به گزارش خبرگزاری فارس از قم، رضا امیرخانی در افتتاحیه جلسات داستان خوانی در نگارستان اشراق قم با اشاره حوزه ممیزی گفت: ممیزی به جای اینکه در خصوص خود اثر باشد، باید در مورد ایجاد جریان‌ها و تبعات انتشار آثار باشد. می‌توان مطلبی نوشت که از تمام آیین‌نامه‌های ممیزی بگذرد ولی تبعات داشته باشد.
نویسنده رمان قیدار ممیزی در حوزه نیت افراد را امکان پذیر ندانست و افزود: ما درباره نیت افراد نمی‌توانیم اظهار نظر کنیم. رشد علم به دلیل انتشار کتاب‌های غلط بود و شاید اگر ابن ابی‌العوجاء نبود، توحید مفضل هم نوشته نمی‌شد.
وی با اشاره به تحصیلاتش در رشته‌های مهندسی گفت: در کار نویسندگی نیز سعی در برخورد مهندسی گونه دارم، من در دوره‌های نوشتن دقت کردم تا ببینم در چه اوقاتی بهتر می‌نویسم، هر کسی باید زمان، مکان و حالتی را که بهتر می‌نویسد، تشخیص دهد و در همان زمان و مکان و حالت بنویسد.
امیرخانی اضافه کرد: با موبایل روشن یا سیستم وصل به اینترنت نمی‌توان داستان نوشت و در حین نوشتن باید از تمام موارد اضافی پرهیز کرد، حتی برخی می‌گویند که در دوران نوشتن، مطالب غیر مرتبط با موضوع نوشته را نباید خواند.
وی اظهار داشت: اگر کسی کارفرما نداشت و خویش‌فرما بود، باید دائم خود را مورد سنجش قرار بدهد. من برای ارزیابی کمّی کارم، نموداری دارم که نشان می‌دهد هر روز چند کلمه می‌نویسم و سیر کارم را استخراج می‌کنم.
این نویسنده برجسته اضافه کرد: برخی عادت دارند که رمان‌هایشان را قبل از چاپ به اساتید برای بررسی و اعمال نظر ارائه دهند، چکش کاری نوشته توسط اساتید قبل از نشر خوب است، اما این کار تا حدی نیاز است، اساتید نیز فرصت اظهار نظر در خصوص تمام آثار را ندارند.
نویسنده رمان قیدار اعمال نظر در رمان‌ها پیش از انتشار در دنیا را کار ویراستاران نشر دانست و افزود: این ویراستارها درحدی کار می‌کنند که به تعبیر من کار را تا حد اسکلت خالی می‌کنند و دوباره می‌سازند، این کار در مورد کتاب بادبادک باز خالد حسنی انجام شده است و تغییرات بسیاری در آن صورت گرفت.
وی با اشاره به ارزیابی واقعی آثار داستانی پس از انتشار گفت: ارزیابی واقعی وقتی صورت می‌گیرد که کار چاپ شود و خواننده‌ها نظر بدهند. البته باید متوسط نظرات را در نظر گرفت و نباید تنها به نظراتی که در جلسات نقد مطرح می‌شود اکتفا کرد. مخاطب واقعی کار این اشکالات را مطرح نمی‌کند و به همین دلیل کارتان را حتما منتشر کنید تا از بازخوردها استفاده کنید.
امیرخانی اضافه کرد: برای نویسنده حرفه‌ای شدن باید کار منتشر شود و پس از انتشار کتاب و رسیدن آن به دست مخاطبین، نظرات واقعی به دست آید. در جلسات داستان خوانی برخی از افراد تنها نظر می‌دهند اما پس از چاپ اثر، میانگین نظرات به دست می‌آید. مخاطب واقعی داستان است که در مورد آن نظر می‌دهد و برای بازخورد گرفتن از کار هیچ چیز بهتر از نظرات مخاطبین واقعی نیست.
نویسنده رمان قیدار داشتن طرح برای خلق آثار ادبی را لازم دانست و افزود: اما به هیچ وجه نیازی به وفاداری کامل به طرح از پیش تعیین شده وجود ندارد. اگر داستان راه خود را پیدا کند شخصیت‌ها جان خواهند گرفت و آنها برای نویسنده تعیین تکلیف می‌کنند.
وی با اشاره به اشکال برخی از افراد به نویسندگان حزب‌اللهی اظهار داشت: شخصی به من گفت قشر حزب‌اللهی نویسندگان خوبی نمی‌شوند، چون ممیزی درونی دارند. من به او جواب دادم که من در قصه از انجام کار خلاف توسط شخصیت‌ها جلوگیری نمی‌کنم اما فعل غیر اخلاقی را کریه نشان می‌دهم در حالی که شما آن را لذیذ نشان می‌دهید.
امیرخانی اضافه کرد: قصه متعهد تنها قصه‌ای نیست که در فضای دینی باشد، می‌توان در فضای مسجد قصه غیر دینی نوشت، اگر خیانت را در قصه تقدیس کردیم متعهد نیستیم. قصه متعهد قصه‌ای جان‌دار است و در ذهن مخاطب جای می‌گیرد.
وی با اشاره به ضرورت شنیدن نظرات دیگران از سوی نویسنده گفت: به عنوان مسلمان علاقه‌مند به داستان نویسی باید نظرات دیگران را بشنویم و به آن پاسخ دهیم. اگر نویسنده نقل قول‌های متفاوت را نشنود، متنش تک بعدی خواهد شد.
انتهای پیام/78002/ط40/چ3000
