به گزارش خبرگزاری فارس، در حالی که یک هفته از آغاز مذاکرات تشکیل ائتلاف می‌گذرد، هیچ‌یک از سران احزاب اشاره‌ای نکرده‌اند که کابینه سی‌وسوم چه ترکیبی دارد. در این «بنیامین نتانیاهو» ]نخست‌وزیر رژیم‌صهیونیستی و رهبر حزب لیکود[ هم وضعیتی مشابه سران دیگر احزاب دارد. او آرزو دارد (که برخی این آرزو را پوشالی می‌دانند) که ائتلافی با حضور جناح‌های مختلف تشکیل دهد. به این معنی که از حزب «حبیت هایهودی» راستگرا، تا احزاب «اولترا اورتودوکس» تا حزب «یش عاتید» و حزب «کادیما» به رهبری «شائول موفاز» و همین طور حزب «هاتنوعا» به رهبری «زیپی لیونی» در آن حضور داشته باشند و بین 80 تا 86 نماینده کنست (پارلمان اسرائیل) از آن حمایت کنند. تنها در این حالت است که او می‌تواند از طوفان نفرت (احزاب مختلف علیه کابینه) در امان بماند.
«هاآرتص» نوشته است که نتانیاهو در تلاش است تا تلفیقی از سلایق مختلف سیاسی را در کابینه آینده کنار هم جمع کند تا بتواند به «دستور پختی جادویی از اعضای مختل کنست دست یابد» تا از کنار گذاشته شدن خود جلوگیری کند. او برای این کار یک چارچوب زمانی محدود دارد. زمان در حال گذشتن است. او با احتساب زمان اضافه‌ای که می‌تواند از رئیس رژیم‌صهیونیستی بگیرد، 36 روز زمان دارد.
بنا بر قوانین انتخاباتی اسرائیل، رئیس رژیم رهبر حزب پیروز در انتخابات پارلمانی را مأمور تشکیل کابینه می‌کند. این فرد که این بار هم «بنیامین نتانیاهو» است 28 روز برای ائتلاف با دیگر احزاب و تشکیل کابینه زمان دارد. وی می‌تواند این زمان را نیز با موافقت رئیس رژیم تا 14 روز دیگر نیز تمدید کند و در صورت عدم موفقت در تشکیل کابینه نوبت به رهبر حزب دوم می‌رسد. این اتفاق در دوره قبل افتاد و عدم موفقت حزب «کادیما» در تشکیل کابینه نوبت را به رهبر حزب «لیکود» یعنی نتانیاهو داد.
به نوشته «هاآرتص» سفر ماه آینده «باراک اوباما» رئیس‌جمهور آمریکا به فلسطین اشغالی و احتمال تلاش برای از سرگیری مذاکرات صلح، راه را برای حضور دو حزب «هاتنوعا» و «کادیما» هموار کرده است. «نفتالی بنت» رهبر حزب دست راستی «حبیت هایهودی» (خانه یهودیان) نیز گفته است با مذاکرات صلح مشکلی ندارد، چراکه می‌داند این مذاکرات به هر حال هیچ نتیجه‌ای ندارد. دو حزب «شاس» و UJT نیز گفته‌اند که با موافقتنامه‌ای که نتانیاهو روی میز بگذارد، موافقند، اما باید مسئله سربازگیری از میان جوانان مذهبی حل شود.
یکی از حامیان مذاکره با فلسطینی‌ها در مورد راهکارهای پیش‌روی نتانیاهو می‌گوید: او (نتانیاهو) چهار سال گفت که قصد دارد برای مذاکره با فلسطینی‌ها وارد عمل شود، اما افسوس و دریغ که او اکنون مانع تشکیل کابینه را پیش رو دارد و اگر می‌خواست در این جهت گام بردارد، از قدرت پایین کشیده می‌شد. اما اکنون حتی رئیس‌جمهور «میکرونزیا» هم حرف‌های او را باور نمی‌کند. هیچ‌کس او را باور ندارد. در کل ترکیب کابینه آتی در دستان اوست. اگر انتخابات اخیر یک نتیجه داشته باشد، آن این است که جامعه از نتانیاهو به عنوان یک سیاستمدار خسته شده‌اند. او اگر بخواهد باز هم در انتخابات بعدی انتخاب شود، باید جامعه را متقاعد کند که واقعا قصد دارد با فلسطینی‌ها به توافقی دست یابد.
