به گزارش خبرگزاری فارس از شیراز، چهاردهم تیر ماه 1361 خودرو سیاسی سفارت جمهوری اسلامی ایران که در حمایت پلیس دیپلماتیک لبنان از شهر بندری طرابلس به بیــروت باز می‌گشت، برخلاف قوانین بین‌المللی و مصونیت دیپپلمات‌ها در منطقه «برباره» توسط مزدوران مسلح تحت امر رژیم صهیونیستی موسوم به «نیروهای لبنانی» متوقف شد و سه دیپـپلمات ایرانی و خبرنگار همراه آنان ربوده شدند.
از آن زمان تاکنون از سرنوشت «سید محسن موسوی» (کاردار)، «احمد متوسلـــیان» (وابسته نظامی)، «تقــی رستـــگار مقــدم» (کارمند) و «کاظم اخوان» (خبرنگار و عکاس ایرنا) خبری در دست نیست.
متوسلیان اما به سبب سوابق مبارزاتی و انقلابی خود در میان این چهار نفر بیشتر شناخته شده است، از همان زمان که توسط اکیپی از کمیته مشترک ضدخرابکاری ساواک دستگیر و روانه زندان شد و مدت پنج ماه را در زندان مخوف فلک‌الافلاک خرم‌آباد در سلولی انفرادی گذراند تا آنگاه که در عملیات مختلف جبهه و به ویژه فتح‌المبین افتخار آفرید.
وی فردی بود که با پیروزی معجزه‌آسای انقلاب اسلامی، مسئولیت تشکیل کمیته انقلاب اسلامی محل خود را عهده‌دار شد و پس از شکل‌گیری سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به این ارگان پیوست و دوشادوش سایر همرزمانش با حداقل امکانات موجود به سازماندهی نیروها همت گماشت.
پس از شروع قائله کردستان در اسفند ماه سال 1357 به همراه 66 تن از همرزمانش داوطلبانه عازم بوکان شد و منطقه را از لوث وجود ضدانقلابیون که در راس آنها دمکرات‌ها قرار داشتند، پاکسازی کرد و پس از تثبیت مواضع نیروهای انقلاب در بوکان، به شهرهای سقز و بانه رفت.
حاج احمد در سال 1360 پس از بازگشت از مراسم حج، ماموریت یافت تا رزم بی‌امان خود را در جبهه‌های جنوب ادامه دهد.
او از طرف سردار فرماندهی کل سپاه مامور شد با به‌کارگیری برادران سپاه مریوان و پاوه، تیپ محمد رسول‌الله (ص) که بعدها به لشکر تبدیل شد را تشکیل دهد و فرماندهی این تیپ را نیز خود به عهده گیرد.
بدین ترتیب به فاصله کوتاهی حاج احمد و سایر سرداران نامی کردستان در معیت شهید بروجردی راهی جبهه‌های جنوب شدند تا تدابیر نوین دفاعی کشور، نظام فرهنگی یگان‌های رزمی منظم و مکانیزه سپاه در جنوب را سامان بخشیده و آزادسازی مناطق اشغالی خوزستان را سرعت بخشند.
اکنون و پس از 30 و اندی سال از ماجرای ربودن چهار دیپلمات این مسئله هنوز یکی از مبهم‌ترین رخدادهای جنگ داخلی لبنان به شمار می‌رود چنانکه رئیس مرکز بررسی دکترینال امنیت بدون مرز عصر امروز در حاشیه همایش نکوداشت احمدمتوسلیان در شیراز، در جمع خبرنگاران به آن اشاره کرد و گفت: هدف از برگزاری مراسم نکوداشت و بزرگداشت این دیپلمات‌ها، زنده‌نگه‌داشتن یاد آنان و جلوگیری از فراموش شدن این موضوع است.
حسن عباسی اضافه کرد: توجه به اندیشه‌های این دیپلمات‌ها و تاکید بر دنبال کردن موضوع تا مشخص شدن سرنوشت چهار دیپلمات ربوده شده، از دیگر اهداف برپایی چنین همایش‌هایی است.
وی خاطرنشان کرد: سرنوشت این چهار دیپلمات نه تنها برای ما بلکه برای بسیاری از فعالان اسلامی در جهان از اهمیت بالایی برخوردار است.
وی گفت: طی سال‌های گذشته از ربوده شدن این افراد تاکنون، تاکید بر پیگیری وضعیت دیپلمات‌ها در کنار پیگیری موضوع امام موسی صدر، اهمیت بیشتری پیدا کرده است.
عباسی به مسئله‌ای اشاره می‌کند که در روزهای اخیر بار دیگر مورد توجه قرار گرفته چنانکه پس از سرنگونی سرهنگ قذافی در لیبی سخنانی در مورد احتمال زنده بودن امام موسی صدر مطرح شد و همین چند روز قبل نیز افرادی که در لبنان سمت داشته‌اند سخن از زنده بودن احتمالی حاج احمد به میان آوردند.
رئیس اندیشکده یقین در ادامه این مراسم به بیان برخی ویژگی‌های حاج‌احمد متوسلیان پرداخت و گفت: متوسلیان بر این باور بود که باید از توانایی‌های شخصی افراد در نظامی‌گری استفاده کرد.
وی خاطرنشان کرد: اکنون این رویه و تئوری حاج احمد متوسلیان در دانشگاه‌های معتبر نظامی دنیا پذیرفته شده و قابل احترام است.
نقل است که حاج احمد شبی در جوار مرقد مطهر حضرت زینب(س) تا صبح به گریه و نماز مشغول بود.
حوالی سحر با سیمایی بشاش و لبی خندان به سوی همسفرانش آمد و در پاسخ به سئوال دوستانش که خوشحالی او را جویا شده بودند، گفته بود که از سر شب داشتم در فراق برادران شهیدم، به ویژه شهید محمد توسلی اشک می‌ریختم، به عمه سادات متوسل شدم تا بلکه ایشان در کارم عنایتی فرمایند، چند لحظه پیش ناگهان دیدم یک پیرمرد نورانی با محاسنی سفید و لباس بسیجی بر تن، کنارم آمد و ایستاد و گفت که پسرم بی‌تابی نکن، لحظه اجابت دعایت نزدیک شده است.
برای حاج احمد متوسلیان و یاران وی دعا کنیم....
انتهای پیام/2448/ق40/گ1003
