به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس از شهرستان بهشهر، همین چند وقت پیش بود که محمد دامادی یکی از نمایندگان مازندرانی در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری خانه ملت با انتقاد از وضعیت حاکم بر ورزش کشور، گفت: تاکنون همه دولت‌هایی که سر کار آمده‌اند، در عرصه ورزش کشور کم و بیش دخالت‌هایی داشته‌اند.
این نماینده که عضو کمیسیون عمرانی و فراکسیون ورزش مجلس هم هست ورزش را عرصه تصمیمات سیاسی ندانست و معتقد است در حوزه ورزش کشور باید به نقطه‌ای برسیم که دیگر فردی سیاسی یا غیرورزشی در این حوزه دخالت نکند و عدالت هم همین را حکم می‌کند که هر فردی تنها در جایگاه خویش قرار گرفته و در حوزه‌های دیگر دخل و تصرف نکند.
دامادی تصریح کرد: واقعیت آن است که در حوزه‌های مختلف شاهد آن هستیم که در انتصابات، نگاه تخصصی و کارشناسی لحاظ نمی‌شود که همین مسئله به حوزه ورزش و فوتبال نیز رسوخ یافته به نحوی که هیچ ملاک و عیار موجهی برای عزل و نصب‌های ورزشی وجود ندارد.
دامادی همچنین با تاکید بر اینکه دخالت‌های دولت همه دست اندرکاران ورزش را ناراضی و مردم را سرخورده کرده است، اظهار داشت: بخش‌های دولتی باید از هرگونه دخالت در تصمیم‌های ورزشی پرهیز کرده و بر اساس آنچه مورد تاکید مقررات بین‌المللی ورزشی است تنها ورود خود به عرصه ورزش را محدود به اقدامات حمایتی کند.
این اظهارات نماینده مردم ساری و میاندرود در حالی مطرح شد که دیگر نماینده مازندرانی با دخالت مستقیم در عزل و نصب‌های ورزشی این شائبه را به وجود آورد که مرجع دخالت در امور ورزشی اگر اشخاص دولتی نیستند بنابراین باید نمایندگان مجلس باشند و دولت فقط حمایت کند.
به نظر می‌رسد فراکسیون ورزشی مجلس باید ابتدا نمایندگان را از دخالت در برخی امورات این حوزه که ربطی به آنها نداشته برحذر بدارد و اگر سندی دالّ بر دخالت نمایندگان در عزل و نصب‌های هیئت‌های ورزشی و یا پُر و خالی کردن حساب‌های هیئت‌های ورزشی دارد، با آن برخورد جدی داشته باشد.
باید گفت اگر قرار است ورزش سیاسی نشود و مردم و هیئت‌های ورزشی هم سرخورده نشوند؛ نمایندگان مجلس هم از این حوزه مستثنی نبوده و باید بگذارند هر فردی تنها در جایگاه خویش قرار گرفته و ملاک و عیار بکارگیری انسان‌ها در هر کاری همان تجربه، تخصص و کارآمدی باشد نه منتسب بودن به جناح یا گروه و شخص خاصی.
البته در دنیای امروز گویا چیزی بدون سیاست یافت نمی‌شود و از این رو دنیای ورزش هم باید سیاست خاص خود را دنبال کند و آن سیاست به معنای آنچه ما در روابط دیپلماتیک سراغ داریم نیست، در ورزش خط و ربط و جناح نباید ملاک باشد و یا اصلاً وجود داشته باشد، ضمن آنکه سیاست‌زدگی حتی در مسائل کلان کشور هم نشان داده که یک جریان سیاسی خاص نمی‌تواند به‌تنهایی کارکرد موفقی داشته باشد و ضرر به حال جامعه خواهد بود.
سیاست ورزشی به ما می‌گوید که در این حوزه فقط باید به کارآیی و اخلاق و استعداد توامان ورزشی منهای تعلقات سیاسی افراد، برای رسیدن به پله‌های قهرمانی توجه کرد.
از طرفی خوشمان می‌آید و خوشمان نمی‌آید هم نمی‌توان راه به جایی برد و اگر این شیوه همچنان از سوی اشخاصی که تنها به منافع شخصی و گروهی خاص و نه منافع جمعی آحاد جامعه که در این جا منظور جامعه ورزشی است؛ می‌اندیشند، ادامه پیدا کند باید روزمرگی و مرگ تدریجی هیئت‌های ورزشی و سرخوردگی قهرمانان و متخصصان رشته‌های مختلف ورزشی را دید.
استان مازندران با دارا بودن ورزشکاران و مربیان باتجربه قطب مهم ورزشی و مرکز پرورش استعدادهای ناب ورزشی کشور محسوب می‌شود و رفتارهای ضد و نقیض افرادی که خود را در ورزش این استان دخیل و سهیم می‌دانند، آینده ورزشی استان را با اما و اگرها روبرو می‌سازد.
بهتر آن است با بهره‌گیری از تجربه پیشکسوتان و الگوهای موفق ورزشی، استفاده از طرح‌ها و اندیشه‌های ورزشکاران جوان، بکارگیری نیروهای ارزشی، پرتوان، متخصص و مجرب ورزشی، توزیع عادلانه بودجه‌ها بین هئیت‌های ورزشی و در نظر گرفتن اولویت‌ها، داشتن اخلاق و سیاست ورزشی، حمایت قهرمانان و رها نکردن آنها پس از قهرمانی، همچنین استقبال از نظرات صاحب‌نظران و منتقدان ورزشی برای اصلاح و تقویت هیئت‌های مختلف و قهرمان‌پروری و جلب و جذب مشارکت‌های مردمی و حامیان ورزشی، انشاالله کاری کنیم تا ورزش استان پهلوان‌خیز و قهرمان‌پرور مازندران را به جایگاهی که شایسته آن است برسانیم.
انتهای پیام/86001/ح40/ض1002
