به گزارش خبرگزاری فارس از شبستر، جمشید عقلمند مرجانی صبح امروز در همایش اطلاع رسانی منابع آب شهرستان شبستر اظهار کرد: با توجه به اینکه منطقه شبستر از نظر آب‌های زیرزمینی به عنوان منطقه ممنوعه اعلام شده است باید برای استفاده بهینه از آب‌های موجود تا عبور از بحران موجود تلاش شود.
وی با اشاره به اینکه تلاش قابل موثری در این راستا انجام گرفته ولی کافی نیست، اظهار کرد: شهرستان شبستر با طول 130 کیلومتر در میان دو پدیده طبیعی کوه و دریا قرار گرفته ولی در طول دو سال اخیر تنها یک هزار و 500 هکتار از اراضی آن از آبیاری تحت فشار و قطره‌ای استفاده می‌کنند و بقیه اراضی به صورت سنتی آبیاری می‌شود.
رئیس شورای حفاظت از منابع آب شهرستان شبستر با انتقاد صریح از بوروکراسی اداری در موضوع دریافت امکانات و تسهیلات تصریح کرد: عدم پرداخت به موقع تسهیلات در موعد مقرر و بوروکراسی اداری باعث شده علاقه‌مندان و متقاضیان نیز در میانه راه عطای تسهیلات و کارآفرینی و تولید را به لقایش بخشیده و در نتیجه زمینه مهاجرت به شهرهای بزرگ به وجود می‌آید.
فرماندار شهرستان شبستر با بیان اینکه این شهرستان از نظر مشارکت در انجام امور زبانزد عام و خاص در سطح استان و حتی کشور است، افزود: امیدواریم مسئولان استانی و حتی کشوری در پاسخ به این همت مردم در رفع نیازهای آنها و اجرای مصوبه هیئت وزیران در خصوص پرداخت تسهیلات کشاورزان تلاش بیشتری کنند.
فرماندار شبستر با ابراز تاسف از پسرفت آب دریاچه ارومیه در سالیان گذشته گفت: متاسفانه ریزگردهای نمکی دریاچه ارومیه حتی در کرج و تهران مشاهده شده و اثرات زیان‌بار آن بیش از پیش کشاورزان را نگران ساخته است.
دریاچه ارومیه به دلیل داشتن ارزش‌های اکولوژیک و خاص، در سال 1346 براساس مصوبه شماره یک شورای عالی حفاظت محیط زیست کشور به عنوان منطقه حفاظت شده و طبق مصوبه شماره 63 شورای عالی در سال 1354 به عنوان پارک ملی ارتقا یافت.
این دریاچه همچنین در سال 1356 براساس مصوبات MAB (انسان و کره مسکون) به عنوان یکی از مناطق بین‌المللی ذخیره‌گاه‌های زیست کره در سطح جهان به ثبت رسیده است.
دریاچه ارومیه با تمام جزایر آن در سال 1354 به عنوان یکی از تالاب‌های بین‌المللی در کنوانسیون رامسر ثبت شده و از طرف موسسه بین‌المللی تالاب‌ها به عنوان یکی از مهم‌ترین مناطق مهم پرندگان انتخاب شد.
در این دریاچه در حال حاضر 27 گونه پستاندار، 212 گونه پرنده، 41 گونه خزنده، هفت‌گونه دوزیست و 26 گونه ماهی زیست می‌کنند.
دریاچه ارومیه دارای 102 جزیره بوده که همه آنها از سوی سازمان یونسکو به عنوان ذخیره‌گاه طبیعی جهان به ثبت رسیده است.
این دریاچه از نظر سطح آب‌های آزاد، بیستمین دریاچه جهان و از لحاظ وسعت و شورترین بعد از بحرالمیت محسوب می‌شود.
طول دریاچه از 130 تا 146 کیلومتر و عرض آن از 58 کیلومتر تا 15کیلومتر (بین کوه زنبیل و جزیره اسلامی) متغیر است.
