محمد غفوری امروز در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در قم با اشاره به اینکه بعد از شهادت امام موسی کاظم (ع) امامت شیعیان بر عهده امام رضا (ع) قرار گرفت، گفت: در زمان امامت امام هفتم شیعیان با توجه به تنگناهای ایجاد شده از طرف حکومت و زیر نظر بودن این امام از طرف دستگاه بنی عباس، ایشان در تعارض با حکومت قرار گرفتند.
وی با بیان ایجاد بحران امامت در زمان امام رضا (ع) گفت: در زمان امامت امام کاظم (ع) افرادی که نماینده ایشان در سرزمین‌های مختلف بودند زیر بار امامت امام رضا (ع) نرفتند و برخی اعتقاد به عدم امامت ایشان داشته و گروهی دیگر معتقد بودند امام هفتم زنده هستند و در غیبت به سر می‌برند.
غفوری با اشاره به اینکه امام رضا (ع) در زمان امامت خود با دو بحران مواجه بود، گفت: از طرفی پیروان اهل بیت گروه گروه شده و زیر بار امامت نمی‌رفتند و فرقه واقفیه محصول این دوران است و از طرف دیگر فشارهای حکومت بنی‌عباس وجود داشت.
وی افزود: به تدریج امام رضا (ع) اوضاع را سامان داده و با مدیریت خود دوباره شیعه را زنده کرده و به تربیت شاگردان خود مشغول شدند.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی ضمن یادآوری اینکه 17 سال از دوان امامت امام رضا (ع) در مدینه و سه سال در مرو سپری شد، گفت: حضور ایشان ماوای همه مسلمانان بود و شیعه و سنی برای حل مشکلات خود به ایشان مراجعه می‌کردند.
غفوری با اشاره به جایگاه ویژه امام رضا (ع) در مدینه اظهار کرد: در زمان بنی‌عباس ستم زیادی بر شیعیان می‌شد و این مسئله موجب قیام‌های متعدد از طرف آن‌ها علیه حکومت بود؛ امام رضا (ع) تاییدی بر این کار نداشت اما نگاه علویان و سادات به ایشان با عنوان فردی برجسته و از خاندان پیامبر(ص) برای این بود که بدانند امام با حکومت موافق یا مخالف هستند.
وی ادامه داد: در این شرایط مامون چاره‌ای اندیشید که امام را در حکومت سهیم کند تا مانع قیام شیعیان و تخریب جایگاه امام رضا (ع) شود؛ بنابراین ایشان را مجبور به پذیرش ولایت‌عهدی کرد.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی پذیرش ولایت‌عهدی به شرط عدم دخالت در عزل و نصب‌های حکومت از سوی امام رضا (ع) را تدبیری از سوی ایشان برای نقش بر آب کردن نقشه مامون دانست. با این شرط علویان متوجه مخالفت امام رضا(ع) با حکومت شدند.
وی در ادامه به رهاورد سفر امام رضا (ع) به ایران اشاره کرد و گفت: از آن‌جایی که اسلام توسط خلفا به ایران وارد شد بیشتر مردم سنی بودند اما نسبت به جریان خاصی تعصب نداشتند و در نتیجه به دنبال اسلام حقیقی بودند.
غفوری بیان کرد: در مسیر حرکت امام رضا از اهواز به یزد و خراسان مردم با منش و روحیات و رفتار امام رضا(ع) آشنا شده و گرایش مردم به ایشان بیشتر شد و به سمت شیعه شدن متمایل شدند.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی از ویژگی‌های امام را مردم‌داری، قناعت، محبت به مردم و ... دانست.
انتهای پیام/2258/ط40/آ3004
