر ابتدا هدف آر پی جی قرار گرفت و پس از توقف در چنگال کافران بعثی به اسارت در آمد و همانجا توسط آن صفاکان حتک حرمت شد و به فجیع‌ترین شکل ممکن به شهادت رسید.
پیکر مطهر و بی‌جان شهید قنوتی، همانجا (در کنار ساختمان بنیاد شهید فعلی خرمشهر) از ساختمانی حلق آویز شد تا اثباتی باشد بر جنایت‌های بی‌شمار آن ارتش بی‌دین به رهبری صدام کافر.
بدین ترتیب، تقارن این عید سعید را با این حماسه عاشورایی، که در آن مردان اندک اما با ایمانی سرشار، اجازه تصرف خرمشهر را توسط ارتش بعث ندادند، خاطره آن روز بزرگ و عاشورای زمان را برای ما تداعی می‌کند.
امید است که فرهنگ ایثار و شهادت در وجود جوانان امروز ما نیز رخنه کند و برای ادای دین به مذهب و کشور و شهدای خود از هیچ تلاشی دریغ نورزند.
به گزارش خبرگزاری فارس، 24 مهر را نباید کوچک شمرد، بلکه باید از هر لحظه آن سخن‌ها گفت و کتاب‌ها نوشت، که چرا جوانان آن روز ما، با توان اندک نظامی خود در برابر دشمن تا دندان مسلح بعثی ایستادند و اجازه دست درازی به میهن خود را ندادند.
دعای عرفه امثال را با یاد و خاطره آن شیرمردان و جوانان عاشورایی میهن از جان عزیز‌تر به جای خواهیم آورد و از خاطر نخواهیم برد که ما نسل حسین (ع) هستیم که در راه رضای حضرت حق، جان ما بی‌ارزش‌ترین داشته‌های ماست.
..............................
یادداشت از علی دایلی
...............................
انتهای پیام/72013/ع30/ژ1001
