به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس در اسلامآباد، روزنامه «امت» پاکستان در گزارشی به تحلیل علت طرح دوباره موضوع خط دیورند در سطح رسانهها و دامن زدن به اختلافات موجود بین 2 کشور افغانستان و پاکستان بر سر این مسئله پرداخته و مینویسد:
بعد از اینکه پاکستان مدارکی مبنی بر همکاری آمریکا، آیساف و ارتش افغانستان با «مولوی فضل الله» یکی از فرماندهان سابق طالبان را ارائه کرد، آمریکا برای به فراموشی سپرده شدن مطالبه پاکستان موضوع خط «دیورند» را مطرح کرد.
هدف آمریکا از این اقدام ایجاد اختلاف بین افغانستان و پاکستان و همچنین درگیر کردن قبایل مرزی با دولتهایشان است.
در سال 1901 کشور هند که تحت سلطه انگلیس بود با پشتون ها بر سر خط مرزی دیورند به توافق رسید و یک قرارداد 100 ساله بین 2 کشور بسته شد.
قرارداد «کمپانی هند شرقی» با پشتونها در سال 2001 به پایان رسید اما مردم قبایلی افغانستان و پاکستان بعد از این موعد همچنان سکوت اختیار کردند.
در سال 1975 تا 1976 «سردار داود» رئیسجمهور وقت افغانستان سعی کرد با همراه کردن قبایل ولایت «پکتیا» با خود، خط دیورند را نقض کند اما مردم قبایلی وی را همراهی نکردند با این وجود این موضوع نقطه آغاز اختلافات مرزی بین افغانستان و پاکستان بود و این اختلافات تا زمان تصرف افغانستان توسط روسیه ادامه داشت.
بعد از مهاجرت تعداد زیادی از مهاجران افغانی به پاکستان موضوع خط دیورند برای مدتی به فراموشی سپرده شد و این موضوع تا تسلط روسیه بر افغانستان ادامه داشت.
اما «مارک گراسمن» بعد از سالها دوباره موضوع خط دیورند را مطرح کرد که بعد از آن سخنگوی وزارت امور خارجه پاکستان نسبت به این موضوع واکنش نشان داد و از صحبتهای مقامات افغان نسبت به این مطلب ابراز نگرانی کرد.
به گفته منابع آگاه، بعد از اینکه پاکستان مدارک مربوط به حمله مولوی فضل الله به پستهای مرزی و ارتباط داشتن وی با آمریکا و ارتش افغانستان را ارائه کرد موضوع خط دیورند از جانب آمریکاییها مطرح شد مسلم است که هدف از این اقدام ایجاد اختلاف بین پاکستان و افغانستان بود.
اختلاف بین افغانستان و پاکستان سبب شد روی جنایات مولوی فضل الله سرپوش گذاشته شود.
یکی دیگر از اهداف آمریکا فراهم کردن مقدمات درگیری قبیلهای در مرز مشترک افغانستان و پاکستان بود.
قسمتی از وزیران دولت افغانستان که دارای ملیت آمریکایی هستند و خانوادههایشان مقیم این کشور میباشند تحت فشار سازمان سیا عنوان کردند که خط دیورند را به عنوان مرز بینالمللی قبول ندارند.
خط دیورند کمتر از 2600 کیلومتر امتداد دارد و قبایلی که در 2 طرف مرز زندگی میکنند با یکدیگر خویشاوند هستند. این قبایل قرن ها است که آزادانه در مرز 2 کشور در رفت و آمد هستند و فقط به علت مرز دیورند، قبایل این طرف مرز قبایل پاکستانی و قبایل آن طرف مرز قبایل افغانی خوانده میشوند.
مردم قبایل «صافی» در منطقه «مهمند ایجنسی» پاکستان و ولایت «کنر» افغانستان سکونت دارند.
آمریکا اطمینان دارد که مردم قبایلی هرگز خط دیورند را به عنوان یک مرز بین المللی نمیپذیرند.
در مارس سال 2001 ژنرال «مشرف» دراین خصوص با طالبان وارد مذاکره شد اما آنان این موضوع را بیاهمیت دانسته و عنوان کردند خط دیورند برای مردم قبایلی اهمیتی ندارد.
پاکستان علاقهای به پیگیری موضوع خط دیورند نداشت اما مارک گراسمن تأکید کرد که آمریکا خط دیورند را به عنوان مرز بینالمللی پذیرفته است که همین موضوع موجب تحریک احساسات افغانها شد.
موضوع خط دیورند ممکن است موجب تیرگی روابط بین اسلامآباد و کابل شود. خط دیورند چندان اهمیتی برای افغانستان و پاکستان ندارد زیرا بیشتر رفت و آمدها در این مرز بدون گذرنامه و مدارک قانونی انجام میشود.
در حال حاضر نیز تاجرانی که در مرز «طورخم» و «جلالآباد» فعالیت میکنند بدون مدارک قانونی در حال رفت و آمد بین 2 کشور هستند. مردم «بنون»، «وزیرستان»، «باجور ایجنسی»، «مهمند ایجنسی» و «چترال» نیز برای تردد در 2 طرف مرز نیاز به گذرنامه ندارند.
پاکستان حاضر است خط دیورند را به عنوان مرز بین المللی بپذیرد اما این موضوع برای قبایلی که در 2 طرف مرز زندگی میکنند پذیرفتنی نیست.
آمریکا سعی دارد با بزرگنمایی اختلاف بر سر خط دیورند قبایل مرزی را با یکدیگر و با دولتشان درگیر کند.
آمریکا برای عملی شدن نقشهاش برای ایجاد اختلاف مرزی بین پاکستان و افغانستان مبلغ هنگفتی را هزینه کرده است و این در حالی است که رسانههای آمریکایی بارها این موضوع را مطرح کردهاند که مردم افغانستان خط دیورند را به عنوان مرز بینالمللی قبول ندارند.
یکی از دلایلی که دولت افغانستان نمیتواند خط دیورند را به عنوان مرز بین المللی بپذیرد این است که نمیخواهد مولوی فضل الله را به پاکستان تحویل دهد علاوه بر آن با این اقدام همکاری افغانستان و آمریکا با شبه نظامیان بیشتر آشکار میشود.
افغانستان و آمریکا میخواهند عملیاتهای مولوی فضل الله را توجیه کنند و به همین علت بیان میکنند که چون مردم خط دیورند را قبول ندارند دست به عملیات علیه پاکستان میزنند.
انتهای پیام/م