به گزارش خبرگزاری فارس از قم، «خدمت به قم، خدمت به آبروی نظام اسلامی است» این جمله رهبر معظم انقلاب که سه سال پیش در سفر به قم ایراد فرمودند دستمایه بسیاری از امور عمرانی، فرهنگی و اجتماعی در شهر کریمه اهل بیت(ع) شد و مسئولان و مدیران قم سعی داشته و دارند که این مطالبه رهبری را با جدیت پیگیری کنند؛ اینکه تا چه میزان هر مدیر در این راستا موفقیت به دست آورده هرچند اهمیت فراوانی دارد اما مهمتر این است که شیوه دستیابی به این هدف را چگونه تعیین کرده باشند و چقدر فرصت اجرایی در اختیارشان گذاشته می‌شود.
تغییر دولت و به دنبال آن تغییر در کابینه، استانداران و مدیران کل شاید امری اجتناب‌ناپذیر یا به روالی عادی تبدیل شده باشد زیرا هر دولت و وزیری معمولا با تیم کاری خود بهتر و هماهنگ‌تر کار می‌کند اما بعضی مسئولیت‌ها به ویژه در حیطه اداره شهرها و روستاها با عوض شدن دولت‌ها تغییر نمی‌کنند بلکه این مردم هستند که باز هم به طور غیر مستقیم و از طریق انتخاب اعضای شورا نسبت به تغییر آنها اقدام می‌کنند.
زمانی که شوراهای جدید تشکیل می‌شوند به طور معمول نخستین دستور کار خود را انتخاب شهردار جدید قرار می‌دهند و سعی می‌کنند تحولی اساسی در نحوه مدیریت شهری به وجود آورند اما سوال اساسی اینجاست که آیا همواره تغییر مدیران می‌تواند عامل تحول در اداره شهر شود؟
به یقین راه رسیدن به این هدف بزرگ تنها تغییر مدیران نیست، گاهی می‌توان با تغییر در نگرش‌ها، وارد ساختن افراد تازه‌نفس در سطوح پایین‌تر مدیریتی در کنار استفاده از تجربه مدیران سابق، استفاده صحیح از نظام انتقادات و پیشنهادات مردمی و بهره‌گیری از تجربه کلانشهرهای داخلی و خارجی همراه با بومی‌سازی روش‌ها، مدیریت جامع شهری را محقق ساخت.
نهاد شهرداری در قم از سال 1311 ایجاد و سید احمدخان رفعت نخستین شهردار قم شد، از آن سال تاکنون 55 نفر دیگر به این سمت منصوب شده‌اند و در حال حاضر قم پنجاه و ششمین دوره مدیریت شهری خود را تجربه می‌کند؛ تغییر 56 شهردار طی 81 سال گویای این حقیقت است که به طور میانگین هر شهردار کمتر از دو سال زمان در اختیار داشته و شاید یکی از دلایل عقب‌ماندگی‌های عمیق قم به ویژه در حوزه عمران و آبادانی همین مسئله باشد.
فارغ از نحوه اداره شهر قم توسط مدیران مختلف باید به این موضوع توجه داشت که آیا ثبات مدیریتی می‌تواند راهکاری مناسب در قم باشد یا خیر که با توجه به تجربه‌های قبلی و تغییر مداوم شهرداران به نظر می‌رسد بهترین شیوه برای تحقق مدیریت جامع شهری همین روش باشد یعنی ثبات را جایگزین تغییرات سریع کرده و آنچه از مطالبات و خواسته‌ها که با تغییر شهرداران به دنبالشان هستیم در فضایی با ثبات و همراه با آرامش جستجو کنیم.
اعضای شورای چهارم در قم که برخی از آنها در شورای سوم هم عضویت داشتند به یقین این حقیقت انکارناپذیر را باید قبول داشته باشند که هر مدیر و مسئولی در دوران کوتاه مدیریتی هرچقدر هم که توان و برنامه داشته باشد نخواهد توانست اهداف بلندمدت را محقق کند بلکه باید زمان کافی حداقل به میزانی که بسترهای مناسبت برای اهداف مشخص شده در سندهای چشم‌انداز 10 یا 20 ساله لازم است را در اختیارش بگذارند و پس از آن به قضاوت در مورد نحوه عملکرد او بپردازند هرچند نگاهی به کارنامه مدیریتی هر شخص و نهاد و تحقق اهداف کوتاه مدت هم می‌تواند شاخص مناسبی برای انتخاب مدیران باشد.
===============
یادداشت از: صدرالدین فلاح
===============
انتهای پیام/78004/ط40/آ3004
