به گزارش خبرگزاری فارس، «رجب طیب اردوغان» این روزها دغدغه دیگری جز «برخورد خشونت‌آمیز دولت اسد با مخالفان و معترضان» دارد. او دو روز متوالی است که سرگرم خاموش کردن شعله اعتراضات داخلی در ترکیه است که هر لحظه به دامنه آن افزوده می‌شود.
 |
| برای شنیدن پادکست کلیک کنید |
در واقع، آنچه برای اردوغان دردسرساز شد، برخورد خشن پلیس با حرکت اعتراضی شماری از حامیان محیط زیست بود که به قطع درختان پارک کوچکی در مرکز استانبول تجمع کرده بودند و همین خشونت موجب شد، تجمع آنها رفته رفته به یک جنبش اعتراضی علیه دولت اردوغان تبدیل شود.
در واقع، این تجمع اعتراضی که از دوشنبه هفته قبل آغاز شده بود، بامداد پنج‌شنبه گذشته با هجوم پلیس به معترضان به خشونت کشیده شد. نیروهای انتظامی برای متفرق کردن مخالفان از گاز اشک‌آور و خودروهای آب‌پاش استفاده کرده بودند.
بعد از ماجرای روز پنج‌شنبه بود که هزاران نفر در اعتراض به برخورد خشونت‌آمیز پلیس در اطراف میدان مرکزی «تقسیم» استانبول به خیابان‌ها آمدند و با نیروهای انتظامی و پلیس درگیر شدند. البته این درگیری‌ها به استانبول محدود نماند و روز جمعه شمار دیگری از شهرهای بزرگ ترکیه از جمله ازمیر و آنکارا شاهد تظاهرات هزاران نفر در اعتراض به خشونت پلیس و دولت اردوغان بودند که این درگیری‌ها به کشته شدن چند تن و زخمی شدن صدها نفر منجر شد. همین امر موجب شد، معترضان شعار «در همه جا مقاومت می‌کنیم» را سر دهند و تلاش کنند تا به دفتر نخست وزیر ترکیه در آنکارا حمله کنند.
اما میان درگیری روزهای نخست با تظاهرات روز جمعه و شنبه تفاوت چشمگیری وجود داشت. این بار تظاهرات‌کنندگانی که تا بامداد شنبه در خیابان‌های اطراف میدان تقسیم حضور داشتند، دیگر فقط مخالف تخریب محیط زیست نیستند بلکه علیه دولت حزب عدالت و توسعه شعار می‌دهند و خواستار استعفای دولت هستند.
بسیاری از معترضان دولت حاکم را متهم می‌کنند که با سیاست‌های اقتدارگرایانه قصد اعمال سیاست‌های مدنظر خود را دارد. آنها شعار «اتحاد علیه حاکمیت فاشیسم» را سر داده‌اند و سیاست حزب حاکم برای نقض حریم خصوصی افراد را به باد انتقاد گرفته‌اند.
هر چند با روی کار آمدن دولت کنونی، ترکیه به یکی از بازیگران اصلی منطقه بدل شد و اقتصاد رو به رشد و شکوفایی پیدا کرد، اما گروه‌های اپوزیسیون، احزاب لیبرال و چپ و تشکل‌های سکولار از روند تحولات کنونی ناخشنودند و معتقدند دولت اوضاع اقتصادی را بهبود بخشیده اما حقوق شهروندان را مدام محدودتر می‌کند.
نکته جالب توجه اینکه این اعتراضات صرفا به تجمعات فیزیکی محدود نبوده و فعالان اینترنتی ترکیه نیز در شبکه‌های اجتماعی کوشیده‌اند اعتراضات علیه دولت اردوغان را زنده نگه دارند. از طریق همین شبکه‌های اجتماعی بود که قرار برگزاری تظاهرات گسترده علیه دولت طی روزهای آینده گذاشته شد و همین موضوع نیز موجب شد دولت ترکیه اقدام به مسدود کردن شبکه‌های اجتماعی از جمله فیس‌بوک و توئیتر کند.
در این میان، احزاب مخالف حزب عدالت و توسعه نیز بیکار ننشسته‌اند و با دستاویز قرار دادن نحوه برخورد پلیس با معترضان، خواستار برکناری دولت اردوغان شدند. از جمله این احزاب می‌توان به حزب «جمهوریخواه خلق» اشاره کرد که خواستار برگزاری تظاهرات گسترده برای برکناری دولت حزب رجب طیب اردوغان شد.
اما در این شرایط بحرانی، واکنش نخست وزیر ترکیه بسیار جالب توجه بود. او که طی دو سال گذشته، بارها و بارها، بشار اسد را به بکارگیری خشونت علیه معترضان متهم کرده بود، اکنون که نوبت به خود او رسیده، به جای رسیدگی به شکایات و اعتراضات، آنها را «ساختگی و غیرقابل توجیه» خوانده و گفته: «برای تظاهرات کنندگان، حفظ محیط زیست اهمیتی ندارد.»
وی با تاکید بر اینکه «طرح‌های توسعه میدان «تقسیم» در شهر استانبول به‌رغم تمامی این اعتراض‌ها ادامه خواهد یافت»، بیان کرده: « قطع درختان به نفع استانبول و برای ساخت سومین پل در این شهر برای خدمات‌رسانی صورت گرفته است.»
اردوغان اضافه کرد: «نیروهای امنیتی ترکیه همچنان برای حفظ نظم در میدان باقی خواهند ماند زیرا استانبول برای برگزاری نشست‌های بین‌المللی به هتل‌های مناسب نیاز دارد. این شهر برای جهانی شدن نیازمند تحول و توسعه است.»
با وجود مقاومت اردوغان، دادگاهی در استانبول حکم داده که پروژه یاد شده باید تا روشن شدن تکلیف شکایت‌هایی که علیه تخریب پارک شده، متوقف شود.
ظاهرا این نخستین بار نبوده که دولت اردوغان در برابر اعتراضات خشونت به خرج داده است. بازداشت دانشجویان معترض به افزایش شهریه‌ها و یا بازداشت روزنامه‌نگاران منتقد در دولت اردوغان امر کم سابقه‌ای نبوده است. ظاهرا مجموع این اقدامات موجب شده، اکنون اعتراض به یک مسئله زیست محیطی به تظاهرات علیه حزب حاکم تبدیل شود.
انتهای پیام/ص
