به گزارش خبرگزاری فارس، شبکه خبری «راشاتودی» در مطلبی به تحلیل علت تصمیم آمریکا برای حمله به سوریه پرداخت و نوشت: همزمان با آماده شدن آمریکا و متحدانش در اروپا و اسرائیل برای شروع جنگ غیرقانونی دیگری در خاورمیانه، ژئوپلتیک استراتژی آمریکا چندان روشن نیست. به‌رغم سخن گفتن از مسائل بشردوستانه، آمریکا آشکارا برنامه‌ای را طراحی کرده تا با نابود کردن باقی مانده مخالفانش، سلطه خود را در منطقه حفظ کند.
از هفته گذشته تاکنون تصاویر و فیلم‌هایی در اینترنت منتشر شده تا مدرکی از حمله شیمیایی نظام اسد را به نمایش گذارد. این تحولات با اطلاعیه دولت اوباما همزمان شد که اعلام کرد استفاده از چنین تسلیحاتی خط قرمز این کشور است و به دخالت نظامی آمریکا به نفع شورشیان منجر می‌شود.
در حالی که رسانه‌های خبری بر اساس شایعات تایید نشده و تصاویر ویدئویی مبهم از احتمال اقدام دمشق در استفاده از تسلیحات شیمیایی گزارش می‌دهند، نواختن بر طبل جنگ هر روز بلندتر و بلندتر می‌شود.
در این شرایط، یک تحلیلگر سیاسی معقول، زمانی که حضور بازرسان بین‌المللی تسلیحات شیمیایی در سوریه و نیز پیروزی قطعی دمشق در مبارزه علیه شورشیان در القصیر، حمص و حلب را مد نظر قرار می‌دهد، به سرعت درباره این حمله تردید پیدا می‌کند. اینکه اسد پیروزی‌های نظامی خود را قربانی کند و بهانه دخالت نظامی را به دست دیگران دهد، امری دور از ذهن است و خلاف عملکرد او در طول این درگیری است. زمانی را به یاد بیاورید که دمشق در برابر جنایت‌های جنگی بین‌المللی اسرائیل، ترکیه و سایر بازیگران منطقهای در طول بیش از این دو سال درگیری، خویشتن‌داری نشان داده است.
همه این موارد موجب شده بسیاری این سئوال را از خود بپرسند که آیا آمریکا به اندازه‌ای که اکنون به نظر می‌رسد، احمق است. آیا واشنگتن به واقع معتقد است جنگ در سوریه به نفع آمریکا و منافع آن است؟ آیا آنها تا این اندازه کوتاه فکر هستند و نمی‌خواهند از مشکلات گذشته خود درس بگیرند؟ در واقع، این تهاجم غیرقانونی علیه جمهوری مستقل سوریه صرفا مرحله آغازین برای جنگ منطقهای بزرگتر با هدف نهایی آنهاست که این هدف جمهوری اسلامی ایران است.
هدف غرب؛ نابودی هلال شیعی
از زمان انقلاب 1979 که منجر به تشکیل جمهوری اسلامی ایران شد، سیاست آمریکا در قبال این کشور به اندازه‌ای خصمانه و جنگجویانه بود که ایران وادار شد به شدت بر متحدان معدود منطقهای و بین‌المللی خود متکی شود.
با توجه به موقعیت سیاسی بشار اسد، دمشق به عنوان شریک اصلی سیاسی ایران به شمار می‌آید که متحدی اصلی در مرز با اسرائیل و نیز پلی برای ارتباط با حزب‌الله لبنان به شمار می‌آید. علاوه بر این، جامعه‌ای چند قومیتی مانند سوریه که دارای جمعیت غالب شیعه علوی است، دوست طبیعی برای ایران شیعه به شمار می‌آید.
از آنجائیکه آمریکا تحریم‌های شدیدی را علیه تهران اعمال کرده، روابط اقتصادی ایران – سوریه از اهمیت بیشتری برخوردار شده است. از آنجائیکه تهران به خاطر تحریم‌های آمریکا و اروپا، از بازارهای جهانی انرژی خارج شده، جمهوری اسلامی وادار شده تا زیرساخت‌ها و روش‌های جایگزینی برای فروش نفت و گاز بیابد و اقتصاد ضعیف خود را حفظ کند.
مرکز این استراتژی نیز توافقنامه خط لوله گاز ایران- عراق- سوریه است که ماه گذشته به امضا رسید. از آنجائیکه هدف این توافقنامه، فراهم کردن مسیر جدیدی برای ایران به منظور دسترسی به سواحل مدیترانه و بازارهای اوراسیاست، در نتیجه این خط لوله ضربه‌ای به تلاش‌های آمریکا- اسرائیل برای تحت فشار قراردادن ایران از لحاظ اقتصادی قلمداد می‌شود.
زمانی که به بازیگران دخیل در جنگ سوریه نگاه کنیم، مشخص می‌شود پادشاهی‌های سنی نظیر عربستان سعودی و قطر متعهد به جنگ شده‌اند تا سلطه مداوم خود به ویژه در زمینه تولید انرژی را تضمین کنند. قطر به عنوان بزرگترین صادرکننده گاز، روابط فزاینده ایران و سوریه، به ویژه توافقنامه خط لوله گاز را تهدیدی موجودیتی علیه موقعیت خود قلمداد می‌کند. عربستان سعودی نیز سوریه را به عنوان میدانی برای جنگ با ایران تلقی می‌کند.
البته اسرائیل هم هست. با توجه به اشتراک مرزی با سوریه، اسرائیل نقش مهمی در افزایش تنش و تحریک ناآرامی در بلندی‌های جولان دارد. اسرائیل نه تنها داخل مرزهای سوریه را به طور غیرقانونی بمباران کرده، بلکه برخی نیروهای ویژه اسرائیل در داخل سوریه نیز دیده شده‌اند. در واقع، اهداف اسرائیل افزایش منافع‌شان است که چند دهه است بر روی نابودی ایران یعنی مهمترین رقیب منطقهای خود متمرکز شده است.
البته اسرائیل یک بازیگر کاملا مستقل نیست. به عنوان بازیگر اصلی در سیستم امپریالیستی آمریکا، در موضوع ایران، اسرائیل به عنوان پلیس بد و واشنگتن به عنوان پلیس خوب عمل می‌کنند.
در این لحظه، آمریکا، اتحادیه اروپا و اسرائیل جنگ داخلی در سوریه را تشدید کرده‌اند تا ایرانی‌ها را تضعیف کنند و نشان دهند نه تنها به صلح با ایران علاقمند نیستند بلکه استراتژی چند مرحله‌ای را آغاز کرده‌اند تا این کشور را تخریب کنند. برای دامن زدن به این ماجرا، بی‌ثباتی و خشونت مداوم در عراق نیز نوری المالکی، نخست وزیر این کشور را که متحد اصلی ایران محسوب می‌شود، تضعیف کرده است.
با هرج و مرج در بغداد و دمشق، حمایت ایران از حزب‌الله دشوار خواهد شد. بنابراین به روشنی می‌توان دریافت جنگ در سوریه ابزاری برای رسیدن به هدف است و آن هدف نابودی کامل هلال شیعی است که در مقابل سلطه آمریکا، اسرائیل و عروسک‌های سلطنتی منطقه ایستادگی می‌کنند.
انتهای پیام/ص