در این دوره از انتخابات اسرائیل دو جناح چپ و راست تعداد آرای تقریبا برابر داشته‌اند و همین امر موجب شده تا نتانیاهو برای آنکه بتواند کابینه تشکیل دهد، مجبور باشد با احزاب چپگرا و مخالفان اصلی خود نیز وارد مذاکره شود. همین امر به عدم نتیجه‌گیری در مذاکرات منجر شده، به نحوی که مشاجرات لفظی میان نتانیاهو و «یعیر لاپید» رهبر حزب «یش عاتید» که در انتخابات اخیر در جایگاه دوم قرار گرفت و اصولا باید نقش بزرگی در تشکیل کابینه آتی داشته ب باشد، به رسانه‌ها کشیده شد. از سوی دیگر، تعدد احزاب تشکیل‌دهنده ائتلاف موجب شده تا هر حزب وزارتخانه دلخواه خود را از نتانیاهو طلب کند و این امر هم بیش از پیش کار تشکیل کابینه را دشوار کرده است.
«یعیر لاپید» رهبر حزب «یش عاتید»
نویسنده «هاآرتص» در بخشی از یادداشت خود به منازعه بر سر پست وزارت خارجه اسرائیل اشاره می‌کند و می‌نویسد: یک موضوع هست که نتانیاهو و «آویکدور لیبرمن» (وزیر خارجه سابق و رهبر مشترک فهرست انتخاباتی «لیکود-بیتنا») بر سر آن با هم اختلاف ندارند: پست وزارت خارجه. لیبرمن امیدوار است که پس از دادرسی پرونده‌اش و با فرض اینکه از اتهامات تبرئه شود، به وزارت خارجه بازگردد. اما گزارشاتی هست که او را آشفته کرده است. او حق دارد اینطور آشفته باشد. منابع نزدیک به لاپید (رهبر حزب یش عاتید) می‌گویند که او هم پست وزارت خارجه را برای خود در نظر گرفته است. نتانیاهو به لیبرمن قول داده که تا پایان اتهامات لیبرمن، خود سرپرستی وزارت خارجه را بر عهده بگیرد. اما حالا این احتمال که او مجبور شود این سمت را به لاپید بدهد، او را نگران کرده است.
نتانیاهو این هفته خطاب به یکی از وزرایش گفته است: وزارت خارجه پستی است که همیشه برای نخست‌وزیرها بوده و برای آن‌ها کنار گذاشته شده است. به خاطر نگرانی‌هایی که من دارم، اجازه بدهید او (لاپید) وزارت دارایی را برای خود بردارد.
از سوی دیگر اخبار متعددی وجود دارد مبنی بر اینکه لاپید از حالا خود را برای دوره بعدی انتخابات و رسیدن به نخست‌وزیری آماده می‌کند. مقامات لیکود چند روز قبل هم گفته بودند که لاپید تنها به این فکر می‌کند که بتواند به نخست‌وزیری برسد.
به نوشته هاآرتص فشار لاپید برای گرفتن پست وزارت خارجه موجب بروز بدبینی بین نتانیاهو لیبرمن نیز شده، چراکه لیبرمن منتظر است ببیند که آیا نتانیاهو در برابر فشارهای مقاومت می‌کند و یا اینکه وزارت خارجه را به لاپید می‌سپارد.
