به گزارش فارس، روزنامه فرامنطقهای الشرق الاوسط در مقالهای تحت عنوان " با انتخاب یک رئیس جمهوری اسلامگرا در مصر روابط مصر و اسرائیل با چالشهای تازهای مواجه میشود" به قلم "جوئل گرینبرگ"، روزنامهنگار سرشناس آمریکایی به بررسی آینده روابط رژیم صهیونیستی – مصر پرداخت.
جویل گریبرگ در مقاله خود نوشت: اسرائیلیها بر دوره ریاست جمهوری "حسنی مبارک" در مصر و رابطه آن با اسرائیل که به ادعای آنها روابط مصر و اسرائیل اگر نگویم گرم که خوب و آرام بود، نام "صلح سرد" را گذاشتهاند و در این ارتباط به وقوع جنگهای منطقهای و دو انتفاضه فلسطینی و ناآرامیهای سیاسی بین دو طرف اشاره میکنند که بیش از سه دهه طول کشید.
جویل گریبرگ در ادامه مینویسد: اما هم اکنون و با انتخاب یک رئیس جمهوری اسلامگرا در مصر سئوالات تازهای درباره آینده روابط مصر و اسرائیل و آینده پیمان "کمپ دیوید" مطرح میشود، اینکه آیا پیمان صلح کمپ دیوید منعقده بین مصر و اسرائیل در سال 1978 و توافقنامه آشتی متعاقب آن که سالها به عنوان سنگ بنای ثبات منطقهای به آن نگریسته میشد، به شکل سابق آن ادامه خواهد یافت یا تغییراتی در آن به وجود خواهد آمد.
این روزنامهنگار سرشناس آمریکایی در ادامه میافزاید: پایبندی مصر و اسرائیل به توافقنامه آشتی امضاء شده بین خود که در تمام طول این سالها با کمکهای سخاوتمندانه آمریکا نیز مواجه بوده است، بیتردید دارای علل راهبردی نیز میباشد. در حالیکه باید توجه داشت که "محمد مرسی"، رئیس جمهوری منتخب مصر وعده داده که به همه توافقنامهها و معاهدات بین المللی مصر پایبند باشد که در گذشته منعقد شده است.
با این حال گرینبرگ معتقد است: هر یک از دو طرف مصری و اسرائیلی با دیدگاه خاص خود اعتقاد دارند، طرف مقابل عامل به شکست کشیده شدن پایبندی به بندهای اصلی توافقنامه بوده است. موضع مصر در این اواخر در جریان گفتوگوهای تلویزیونی "محمد مرسی" طی تبلیغات انتخاباتیاش روشن و آشکار گردید. وی در این گفتوگوها به طور مکرر تاکید کرد که اسرائیل به تعهدات خود براساس توافقنامه کمپ دیوید برای دستیابی به صلح فراگیر در منطقه خاورمیانه به طور عام و فلسطینیان به طور خاص پایبند نبوده است.
مرسی اسرائیلیها را به عدم اجرای تمام بندهای توافقنامه صلح متهم کرد و این دیدگاه و موضعی است که باید آن را نه تنها موضع و دیدگاه حاکم بر جماعت اخوان المسلمون مصر برشمرد، بلکه باید آن را منعکس کننده احساسات مردم این کشور در سطح کلان و وسیع در قبال اسرائیل دانست.
مرسی همچنین با اشاره به بخشهایی از پیمان صلح کمپ دیوید که طرحی را برای اعطای خودمختاری به فلسطینیان و گفتوگو برای دستیابی به توافقنامه نهایی درباره آینده کرانه باختری و نوار غزه ارائه میکند، این سئوالات را مطرح کرد که "از زمان امضای توافقنامه چه طرفی اقدام به حمله به طرف مقابل کرده است؟ و چه طرفی سرزمینهای طرف مقابل را اشغال کرده است و هنوز در آن حضور داشته و آنها را در اختیار دارد؟ و چه طرفی به نوار غزه حمله کرد؟
"جمال مظلوم" از نظامیان بلند پایه بازنشسته ارتش مصر در این ارتباط میگوید: مصر توافقنامه صلح را با هدف ایجاد روابط بین اسرائیل و همه کشورهای عربی امضاء کرد و زمانی که چنین هدفی محقق نشد، مخالفت با توسعه و گسترش روابط بین دو طرف در مصر شدت گرفت.
در اسرائیل نیز این توافقنامه امیدهای اسرائیلیها به توسعه روابط فرهنگی، تجاری، گردشگری و کشاورزی با مصر را تقویت کرد، اما مقاومت ایدئولوژیک در مقابل توسعه روابط با اسرائیل در محافل نخبگان مصری و تجاوزها و تعدیهای مکرر اسرائیل علیه فلسطینیان تاثیر ویرانگر خود بر روابط بین دو طرف را گذاشت.
در اسرائیل این احساس وجود داشت که مصر به عادی سازی روابط بین دو طرف به شکل واقعی آن به گونهای که دو طرف از حالت دشمنی و خصومت به دو طرف دوست تبدیل شوند، علاقمند نبود، همین دلیل گردشگران و بازرگانان مصری به اسرائیل سفر نمیکردند و مطبوعات مصر همواره کاریکاتورها و مقالاتی علیه اسرائیل منتشر میکردند و روابط تجاری بین دو طرف در تمام طول این مدت بسیار محدود باقی ماند و این پرهیز و اجتناب در توسعه روابط حتی میان سران رژیم سابق مصر نیز به چشم میخورد، به گونهای که حسنی مبارک، رئیس جمهوری مخلوع مصر نیز با وجود تمام تمایل به برقراری رابطه با اسرائیل تلاش میکرد، این رابطه علنی و آشکار نباشد.
