به گزارش خبرگزاری فارس از قزوین، نهم شهریورماه سالروز پایتخت شدن قزوین در دوره صفویه است که به عنوان «روز قزوین» نامگذاری شده و به همین مناسبت به پاس گرامیداشت این روز برنامه‌های متنوعی در این شهر برگزار می‌شود.
شهردار قزوین در این خصوص اظهار کرد: با توجه به اینکه نقطه اوج شهر قزوین، پایتخت شدن آن است، 17 ربیع‌الاول روزی است که قزوین به عنوان پایتخت شیعی در دولت صفوی معرفی شد و با محاسبه و تبدیل تاریخ قمری به شمسی، روز نهم شهریورماه سالروز پایتخت شدن قزوین در دولت صفوی به عنوان «روز قزوین» انتخاب شد که به منظور بزرگداشت این روز در نیمه نخست شهریورماه برنامه‌های مختلفی در شهر قزوین اجرا خواهد شد.
مسعود نصرتی عنوان کرد: امسال شعار برنامه‌های هفته گرامیداشت روز قزوین «قزوین تمدنی به قدمت زندگی» انتخاب شده است.
این مسئول با اظهار اینکه شهر قزوین جزو پنج شهر نخست ایران است که صاحب بلدیه شد، افزود: در سال 1286 بلدیه قزوین مصادف با انقلاب مشروطیت ایجاد شد و ساختمان شهرداری قزوین نیز در سال 1279 احداث و عمارت شهرداری تبریز نیز در سال 1318 ساخته شد.
امام جمعه قزوین نیز با اشاره به «روز قزوین» بیان کرد: شهر قزوین بلکه استان قزوین با آنکه دارای پیشینه و تمدن کهن است و در ابعاد گوناگون از امتیازات و برجستگی‌های زیادی بهره‌مند بوده و هست؛ از جمله از جهت دارا بودن جاذبه‌های گردشگری و توریستی جایگاه ویژه‌ای دارد و تعداد آثار تاریخی این استان از تمام استان‌های کشور بیشتر و استان قزوین از این حیث مقام نخست را در ایران از آن خود کرده است.
آیت‌الله هادی باریک‌بین ادامه داد: متأسفانه به دلیل عدم معرفی این ویژگی‌ها و امتیازات برای بیشتر مردم ایران چندان شناخته شده نیست بنابراین مشاهده می‌کنیم در ایام تعطیلات عید نوروز و یا تابستان تعداد مسافرین و گردشگرانی که از نقاط مختلف کشور و حتی خارج از کشور به استان‌هایی مثل اصفهان و فارس مسافرت می‌کنند، با مسافرینی که قزوین را برای سفر خود انتخاب می‌کنند، قابل مقایسه نیست.
وی اضافه کرد: بنابراین باید مجموعه مسئولان استان قزوین تمام تلاش خود را به منظور معرفی قابلیت‌ها و استعدادهای قزوین به هموطنان عزیز ما در سراسر کشور و حتی علاقمندان به بازدید از جاذبه‌های گردشگری در خارج از کشور به کار گیرند و جشنواره روز قزوین فرصت بسیار مناسب و مغتنمی جهت تحقق این امر مهم است.
اما فرارسیدن «روز قزوین» فرصت خوبی برای معرفی این شهر کهن است تا کمی از گذشته پر فراز و نشیب آن آگاه شویم.
این سرزمین سابقه‌ای 6 هزار ساله در تمدن بشری را داراست و حتی برخی باستان‌شناسان بر اساس یافته‌های خویش وجود تمدن در سرزمین قزوین را به 9 هزار سال پیش نسبت می‌دهند.
در طول تاریخ، این شهر به اسامی مختلفی نامیده می‌شده که از جمله آن‌ها می‌توان به «آرساسیا» و «راژیا» اشاره کرد.
موقعیت ژئوپولتیک و استثنایی قزوین و همچنین قرار گرفتنش در مسیر جاده ابریشم، اهمیت دوچندانی را در طول تاریخ به آن بخشیده و از پیش از اسلام و به ویژه در عصر ساسانیان آبادانی و رونق این سرزمین، زبانزد ایرانیان بوده است؛ در آن دوران این شهر به علت داشتن حصار مستحکم و برج و باروی نفوذناپذیر، شهری غیرقابل تسخیر به حساب می‌آمده و در کنار این مرکزیت نظامی و سیاسی، به علت داشتن زمین‌های حاصل‌خیز و مردمانی سخت‌کوش از آبادانی و رونق قابل توجهی نیز برخوردار بوده است.
