خبرگزاری فارس- سمانه روشنائی: دکمه آسانسور قرمز شده و فلش نشانگر رو به بالا است و چندین نفر پشت در آسانسور منتظر هستند، آدم‌های بی‌حوصله‌ای که آه می‌کشند و از حرکاتشان معلوم است کلافه شده‌اند.
در بین آنها جوانی که چهره‌اش 30 ساله نشان می‌دهد با سر و وضعی نامرتب، چشمان قرمز و نیمه بازش را به این طرف و آن طرف می‌چرخاند و انگار از چیزی ترسیده باشد با استرس اطراف را نگاه می‌کند و مدام دکمه آسانسور را فشار می‌دهد.
آسانسور متعلق به پارکینگ طبقاتی است و حضور جوان آن هم با آن وضع نامناسب کمی عجیب به نظر می‌رسد، درون آسانسور مقابل آینه ایستاده و با حرکاتی که مشخص می‌کند تعادل ندارد انگشتانش را درون موهایش می‌برد و به اصطلاح می‌خواهد آنها را مرتب کند.
آسانسور طبقه مورد نظر را اعلام می‌کند و همه پیاده می‌شوند، هرکسی در مسیری تعیین شده به سمت اتومبیل خود می‌رود اما جوان گویی مسیر مشخصی ندارد و فقط به دنبال جایی امن می‌گردد و در نهایت خود را به گوشه‌ای خلوت از پارکینگ می‌رساند.
هیچ خودرویی وجود ندارد، آرام روی پاهایش می‌نشیند و پس از چند لحظه که احساس می‌کند توان ندارد فرش زمین می‌شود، پای راستش را دراز می‌کند تا بتواند از جیبش چیزی در بیاورد.
فندکش را روشن می‌کند، اما همچنان استرس در نگاهش موج می‌زند، کارش را در عرض چند دقیقه به پایان می‌رساند و دقایقی چشمانش را روی هم می‌گذارد و گویی آسوده بر روی جای نرمی خوابیده باشد ولو می‌شود.
صدای بوق ماشینی سکوت پارکینگ را می‌شکند و جوان معتاد با ترس از جا می‌پرد و انگار کسی دنبالش باشد می‌دود و مدام پشت سرش را نگاه می‌کند تا به جلوی درب آسانسور می‌رسد و از محل دور می‌شود.
***
شاید گفتن از اعتیاد و معتادان قصه‌ای تکراری باشد اما تکرار همیشه بد نیست گاهی موجب می‌شود تکرار مکررات دردی را دوا کند و مردم و مسئولین آگاه شوند و با دقت بیشتری به اطراف خود بنگرند.
همینطور سن اعتیاد در جامعه پایین می‌آید در حالی که همواره صدا و سیما از طریق فیلم‌ها و برنامه‌های مختلف وجود این درد را فریاد می‌زند و سعی دارد تا خانواده‌ها را آگاه کند اما بسیاری از همین خانواده‌ها با ندانم کاری و تربیت نادرست خود نه تنها از ورود این معضل به خانواده جلوگیری نمی‌کنند بلکه به آن دامن می‌زنند.
وقتی جوانان و حتی نوجوانان سیگار کشیدن را نوعی خودنمایی و ارزش می‌دانند و خیلی راحت در مجامع عمومی با گرفتن سیگار بر دست احساس بزرگی و شخصیت می‌کنند، قطعا نوعی کم‌کاری در خانواده صورت گرفته که به اینجا رسیده‌اند.
بعضی خانواده‌ها تنها تهیه بهترین امکانات را برای فرزندان خود محبت و دوستی می‌دانند و از رفتار‌های ناشایست آنها در جامعه روحشان هم باخبر نمی‌شود و بر این تصورند که با آزادی دادن به آنها می‌توانند فرزندشان را مرد بار بیاورند.
به راستی چه چیزی موجب می‌شود تا جوانی پارکینگ و یا ساختمان‌های مخروبه و نیمه ساخته را محل امنی برای خود تلقی کند و با حضور در این محل و انجام رفتاری ناشایست به آرامش برسد، آرامشی که تنها چند ساعت برای او دوام دارد و بسیار زودگذر است.
به گفته سرپرست سازمان حمل و نقل و ترافیک شهری افراد معتاد موجب شده‌اند تا مردم نتوانند از امکانات شهری استفاده کنند و یکی از این امکانات پل‌های عابر پیاده است که در ساعات پایانی شب بسته می‌شود.
محسن صالحی می‌افزاید: ساعت 10 شب به بعد مجبور هستیم درب این پل‌ها را ببندیم چرا که به دلیل مسقف بودن مکان امنی برای افراد معتاد شده بود تا در آنجا به راحتی کار خود را انجام دهند و شب را به صبح برسانند.
وی همچنین از حضور معتادان در پارکینگ‌های طبقاتی خبر می‌دهد و می‌گوید: متاسفانه این افراد برای خواب به این پارکینگ‌ها رفته و از این مکان‌ها برای استعمال مواد مخدر استفاده می‌کنند.
عابدین سلیم‌آبادی از شهروندانی است که در منطقه نیروگاه ساکن است و در این باره می‌گوید: یک روز صبح که برای تهیه نان از منزل خارج شدم یک دفعه شخصی را دیدم که درون جوی آب خوابیده بود.
وی می‌افزاید: از ظاهرش مشخص بود که معتاد است و با توجه به اینکه جوی؛ آبی نداشت شب را در آنجا گذرانده و کیسه‌ای را به عنوان بالش زیر سرش قرار داده بود.
این شهروند قمی با تشکر و قدردانی از نیروی انتظامی، ادامه می‌دهد: با دیدن این صحنه با پلیس 110 تماس گرفتم و آدرس محل را گفتم و مامورین آنها بعد از مدت زمان کوتاهی خود را رساندند و فرد را دستگیر کردند.
وی خاطرنشان می‌کند: معتادان هر جای امنی را که پیدا کنند برای گذراندن شب به صبح از آن استفاده می‌کنند و در مواقعی هم در ساختمان‌های نیمه ساخته دیده می‌شوند.
معضل بزرگ اعتیاد همواره در جامعه دیده می‌شود و قطعا حضور افراد معتاد در جوی‌های آب و یا هر جای دیگری بسیار زشت و ناپسند است و چهره شهر و محله‌های آن را مخدوش می‌کند.
همه افراد جامعه در قبال آن مسئول هستند و باید برای ریشه‌کن کردن این معضل همه دست به دست هم دهند؛ نباید حل مشکل اعتیاد را فقط بر عهده نیروی انتظامی یا دیگر نهادها دانست.
مدرسه، خانواده، دوستان و تک تک افراد جامعه مسئول هستند تا هر کدام با عمل به وظیفه‌ای که در این زمینه بر دوش دارند، محیط اجتماع را از این بلای خانمان‌سوز پاک کنند.
انتهای پیام/2258/ط40/آ3004