«زیپی لیونی» رهبر حزب «هاتنوعا» (جنبش) و وزیر خارجه سابق اسرائیل نیز یکی دیگر از گزینه‌هایی است که برای تصدی پست وزارت خارجه از او نام برده شده است. گزینه‌ای که «هاآرتص» نوشته است اگر خودش نخواهد پست وزارت خارجه به او پیشنهاد نمی‌شود. چند روز قبل یک منبع در حزب «لیکود» گفته بود وی در پست کفیل اجرایی وزارت خارجه در امور مذاکرات صلح با فلسطینی‌ها به کار گرفته می‌شود. این گزینه می‌تواند گزینه اجرایی باشد، چراکه روابط لیونی و لیبرمن طی سال‌های 1996 به بعد روابط بسیار خوبی بوده است. در آن زمان لیبرمن دبیرکل دفتر نخست‌وزیری بود و لیونی را به سمت مسئول اداره شرکت‌های کابینه گمارده بود.
«هاآرتص» نوشته است که لیبرمن احتمالا به شرط موقتی بودن این سمت، با انتخاب لیونی برای تصدی وزارت خارجه موافقت می‌کند. در مقابل لیونی هم احتمالا این پیشنهاد را می‌پذیرد و ضمنا در صورت بازگشت لیبرمن، لیونی همچنان در مذاکرات صلح با فلسطینی‌ها نقش خواهد داشت. لیبرمن هم خود پیش از این اعلام کرده است که علاقه‌ای به دخالت در مذاکرات صلح با فلسطینی‌ها ندارد.
البته نتانیاهو در مبارزات انتخاباتی خود گفته بود که لیونی در کابینه آینده‌اش هیچ نقشی در مذاکرات صلح ندارد، اما مهم نیست. او در تبلیغات انتخاباتی سال 2009 هم وعده داده بود که مالیات‌ها را پایین می‌آورد و دولت حماس را از بین می‌برد.
اما «نفتالی بنت» رهبر حزب «حبیت هایهودی» احتمالا اوضاع و حاوال مناسبی ندارد. در بین احزابی که احتمالا در کابینه بعدی حضور دارند، او تنها رهبر حزبی است که تا پنج‌شنبه شب برای مذاکره دعوت نشده بود. این در حالی که نتانیاهو دو بار با لاپید جلسه داشته، حدقال یک بار با لیونی و قطعا جلساتی هم با «الی یشای» (رهبر حزب «شاس») و «یاکوف لیتزمن» (رهبر حزب «UJT») داشته است. او حتی با «شلی یخیموویچ» (رهبر حزب کار و اصلی‌ترین مخالف نتانیاهو) هم دیدار کرده است.
«هاآرتص» نوشته است که گزارشات متعددی وجود دارد مبنی بر اینکه نتانیاهو و خانواده‌اش از بنت متنفر هستند و به همین دلیل هم از وارد کردن وی به کابینه اکراه دارند. حتی برخی منابع گفته‌اند که او دو هفته قبل در دیدارهای خصوصی خود ورود بنت به کابینه را بعید دانسته بود. بنت زمانی رئیس ستاد مشترک اسرائیل بوده و از همان زمان اختلافات شدیدی میان او و نتانیاهو به وجود آمده است.
اما در مقابل بنت خود را به لاپید نزدیک کرده است و این امر موجب شده تا نتانیاهو بفهمد که راهی جز وارد کردن او به کابینه ندارد. نویسنده «هاآرتص» نوشته است که او نهایتا جلسه‌ای با بنت خواهد داشت، اما زمانی که مطمئن شود گزینه‌های دیگر شکست خورده است. امروز هم گزارشاتی منتشر شد مبنی بر اینکه نتانیاهو از بنت برای مذاکره دعوت کرده است.
برخی رسانه‌ها هم احتمال داده‌اند که تصدی وزارت جنگ اسرائیل هم به «عاوی دیختر» وزیر سابق امنیت داخلی و رئیس اسبق «شین‌بت» (دستگاه امنیت داخلی اسرائیل) برسد. با این وجود هنوز حتی یک پست کابینه آینده رژیم‌صهیونیستی مشخص نشده و گزینه‌های متعدد پیش روی نتانیاهو، کار وی برای تشکیل کابینه را دشوار کرده است.
انتهای پیام/ق.ص
