به گزارش خبرگزاری فارس از شهرستان دشتی، پدرش سید محمد طاهر شهریاری متخلص به شفیق از روحانیان متعهد و مبارزی بود که سابقه مبارزاتی او به دیکتاتوری رضاخان باز می‌گردد.
همین سابقه مبارزاتی موجب شد وی از شهر به زادگاهش روستای بحری بازگردد که در آنجا علاوه بر تحقیق علمی و مسایل دینی و شرعی به کشاورزی نیز می‌پرداخت.
در استان بوشهر مردم سید محمد طاهر شهریاری (شفیق) را می‌شناسند و همه پیشینیان، مبارزه پیگیر او علیه کشف حجاب رضاخانی را به خاطر دارند.
شهریاری در ششمین بهار زندگانی، قرآن را در مکتب نزد پدر و شخصی به نام شیخ زایرغلام فراگرفت و به همین مناسبت مجلس جشنی برپا شد.
شهید میر بهزاد با تشویق پدر تحصیلات ابتدایی خود را در رودباران آغاز و دیپلم مقطع متوسطه را در بوشهر اخذ کرد.
وی در دوران تحصیل یکی از شاگردان ممتاز بود و آنچه که بیش از همه در مجموعه شاگردان مدرسه ادب، میربهزاد را از دیگران جدا می‌ساخت، ادب و اخلاق پسندیده و اسلامی او بود.
وی به هنگام تحصیل در رشته ادبی دبیرستان، از محضر علمای حوزه نیز بهره می‌گرفت و از همان دوران نوجوانی در گفتار و کردار چون خردمندان، با تجربه رفتار می‌کرد و آن نیز به واسطه تمرین و ممارستی بود که خانواده و خود شهید به آن اهتمام می‌ورزید.
از صفات حسنه اخلاقی این شهید والامقام که در دوران نوجوانی و جوانی او را برجسته کرد، همانا سخاوت و جوانمردی بود و این روحیه را تا لحظه شهادت حفظ کرد.
ایرج اسدی یکی از معلمان میربهزاد شهریاری درباره او می‌گوید: اینجانب چندی افتخار معلمی ایشان را داشتم و در دوره اول متوسطه نظام آموزشی، دبیر ادبیات وی بودم. از همان دوران نوجوانی، بارقه امیدبخشی در چشم او می‌درخشید، چنانکه در کلاس درس، فضایی روحانی ایجاد کرده بود. آنچه می‌گفت عمل می‌کرد و در دوستی وفادار و به آن پایند بود، وی مصداق بارز این حدیث نبوی(ص) است که می‌فرماید: «یجب علی المومن الوفاء بالمواعید والصدق فیها»، بر مسلمان واجب است به پیمان خود وفا کرده و نسبت به آن صادقانه عمل کند.
شهید شهریاری در سال پایان دوره دبیرستان به عنوان شاگرد ممتاز معرفی شد و در سال 1351 (هـ.ش) با شرکت در کنکور، در رشته الهیات و معارف اسلامی (فقه و مبانی حقوق اسلامی) دانشگاه مشهد پذیرفته و راهی سرزمین شهید ارض طوس شد.
شهید میربهزاد شهریاری در مشهد افزون بر کسب علم و دانش در دانشگاه، از محضر اساتید حوزه علمیه، از جمله حضرت امام خامنه‌ای (مدظله العالی) بهره‌ها گرفت و آن را جان مایه زندگی ساخت.
وی در سال 1355 (هـ .ش) پس از پایان تحصیلات دانشگاهی به توصیه علمای قم به خدمت نظام وظیفه اعزام شد، زیرا در آن مقطع زمانی ضرورت داشت تا نیروهای مومن وارد بدنه ارتش طاغوت‌زده پهلوی شوند و افسران، درجه داران و سربازان را با ارزش‌های اسلامی و انقلابی آشنا کنند.
او نیز همچون پدر به شعر و شاعری علاقه وافر داشت و هرگاه جلسه‌ای پیش می‌آمد، به خواندن غزل و قصیده می‌پرداخت.
شهید شهریاری در سنگر مبارزه و انقلاب
در زمانی که رژیم پهلوی در سایه شکنجه و جو اختناق، برخی مردم را به سکوت وامی‌داشت، میربهزاد شهریاری به واسطه آشنایی با روحانیت به ویژه طی سال‌هایی که در حوزه‌های علمیه مشهد از چشمه زلال معرفت سیراب می‌شد، نفرت و انزجار خود را نسبت به شاه و مزدوران او اعلام می‌کرد.
در درونش انقلابی شد پدید / زین نمط از دارفانی دل برید
وی مبارزه را هدفی بزرگ می‌دانست که در پرتوی اندیشه‌های اسلامی حاصل شده بود. در زمانی که لباس خدمت وظیفه به تن کرده بود، بی هیچ واهمه‌ای در سطح پادگان به افشاگری علیه رژیم می‌پرداخت.
با اوج گیری نهضت امام خمینی(ره)، عامل موثری در توزیع اعلامیه و پیام‌های ایشان در پادگان‌ها بود و پس از فرمان امام راحل، مبنی بر خروج سربازان از پادگان‌ها، از دستور امام و مقتدای خود تبعیت کرد.
وی سپس به زادگاهش بازگشت و نخستین راهپیمایی با شکوه مردمی، علیه رژیم را ساماندهی و برگزار کرد.
دیری نگذشت خانه او که از دوران طفولیت مجلس ذکر مصیبت حضرت اباعبدالله الحسین (ع) بود، به کانون مبارزاتی علیه پهلوی تبدیل شد. او در طول مبارزه شجاع و غیرتمند بود و هیچگاه مصلحت خود را در نظر نمی‌گرفت.