با ورود اسلام به این سرزمین، رشد و پیشرفت، سرعت دوچندان یافت. به ویژه در زمان خلافت هارون‌الرشید توجه ویژه‌ای به این شهر شد و مسجد جامع عتیق قزوین یکی از بناهای شاخص معماری اسلامی، یادگار آن دوران است؛ هرچند که این بنا در عصر سلجوقیان و صفویه نیز رشد و توسعه یافت و این شهر را به مرکز فقاهت و علوم اسلامی بدل کرد.
قلم مورخین تاریخ اسلام همواره به نیکی از این سرزمین یاد کرده، به طور مثال در آثارالابلاد، قزوین شهری بسیار بزرگ و پرجمعیت، با باغستان‌ها و تاکستان‌های گرداگردش توصیف شده و یکی از ویژگی‌های این شهر، وجود کشتزارهای سرسبز در طرفین دو رودخانه دیزج و ارنزک ذکر شده است. حمدالله مستوفی نیز که در همین سرزمین آرمیده، در وصف نیکویی‌های این شهر بسیار قلم زده است.
هرچند که حمله ویرانگر مغول به ایران‌زمین، قزوین را نیز بی‌نصیب نگذاشته و موجبات ویرانی آن را فراهم می‌آورد، اما در اواخر دوره ایلخانی و در طول دوره تیموریان رونق دوباره‌ای می‌یابد و حتی در دوره جمکرانی سلسله تیموریان، پس از سمرقند به عنوان بزرگ‌ترین شهر ایران به شمار می‌آید.
اوج شکوفایی قزوین که از دیرباز به دروازه بهشت معروف است به روزگاری باز می‌گردد که حاکمان سلسله صفویه از این سرزمین و عمارت‌های پرشکوهش بر پهنه ایران‌زمین حکم می‌رانند.
54 سال حکومت شاه طهماسب صفوی به پایتختی قزوین گذشت و خشت‌های به جا مانده از آن روزگار در دل بناهای باشکوهش و نقش‌های نشسته در جان این خشت‌ها، جملگی، موید شکوه و عظمت قزوین در آن دوره است.
حتی انتقال پایتخت از قزوین به اصفهان و پس از آن افول سلسله صفویه و ظهور قاجاریه نیز از رشد مدنیت در این سرزمین است.
بنا نهادن نخستین خیابان ایران، خیابان سپه و برخی بناهای دیگر همچون، نخستین مهمانخانه بزرگ ایران در قزوین بر درخشش این نگین درخشان افزود، با پایان یافتن عصر قاجار و روی کار آمدن پهلوی، متأسفانه بناها و ساختمان‌های مهم شهر مورد غفلت قرار گرفتند، برخی تخریب و برخی نیز فراموش شدند ولی در نهایت قزوین با ثبت یک هزار و 250 اثر تاریخی ملی رتبه نخست را در کشور داراست.
در سال‌های اخیر و با رشد شهرنشینی در کنار توسعه شهر ؛ بار دیگر توجه به بافت قدیمی و بناهای تاریخی جلب شد و بسیاری از بناها مرمت و بازسازی شدند.
در کنار این بازسازی‌ها، قزوین در مسیر عمران و هماهنگ شدن با زندگی جدید گام برداشت و صدها پروژه عمرانی و خدمات شهری به بهره‌برداری رسید.
نام مشاهیر، مفاخر فرهنگی و سیاسی و شهدایی همچون، استاد میرعماد حسنی قزوینی، حمدالله مستوفی، عبید زاکانی، علامه سیدابوالحسن رفیعی، آیت‌الله حاج شیخ هاشم قزوینی، عارف قزوینی، ابوالحسن اقبال آذر، سیداشرف‌الدین حسینی(نسیم شمال)، علامه علی‌اکبر دهخدا، میرزا حسن شیخ‌الاسلام، محمدعلی رجایی، سیدعلی‌اکبر ابوترابی، سرلشگر شهید حسین لشگری، سرلشگر شهید عباس بابایی، جمال کریمی‌راد، ابوالحسن محصص مستشاری و ... بر تارک تاریخ گهربار استان قزوین می‌درخشد.
امروز مردمان این شهر دلایل بسیاری برای افتخار به پیشینه سترگ خویش دارند و در کنار آن می‌کوشند به سیمای شهری مدرن و امروزی نیز برسند.
امید می‌رود «روز قزوین» بهانه‌ای برای معرفی این شهر در سطوح کشوری و بین‌المللی شود و قزوین جایگاه اصلی خود را پیدا کند.
انتهای پیام/77003/ذ40/ظ1004