حجم آب دریاچه ارومیه در مساحت 5 هزار و 822 کیلومتر مربع و با عمیق متوسط 5.4 متر بالغ بر 31 میلیارد مترمکعب برآورد شده است.
حوزه آبریز دریاچه ارومیه دارای 52 هزار و 47 کیلومتر مربع بوده که در استان‌های آذربایجان‌غربی، شرقی، کردستان و قسمت بسیار کمی نیز در کشور ترکیه است.
منابع تأمین‌کننده آب این دریاچه شامل جریان‌های سطحی رودخانهها، جریان آب‌های زیرزمینی و بارش مستقیم به سطح دریاچه بوده، آب‌های سطحی نیز شامل 14 رودخانه دائمی، هفت رودخانه فصلی و 39 جریان سیلابی است.
دبی این رودخانهها نوسانات بسیاری دارد به طوری که زرینه‌رود با متوسط آورد 2 هزار میلیون مترمکعب و سطح حوزه‌ای برابر با 12 هزار کیلومتر مربع، بزرگ‌ترین و آذرشهرچای با متوسط آورد 34 میلیون مترمکعب و سطح حوزه‌ای برابر با 300 کیلومتر مربع کوچک‌ترین رودخانه دائمی این حوزه محسوب می‌شود.
اما این زیست‌بوم با تمام دار و ندارش رو به نابودی است چرا که به گفته مسئولان سازمان محیط زیست کاهش میزان نزولات جوی، پایین بودن راندمان آبیاری کشاورزی در حوزه آبریز دریاچه ارومیه و عدم اختصاص آب کافی برای تامین نیاز بیولوژیکی رودخانه‌های منتهی به دریاچه از عوامل تشدیدکننده بحران و کویری شدن منطقه به شمار می‌رود.
چند سالی است که عوامل مختلف دست به دست هم داده‌اند تا خاص‌ترین تالاب جهان به دلیل میزان پس رفت آب به تهدیدی جدی برای ساکنان منطقه تبدیل شود، در نتیجه با پس‌روی آب دریاچه وسعت آن به میزان قابل توجهی کاهش یافته و برخی قسمت‌های جنوبی دریاچه غیرقابل دسترسی بوده و تبدیل به نمک‌زار شده است که این پدیده می‌تواند فجایع زیست محیطی بسیار زیادی را همراه داشته باشد که یکی از آنها به جای ماندن روستاهای خالی از سکنه در شرق این دریاچه است.
شوره‌زارهای حاشیه دریا روز به روز وسیع‌تر و آب‌های زیرسطحی نیز شورتر می‌شوند. بادهای نمکی در آینده به یکی از تهدیدهای جدی منطقه تبدیل می‌شود و به گفته مسئولان امر، مزارع درجه یک حاشیه دریاچه ارومیه با تهدید نابودی مواجه هستند.
مرگ و نابودی اطراف این دریاچه پرسه می‌زند، غربت تلخی بر سکوتش جامانده و ترک‌های نقش‌بسته، جراحتش را عمیق‌تر کرده است.
آواز پرندگان، رقص فلامینگوها و جست‌و‌خیز حیوانات حکم سراب را برایش دارد، اکنون سیراب شدن از آب به رؤیای شبانه شیرینی مبدل شده که به رنگ امید درآمده است.
بسیاری از کارشناسان دولتی و غیردولتی این نکته را متذکر شده‌اند که با کاهش مساحت دریاچه ارومیه و خشکی تدریجی، دریاچه ارومیه به شوره‌زاری 8 میلیارد تنی تبدیل می‌شود که زیست‌بوم انسانی منطقه را از بین خواهد برد و در نهایت منجر به مهاجرت‌های ناخواسته و از بین رفتن بخش مهمی از کشتزارهای اطراف می‌شود.
انتهای پیام/60002/ر40/پ3003