22 بهمن، تولد دوباره "بحر بحیری"
میربهزاد شهریاری که به واسطه مؤانست با مردم و تلاش برای آبادانی منطقه، در تمثیلی درست از سوی مردم زادگاهش «بحر در بحیری» نام گرفته بود، پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز آرام و قرار نداشت و برای تجلی و شکوه آرمان‌های امام و مقتدای خود جانفشانی می‌کرد.
حضور میربهزاد شهریاری در سنگر خانه ملت
با مطرح شدن موضوع برگزاری انتخابات مجلس شورای اسلامی، با تائید و اصرار روحانیون منطقه نامزد نمایندگی مجلس شد و به عنوان نماینده مردم رودباران به خانه ملت راه یافت و به عضویت در کمیسیون کشاورزی و عمران روستایی مجلس در آمد.
در مراسم افتتاح نخستین دوره مجلس شورای اسلامی در سوم خرداد 1359 هـ .ش، به عنوان منشی هیئت رئیسه سنی انتخاب شد.
پس از راهیابی به مجلس اول، همه همت خود را برای خدمت به مردم منطقه محروم رودباران و استان بوشهر که در رژیم طاغوت مورد بی مهری قرار گرفته بودند، مصروف داشت و با ارسال گزارش‌های متعدد و پیگیری‌های مجدانه، خواستار تحقق مطالبات مشروع موکلین حوزه انتخابیه خود شد.
وی به واسطه علاقه وافری که به روحانیت داشت، به عنوان یکی از یاران شهید مظلوم آیت الله دکتر بهشتی و حضرت آیت الله هاشمی رفسنجانی شناخته شد و در جلسات آنها شرکت می‌کرد.
در طول حضور در مجلس حامی و پشتیبان دولت مردمی شهید رجائی بود و در اردیبهشت سال 1360 با دعوت از شهید رجایی به استان بوشهر، مشکلات و نارسایی‌های موجود در استان را به رئیس جمهور مکتبی گزارش کرد.
وی یکی از استیضاح‌کنندگان بنی‌صدر بود و سخنرانی خود را در طرح عدم کفایت سیاسی بنی‌صدر کوبنده بیان کرد.
او در سنگر مجلس خطاب به گروهک‌ها و افراد ضدانقلاب می‌گفت: دشمنان باید بدانند که نمایندگان مجلس و این ملت شریف و رزمنده ایران تحت تأثیر افکار مخرب قرار نخواهند گرفت و با تمام قدرت در مقابل توطئه‌ها و نقشه‌های ضد انسانی آنها ایستادگی خواهند کرد.
شهید شهریاری به ترفندهای دشمنان برای به استیصال کشیدن نظام واقف بود و تاکید داشت: برای اینکه ما خودمان مشمول «لاتنه عن خلق و تأتی مثله عارعلیک اذا فعلت عظیم» نشویم، از برادرانی که مسئولیت‌های ارگان‌ها و نهادهای انقلابی را دارند، خواهش می‌کنم متوجه این معنا باشند که افرادی رخنه کرده‌اند و هدف آنها از بین بردن آرمان‌های مقدس اسلامی ماست و اینها می‌خواهند نسبت به اهداف مقدس اسلامی اهانت کنند.
وی همچنین در سخنان خود به کسانی که تلاش می‌کردند تا از سیستم اقتصادی به مردم و دولت لطمه بزنند، چنین بیان می‌کرد: محتکرین در این شرایط حساس باید دست از این عمل زشت و ضدانسانی خود بردارند، ما الان احتیاج به وحدت داریم و نیازمند به تشکل هستیم، همه ما باید دست به دست هم دهیم و این انقلاب اصیل اسلامی را هدایت کنیم و اگر این محتکرین دست از این عمل زشت برندارند، باید منتظر مجازات شدید باشند.
این شهید بزرگوار با اشتیاق فراوان در جلسات شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی که آن روزها مورد توجه سوء منافقین بود، شرکت می‌کرد و با تصمیمات نافذ به همراه دیگر یاران انقلاب ماهیت آنان را آشکار می‌ساخت.
شهید میربهزاد شهریاری در جلسه شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی که هفتم تیر ماه سال 1360 در قتلگاه سرچشمه تهران برگزار شد، شرکت کرد و با پیکری پاره پاره بر سر سفره جدش رسول خدا نشست و به دیدار معبود شتافت.
پیکر میربهزاد شهریاری با عزت و احترام زایدالوصفی که در تاریخ استان بوشهر بی‌سابقه بود، به زادگاهش روستای بحیری منتقل و در جوار مرقد پدر فرهیخته و فاضل خود به خاک سپرده شد.
در پی به شهادت رسیدن شهید میربهزاد شهریاری مردم این دیار چهل روز بیرق سیاه بر درب منازل شهر و روستاهای حوزه انتخابیه‌اش به اهتزاز درآوردند و علاقمندی خود برای پاسداشت حرمت خون شهدا را به عرصه ظهور رساندند.
از شهید میربهزاد شهریاری دو پسر به نام‌های سید محمدمهدی (1354) و سید محمدحسین (1355) به یادگار مانده است.
سیدابوالحسن بهزادی از بستگان شهید سید میربهزاد شهریاری معتقد است که باید فرهنگ شهید و شهادت به ویژه شهیدان شاخص ملی در مدارس به دانش‌آموزان انتقال یابد.
--------------------------------
گزارش – اسماعیل حاجیانی
--------------------------------
انتهای پیام/66001/ب40/ث3001
