به گزارش خبرگزاری فارس از سنندج، پرندگان از فراق آشیانه در میان آتش و دود فریاد زدند، جوجه‌ها بی‌آنکه سر از تخم در بیاورند خاکستر شدند، گیاهان با بذرشان، گل‌ها با پروانه‌هیشان و سال‌های سال رنج و خون دلخوردن باغداران روستاهای مذکور در یک چشم بهم زدنی با خاک یکسان شد.
آسمان دلگیر شد، ستارگان اشک ریختند و خورشید میل تابیدن نداشت برای درختانی که ایستاده در تواضع و فروتنی خود سوختند. برای باغبان پیری که مرگ باغش را با اشک و آه به خاک سپرد. برای مخمل سبزی که زغال شد برای پرنده‌ای که نتوانست جوجه‌هایش را نجات دهد و برای هزاران جانوری که سوختند برای......
به جرم کدامین گناه و به پاس کدامین بی‌حرمتی.... از چه کسی انتقام می‌گیریم، با چه کسی دشمنی می‌کنیم، این چه خصومت ننگینی است برای نیل به کدام هدف و دستاوردی، ثروت ملی، نفس‌های آرام بشریت، نسیم سلامت انسان‌ها، امانت نیاکان و نسل‌های آینده ونعمت‌های بیکران خداوند را نابود می‌سازیم.
ما آهنگ ملایم و دلنواز زندگی هستیم یا سفیر مرگ؟ نقش و رسالت و و تعهد ما به عنوان یک انسان در کجای این معادلات قرار می‌گیرد؟..
شاید بگوئیم به ما چه؟ تقصیر ماچیه؟ اداره منابع طبیعی چکاره است!!! وظیفهی دولت است!!
اما از آنجا تمام آحاد مردم، ادارات و ارگان‌های دولتی، نیروهای نظامی و انتظامی، صدا و سیما و... وظیفه دارند به نعمت‌های خداوند،برکت زمین،باغ، زراعت، جنگل‌ها، مراتع آب و خاک ضمن بهره‌مندی اصولی و استفاده صحیح احترام بگذارند و در ترویج فرهنگ صیانت از طبیعت و ثروت‌های ملی تلاش کنند.
ما حق نداریم در برابر نابودی طبیعت و منابع ارزشمند این مرزو بوم بی‌تفاوت باشیم توان و ظرفیت ادارهی منابع طبیعی محدود است نباید تمام مسئولیت‌ها را به گردن این اداره انداخت و به این بهانه از زیر بار مسئولیت شانه خالی کنیم.
تا کی باید نظاره‌گر باشیم؟ تاکی باید جنگل‌ها، مراتع، باغات و مزارع توسط عده‌ای آدم کوردل و سودجو طعمه حریق شود. بر اساس قانون تمام ادارات و ارگان‌های دولتی در این رابطه مسئول هستند.
این سلسله آتش‌سوزی‌ها که هر روز گسترش بیشتری می‌یابد وجدان هر انسان شرافتمندی را جریحه‌دار نموده است.
اگر چه اداره منابع طبیعی با کمترین امکانات، شبانه روز تلاش می‌کند ولی چون پشتوانه محکمی ندارد از نظر مالی هم قادر به نگهداری عرصه‌ها و کنترل و صیانت از منابع طبیعی نیست بنابراین باید با آسیب‌شناسی و اتخاذ تدابیر اصولی از جمله فرهنگ‌سازی و واگذاری عرصه‌های منابع طبیعی به افراد واجد شرایط در قالب طرح‌های تعریف شده و ایجاد انگیزه و جلب مشارکت گسترده و جدی مردم از گسترش نابودی ثروت‌های ملی جلوگیری کرد.
منابع طبیعی زمانی موفق است که همگام با مردم باشد بنابراین می‌طلبد با تشریح خطرات و مضرات نابودی منابع خدادادی از طریق رسانه‌ها، نمازهای جمعه و جماعت، جلسات شورای اداری، بسیج تمامی ادارات و ارگان‌های دولتی و سازمان‌های مردم نهاد و توجیه کشاورزان برای شناسایی عوامل کوردل و به دام انداختن آنها و جلوگیری از آتش سوزی و مهار آن اقدامات عملی و بسیار جدی صورت گیرد.
از طرفی عزم همگانی می‌تواند راهکار مناسب و موثری برای پایان دادن به این معضل شوم باشد.
اداره منابع طبیعی را تنها نگذاریم و با نهادینه کردن فرهنگ حفظ و حراست از منابع طبیعی و ملی و جلب مشارکت گسترده مردم گام های اساسی برداریم.
=====================================
یاداشت: عبدالله فرجی رئیس نظام صنفی کشاورزی استان کردستان
=====================================
انتهای پیام/79003/ش/ژ1001
