به گزارش خبرگزاری فارس از آبادان، چهره همرزمانت از غم این دوری پیر و فرسوده شده، شهر آبادان یکپارچه سیاه پوش و میزبان عاشقان و یارانی شده که از دور و نزدیک برای دیداری دوباره سر در گریبان داشته به دیار تو شتافتهاند.
غلامحسین جمی زندگی را در سال 1304 آغاز کرد و در طول این دوران از هرگونه مبارزهای در راه اسلام، انقلاب، رهبری، عزت آب و خاکش فرو گذاری نکرده تا سرانجام در سال 1387 به دنبال یک دوره بیماری سر در نقاب تربت نجف در کنار مرقد نورانی مولایش حضرت علی(ع) کشید.
آن مرحوم با تمام شجاعت و ایستادگی نام خود را با ایثار و مقاومت مرم خوزستان و به خصوص آبادان رقم زده و مردانه در برابر مشکلات ایستادگی کرده و با اراده آهنین خود آبادان را عزتی دوباره بخشید.
با سعی بلیغ و معرفت فصیح بر هوای نفس چیره شده و هم پیمان با امام راحل دوشادوش رزمندگان و نیروهای انقلابی تا پایان روزهای جنگ و حماسه در آبادان مانده و با اقامه نمازهای جماعتش روح نشاط و شادابی را به مردم این خطه هدیه داد.
*با وجود بمبارانهای دشمن بعثی رشته کلام از دستشان خارج نمیشد
همسر شهید محمد دشتی شهردار آبادان بعد از انقلاب که از نزدیکان مرحوم جمی بوده و آشنایی دیرینه با آیتالله جمی داشتند در گفتوگو با خبرنگار فارس در آبادان اظهار کرد: مرحوم آیتالله جمی بصیرت و آگاهی در پیش بینی امور آینده داشتند.
کبری آتشپنجه افزود: با آگاهی و بصیرت خود قبل از شروع جنگ از همه خانمهای حاضر در صحنه خواستند دورههای امدادی را گذارنده زیرا این دوره برای بانوان آبادانی بسیار کار ساز خواهد بود.
وی ادامه داد: در زمان حدود 60 نفر از خانمها دوره امدادی را گذارنده که این آموزشها در زمان جنگ بسیار کمک رسان و ثمربخش برای رزمندگان و پزشکان در قسمتهای مختلف بیمارستان و به خصوص اتاق عمل بود.
همسر شهید محمد دشتی با اشاره به برپایی نمازهای جماعت و جمعه توسط ان مرحوم بیان کرد: آیتالله جمی در همه شرایط و با وجود بمبارانهای شدید دشمن، بیبرقی و تاریکی نمازهای جماعت و جمعه را برگزار کرده و در این میان رشته کلام در هیچ یک از خطبههای نماز جمعه از دست آن مرحوم خارج نشده و با تسلط کامل بیانات خود را برای رزمندگان و مردم آبادان تبیین میکردند.
وی با اشاره به دوران سازندگی بعد از جنگ و تلاشهای ان مرحوم در آبادان گفت: وی همه گروهها از عرب و عجم، رزمنده و پزشک، بسیجی و شهروند را برای بازسازی و آبادانی دوباره شهرستان فراخوانده و با رهنمودهای مدبرانه خود این مهم را هرچه بیشتر تحقق بخشید.
آتشپنجه اضافه کرد: مرحوم آیتالله جمی چون دژی محکم در آبادان بود و شش ماه یک بار هم از این شهر (در دوران جنگ) خارج نمیشد و همگام با دیگر شهروندان و رزمندگان در دفاع از آبادان ایستادگی کردند.
وی ادامه داد: وصف اقدامات و شخصیت ان مرحوم با کلمات و جملات ممکن نبوده زیرا وی در نهایت اخلاص به اسلام، پیامبر و اهل بیت، رهبری، نظام و مردم تا آخرین ساعات از عمرشان به خدمتگذاری مشغول بودند.
*در زمان ارتحال آیتالله جمی خود را بیپدر حس کردم
سرایدار و آشپز خانه مرحوم آیتالله جمی در گفت وگو با خبرنگار فارس با اشاره به خصوصیات اخلاقی وی اظهار کرد: بسیار مهربان و متواضع بوده و هر روز صبح با احوال پرسی از من و اعضای خانوادهام بر سر سفره صبحانه حاضر میشد.
شیرین حاتمی افزود: مرحوم آیتالله جمی تا وقتی من و فرزندانم بر سر سفره حاضر نمی شدیم غذای خود را شروع نکرده و بسیار علاقه مند به رفع امورات و مشکلات مردم بود.
وی ادامه داد: آن مرحوم به دلیل تعصبات و تدین خاص خود در زمان پیش از انقلاب و با وجود فضای حاکم بر شهر از خرید تلوزیون خودداری کرده و این وسیله را بعد از انقلاب وارد خانه خود کردند.
سرایدار و آشپز خانه مرحوم جمی در خصوص تدین وی بیان کرد: آیتالله جمی در همه شرایط و مواقع با وضو حاضر شده و در زمان بیماری و ناتوانی از پسرشان میخواستند مسح پاهایش را بکشد.
وی در پایان گفت: در زمان ماه رمضان با خرما و شیر افطار کرده و سحری خود را در نیمههای شب تناول کرده و بسیار ساده سفرههای افطاری خود را پهن میکردند.
انتهای پیام/72002/ق30/گ1003