"ایلی شاکید"، سفیر سابق اسرائیل در قاهره در اینباره میگوید: از آغاز دهه هشتاد قرن گذشته رهبران اسرائیل تصمیم گرفتند که به دلیل اهمیت صلح با مصر بسیاری از موارد کوچک و بزرگ نقض قرارداد صلح از سوی مصر را نادیده بگیرند.
بر این اساس سران رژیم صهیونیستی اعتقاد دارند و مدعی هستند که بندهای معاهده صلح کمپ دیوید در خصوص ایجاد و برقراری روابط اقتصادی و فرهنگی طبیعی و آزادی تحرکات و خودداری از تبلیغات علیه اسرائیل توسط مصر به اجرا گذاشته نشده است، اما اعتراف میکنند که همکاری امنیتی و نظامی میان دو طرف قوی بوده و این نشان از وجود منافع راهبردی مشترک و جبهه متحد برای مقابله با اسلامگرایان بین رژیم صهیونیستی و رژیم سابق مصر دارد.
گرینبرگ معتقد است: انقلاب 25 ژانویه 2011 مصر به منزله آزمونی جدید برای پیمان صلح بین دو طرف است. صرف نظر از احساسات مردمی ضد صهیونیستی؛ افزایش موارد نقض قانون در شبه جزیره سیناء و حضور نیروها و زره پوشهای مصری در ماه اوت گذشته پس از کسب موافقت اسرائیل در این منطقه و وقوع چندین حمله موشکی به رژیم صهیونیستی و عبور دو فرد مسلح از مرز مصر به سرزمینهای اشغالی همه و همه مسائلی هستند که موجبات نگرانی شدید در اسرائیل از افزایش فعالیت گروههای مسلح در سیناء به طور خاص و در طرف مصری به طور عام را به وجود آوردهاند.
در حالیکه در همین دوره شاهد اعزام دو دستگاه تانک اسرائیلی به منطقه سینا نیز بودیم که نقض آشکار بندهای معاهده صلح به شمار میآمد و باز در همین مدت بود که "ایهود باراک"، وزیر جنگ رژیم صهیونیستی از مقامات مصری خواست در راستای اجرای بندهای توافقنامه صلح خشونتها در مرزها را کنترل کنند.
اما هم اکنون و با انتخاب رئیس جمهوری جدید مصر درخواستهایی در این کشور برای تجدید نظر در الحاقیه ویژه امور نظامی توافقنامه صلح به چشم میخورد تا به هر طریق ممکن دست کم محدودیتهای اعمال شده بر حضور نیروهای نطامی مصر در سیناء را بر طرف کند. حتی برخی از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری مصر وعده تجدید نظر در این توافقنامه را داده بودند که تمام اینها نشان دهنده احساسات مردمی ضد اسرائیلی در مصر است.
تحلیلگران بر این باروند، برخلاف مردم و سیاستمداران مصری، رهبران نظامی این کشور خواهان برداشتن چنین گامهایی نیستند، چون اعتقاد دارند، این توافقنامه دارای منافع راهبردی و اقتصادی برای مصر است.
"سمیر شحاته"، استادیار و کارشناس امور سیاسی عربی دانشگاه "جرج تاون" در این اتباط میگوید: ژنرالها در مصر خواستار هیچ شکلی از اشکال اقدامات خصمانه یا تغییر اساسی در رویکرد منطقهای مصر نیستند.
با این وجود گرینبرگ تاکید میکند که مناسبات و روابط مصر و اسرائیل رو به ضعف خواهد گذاشت و دلیل این مدعا لغو توافقنامهای بود که دو طرف در سال 2005 برای صدور گاز مصر به اسرائیل امضاء کرده بودند و سمبل روابط رژیم مبارک با اسرائیل محسوب میشد، اما در ماه آوریل گذشته پس از انتقاد از وجود فساد در این معامله و انتقاد از چرایی فروش گاز مصر به اسرائیل آن هم به قیمتی پایینتر از بازارهای جهانی و وارد آوردن میلیاردها دلار خسارت به اقتصاد ابطال گردید.
به همین دلیل صاحبنظران و تحلیلگران امور بین الملل انتظار دارند، روابط اسرائیل با رئیس جمهوری جدید مصر با توجه به دشمنی شدیدی که جماعت اخوان المسلمون با اسرائیل دارد و اعلام حمایت آشکار مصر از قضیه فلسطینی بیش از اینها رو به سردی گراید.
با این حال "بودیه" معتقد است: حصول پیشرفت قضیه فلسطینی و دستیابی به راه حل نهایی در نزاع اعراب – اسرائیل میتواند به آب شدن یخهای میان دو طرف کمک کند و قطعا چنین مسئلهای بر سراسر منطقه تاثیر خواهد داشت.
بودیه میافزاید: در منطقه به طور عام و مصر به طور خاص به اسرائیل به عنوان یک رژیم اشغالگر نگریسته میشود، با این حال دستیابی به هر نوع توافق با فلسطینیان میتواند به آرام شدن اوضاع در جهان عرب و مصر کمک کند.
انتهای پیام/++