به گزارش خبرگزاری فارس از یاسوج، حرف زدن در باب هر چیزی و تکرار حرف‌های پیشین نشان از مهم بودن آن موضوع دارد.
اما اگر حرف‌ها و سخنان در رسانه‌ها باشند و از زبان یک مسئول مرتبط با موضوع بیان شود این اهمیت را دو چندان می‌کنند.
صنعت استان کهگیلویه و بویراحمد مدت‌هاست در حرف‌های امیدوار کننده به خود می‌پیچد، حرف‌هایی که نه تنها تأثیری بر روند صنعتی استان نداشته بلکه در واقع روند صنعت و سرمایه‌گذاری در استان به گونه‌ای دیگر در حال نفس کشیدن است.
اگر چه تعداد واحدهای تولیدی کهگیلویه و بویراحمد کم نیست اما مشکلات فراوانی گریبانگیر آن‌هاست که خود مسئولان به آن اذعان داشته‌اند.
کمبود سرمایه در گردش و به تبع آن کاهش نقدینگی واحدهای تولیدی، ترخیص کالاهای تولیدی استان از گمرکات سایر نقاط کشور، تولید کالاهای تکراری و غیر ضروری، عدم وجود صنایع در زمینه ارزش افزوده تولیدات کشاورزی و دامی استان و بسیاری موارد از این دست، مشکلاتی است که مسئولان استان در سال گذشته و به کرات در سال‌های گذشته به آن‌ها اشاره کرده‌اند اما تا به امروز بسیاری از این مشکلات به قوت خود باقی است.
مسئولان صنعت، معدن و تجارت در حالی موفق‌ترین واحد تولیدی استان را معرفی می‌کنند که حتی اشاره کوچکی هم به واحدهای تولیدی دارای مشکل ندارند.
امروز اگر چه در بسیاری از تولیدات کهگیلویه و بویراحمد در رده‌های بالای جدول مقتدرانه می‌ایستد اما آمارها به گونه دیگری این مسئله را نشان می‌دهند.
ترخیص کالاهای تولید استان در سایر گمرکات و عدم ثبت صادرات آن‌ها به نام کهگیلویه و بویراحمد موضوعی است که مسئولان این سازمان ترجیح می‌دهند از کنار آن چراغ خاموش عبور کنند.
گذشته از کالاهای تولیدی صنعتی استان بسیاری از تولیدات منحصر به فرد استان خارج می‌شوند که برای نمونه صنایع دستی کهگیلویه و بویراحمد نیز وضعیتی بهتر از این ندارد.
اگر چه به بخشی از مشکلات صادراتی به موانع پیش رو در عدم توسعه حمل و نقل جاده‌ای و هوایی بر می‌گردد اما بخشی از آن به عدم نظارت مسئولان در هزینه‌کرد تسهیلات اعطایی و سود آن برای استان مربوط است و در بخشی دیگر عدم توسعه متوازن گمرک کهگیلویه و بویراحمد بی‌تاثیر نیست به طوری که مدیر گمرک استان در روزهای گذشته از نبود انبار گله‌مند بود.
حال این سؤال پیش می‌آید که راهکار حل این مشکلات چیست؟ در اولین مورد باید گفت که در تاسیس و اجرای واحدهای صنعتی در استان اول باید نتایج حاصل از آن در توسعه استان را سنجید وگرنه تنها باری بر دوش استان نهاده شده است.
اگر چه یکی از اولویت‌ها در هر اجرا و اعطای تسهیلات به هر واحد تولید باید اشتغال‌زایی آن باشد اما تاثیرات مثبت دیگر آن بر توسعه کهگیلویه و بویراحمد را نباید نادیده گرفت و در کل باید مجموع جهات و نه فقط یک بخش را سنجید.
اما در مورد تولید باغی و دامی استان هم باید راهکاری اندیشیده شود در تولیدات باغی که سیب، گردو، هلو و ... را شامل می‌شود کمترین صنایع ارزش افزوده یا زیرساخت‌های صادراتی برای این محصولات وجود ندارد نبود صنایع آبمیوه، کمپوت و همچنین نبود میدان میوه و... آسیب‌های فراوانی به این بخش وارد کرده به طوری که خیابان‌ها محل فروش تولیدات باغی استان شده‌اند.
کشت برنج در استان نیز به تولید در حد مصرف و خودکفایی خانواده‌ها و روستاهای استان محدود شده است نبود صنایع بسته‌بندی و پیش خرید در این زمینه به این محصول حیاتی آسیب‌هایی وارد کرده است.
حال با این روند به نظر می‌رسد که چنین طرح‌هایی باید در اولویت حمایت مسئولان برای توسعه استان باشند و باید ایجاد تسهیلاتی مشوق سرمایه‌گذران در این بخش‌ها باشند.
اما وجود صنایعی که مواد اولیه برای فعالیت تولیدی آن‌ها در استان وجود ندارد، طبیعی است که همواره با مشکلات بزرگی دست و پنجه نرم کنند به همین خاطر یک نیازسنجی اساسی در زمینه صنعت در استان کهگیلویه و بویراحمد نیاز است اما چرا تاکنون این نیاز سنجی انجام نشده و طرح‌های صنعتی و مورد حمایت در استان اولویت‌بندی نشده است سؤالی است که صنعت، معدن و تجارت و سازمان مرتبط با سرمایه‌گذاری باید به آن پاسخ دهند.
================
یادداشت از پیمان فرامرزی
================
انتهای پیام/82010/ع30/پ3003
