حمیدرضا اکبری پیش از ظهر امروز در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در بوشهر بیان کرد: جریان شعر معاصر، جریانی است که با وقوع تحولاتی در داخل ایران آغاز شد؛ تحولاتی که از تماس ایران با کشورهای غربی در جریان انقلاب مشروطه حاصل شده بود.
این شاعر و داستان نویس افزود: این تحولات بسیار زیاد بودند و یکی از آن‌ها تحول در حوزه شعر بود؛ شعری که سال‌ها تحت سیطره شاعران کهن ما قرار داشت و آن‌ها مفاهیم خودشان را در شعرشان جای می‌دادند جای خود را به شعری داد که مفاهیم جدید در آن وارد شد و این ورود مفاهیم جدید که در رابطه با شرایط سیاسی و اجتماعی بود باعث شد حتی تغییر در قالب‌های شعر هم به وجود آید و قالب‌های جدید جایگزین قالب‌های قدیمی شوند.
اکبری اظهار داشت: تحولات انقلاب مشروطه باعث شد تا شاعران لزوم تغییر در محتوای شعر را احساس کنند.
وی با بیان اینکه با این تغییرات نوع نگاه شاعران به زندگی تغییر کرد و مفاهیمی جدید پیدا شد اظهار داشت: دیگر قالب‌های شعر سنتی، ظرفیت پذیرش این نوع مفاهیم را نداشتند اما شعر سنتی با آن شاعران قوی و نخبه‌اش به این راحتی تسلیم تغییرات نمی‌شد.
این شاعر و داستان نویس خاطرنشان کرد: سه گروه از شاعران معاصر وجود داشتند؛ عده‌ای از شاعران همچنان به قالب‌ها، موسیقی و زبان شعر کلاسیک علاقه‌مند بودند اما می‌خواستند در محتوای ادبیات تغییر به وجود آورند همانند استاد شهریار. عده‌ای بودند که شعر رمانتیک می‌سرودند.
اکبری گفت: این افراد می‌خواستند شعر را در خدمت عواطف خود درآورند که از نمایندگان این شاخه می‌توان میرزاده عشقی را نام برد و عده‌ای از شاعران می‌خواستند مسایل اجتماعی را بیان کنند همانند احمد شاملو.
وی یادآور شد: وجه مشخصه این شعر، عمیقا اجتماعی بودن آن است که از ژرفای جامعه نشأت می‌گیرد و با آگاهی از رسالت هنر به تصویر زندگی و مناسبات اجتماعی می‌پردازد.
این شاعر تصریح کرده است: اگر شاعران تا این زمان به بیان احساسات شخصی خود می‌پرداختند از این دوره به بعد به بیان مسایل اجتماعی و یافتن راه حل برای آن‌ها می‌پردازند.
انتهای پیام/66006/س30/ث3001
