به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس از شهرستان ساری، دریا به عنوان موهبت الهی، یکی از گزینه‌های تفریحی مردم است.
مردمی که به ساحل دریا می‌آیند تا استراحتی کنند و تنی به آب بزنند، اما گاه دچار حوادث غم‌انگیز می‌شوند.
حادثه غم‌انگیز غرق شدن در دریا، تمام عمر بر تارک خانواده باقی می‌ماند و خاطره‌ای تلخ از دریا به یادگار می‌گذارد.
اما این دریا اگر برای عده‌ای خاطره غم‌انگیز به یادگار می‌گذارد از طرفی محل درآمد و کسب روزی حلال برای مردمی دیگر است.
دریا عده‌ای را به کام مرگ می‌کشاند اما این دست دریاست که قاتل است یا کم کاری انسان؟
کمبود نیروهای نجات غریق و یا نداشتن تجهیزات لازم و مناسب نبودن محل‌های طرح دریا برای شنا را آیا باید به حساب دریا گذاشت؟
چه کسی پاسخگوی از دست رفتن جان انسان‌ها در دریا است. مسئولان و متولیان دریا، کم‌کاری خود را به پای چه کسی می گذارند؟
اینک که شش نوجوان و جوان در ساحل دریای شهرستان نور، به کام مرگ رفته‌اند، آیا باز هم پاسخ مسئولان دریا این است که این افراد در محل ممنوعه به شنا پرداخته بودند؟ باز هم توپ را به زمین غرق شدگان می‌اندازند؟
غرق شدن این شش نفر در یک روز و به صورت همزمان، آسمان دریا را بارانی کرده است و مسافران دریا، چتر نجاتی ندارند.
به عنوان رسانه، نمی‌دانیم با چه زبانی از مردم تقاضا کنیم که بی‌گدار به آب نزنند.
نمی‌دانیم به چه زبانی به گوش مردم برسانیم که ساحل امن نیست و مرگ در کمین نشسته است.
مسئولان اگر نمی‌توانند حافظ جان مردم و گردشگران در سواحل باشند، دریا را تعطیل و شنا در آن را به کل، ممنوع کنند تا افراد به این امید که غریق نجاتی وجود دارد و امکاناتی دارد، دل به دریا نزنند.
ضایعه غرق شدن شش نوجوان و جوان، درد جانکاهی است که امروز رسانه‌ها بار سنگین انتشار خبر آن را به دوش کشیدند.
------------------------------
یادداشت از کلثوم فلاحی
------------------------------
انتهای پیام/86007/خ30/ض1002
