به گزارش خبرگزاری فارس، پایگاه خبری-تحلیلی «المانیتور» در مطلبی به قلم «سمیح ایدیز»، روزنامه‌نگار مسائل دیپلماسی و سیاست خارجی که مقالاتش به مدت 30 سال در روزنامه‌های حریت، فایننشال‌تایمز، تایمز لندن، فصلنامه مدیترانه و مجله فارین پالسی منتشر شده است، می‌نویسد: دولت رجب طیب اردوغان، نخست وزیر ترکیه در حالی که تلاش می‌کند بر هیاهوی داخلی فائق آید، مجبور شده است مسئله سوریه را در اولویت بعدی قرار دهد و این در حالی است که دولت رئیس جمهور بشار اسد با کمک ایران و حزب‌الله در حال پیشروی‌های جدی علیه نیروهایی است که از سوی ترکیه حمایت می‌شوند. گفته می‌شود که این نیروها پس از شکستشان در القصیر که شهری راهبردی و حلقه ارتباطی دمشق با ساحل مدیترانه است و در میان ناامیدی و بهت ترکیه دچار آشفتگی و نابسامانی شده‌اند.
ایران می‌داند آشفتگی داخلی در ترکیه حمایت آنکارا از مخالفان سوری را کاهش می‌دهد
در حالی که گفته می‌شود اسد در حال جمع‌آوری نیروهایش برای حرکت به سوی حلب است و با توجه به اینکه فرصت موفقیت کنفرانس سازمان‌دهی‌شده آمریکا و روسیه با عنوان ژنو 2 در حال از دست رفتن است، آنکارا گزینه‌ای غیر از رفتن به لاک دفاعی و تلاش برای حفاظت از خود علیه تبعات جنگ در سوریه ندارد. بنابراین تصور اینکه تهران نیز مانند حکومت اسد و نوری مالکی، نخست وزیر عراق که اختلافات جدی را با دولت اردوغان درباره سوریه و دیگر مسائل دارد، باید از هیاهوهای اخیر در ترکیه خوشنود باشد، دشوار نیست. از نظر عملی هم سیاستگذاران در ایران می‌دانند که آشفتگی در ترکیه نفوذ آنکارا در حمایت از مخالفان سوری را کاهش می‌دهد.
در عین حال رسانه‌های دولتی ایران نیز پس از تظاهرات اخیر در ترکیه با سر و صدای زیادی به این مسئله پرداخته‌اند. «یوسف فرناندز»، ستون‌نویس شبکه خبری پرس تی‌وی اعلام کرد که ترکیه در حال حاضر اصلی‌ترین حامی گروههای تروریستی در جنگ علیه سوریه است و اینکه بیشتر ترک‌ها سیاست‌های اردوغان علیه سوریه را محکوم می‌کنند. فرناندز می‌نویسد که تظاهرکنندگان در چندین شهر ترکیه شعارهایی همانند «اردوغان شیمیایی» سر می‌دهند که به استفاده پلیس از گاز اشک‌آور علیه تظاهرکنندگان اشاره داشته و به صورت ضمنی از حمایت نخست وزیر ترکیه از این ادعای غرب که دمشق از تسلیحات شیمیایی استفاده کرده تا بهانه حمله آمریکا به سوریه را فراهم کند، انتقاد می‌کند.
اردوغان و داوود اغلو کابوس حفظ قدرت از سوی اسد را می‌بینند
بی‌پرده باید گفت که اردوغان و احمد داوود اغلو، وزیر خارجه‌اش، اکنون با چشم‌اندازی کابوس‌گونه روبرو هستند: اینکه اسد با کمک ایران، حزب‌الله، دولت مالکی و مسکو قدرت در سوریه را حفظ کند و به ترکیه به عنوان یکی از دشمنان بزرگ خود بنگرد. قطعا اردوغان و داوود اغلو زمانی که اقدامات گزنده خود را علیه اسد و حکومتش و کمک به مخالفان سنی سوری را آغاز کردند، چنین انتظاری نداشتند. ترکیه اکنون با دو گزینه دخالت نظامی در سوریه به منظور خنثی کردن شیعیان/علوی‌ها در این کشور و عقب‌نشینی سیاسی علیه حکومت اسد روبروست. دخالت نظامی یکجانبه در سوریه با توجه به اینکه همه در اروپا و آمریکا درباره تسلیح مخالفان صحبت کرده و هیچ کس حاضر به دخالت مستقیم نیست قطعا نمی‌تواند گزینه خوبی برای دولت اردوغان باشد زیرا هم فاقد حمایت عمومی بوده و هم منجر به تظاهرات غیردولتی خشونت‌بارتر در ترکیه می‌شود.
بنابراین اردوغان تنها گزینه دفاعی را پیش رو دارد خصوصا پس از دو بمب‌گذاری در منطقه ریحانلی که منجر به کشته شدن 52 ترک شد و نشان داد که مردم ترکیه تا چه حد نگران گسترش بحران سوریه به کشورشان هستند. این وضعیت به روشنی شکستی بزرگ برای دستور کار آنکارا در منطقه محسوب می‌شود و همچنین بدان معناست که نفوذ ترکیه در خاورمیانه در حال کاهش است. این حقیقت که ترکیه باید تمرکز بیشتری بر حوادث داخلی داشته باشد نه تنها برای دمشق، تهران، بغداد و حزب‌الله بلکه برای روسیه که به حمایت خود از اسد ادامه می‌دهد و تندروهای اسرائیلی که اردوغان را اصولگرای مسلمان ضدیهود می‌دانند، خبری خوشحال‌کننده است.
دموکراتهای سکولار منطقه از روش ظالمانه دولت اردوغان علیه تظاهرکنندگان انتقاد می‌کنند
در عین حال، روش ظالمانه‌ای که دولت اردوغان علیه تظاهرکنندگان پارک گزی و حامیانشان در کل کشور استفاده کرد به دقت مد نظر دموکراتهای سکولار منطقه خصوصا در مصر قرار دارد. «محسن عریشی»، در مقاله‌ای در روزنامه انگلیسی‌زبان «اجیپشن گازت» نوشت که اسلام‌گرایان در کشورش و در ترکیه از یک نوع اتهامات و لفاظی‌های کلیشه‌ای مشترک علیه مخالفان خود استفاده می‌کنند تا هنگام تظاهرات ضددولتی گسترده در خیابان‌ها آنها را وادار به عقب‌نشینی کنند. وی با اشاره به اینکه اردوغان از ترک‌هایی که با سیاست‌هایش مخالفت می‌کنند به عنوان خرابکار نام می‌برد، به ترکیه اشاره کرد که زمانی الگوی خاورمیانه در دموکراسی سکولارش بود و افزود: «متاسفانه اخوان‌المسلمون مصر نیز در حال طی کردن راه دولت اردوغان است.» بسیاری از ترک‌ها این مسئله را برعکس می‌دانند که البته تفاوت چندانی نمی‌کند.
انتهای پیام/ص
