شهره پیرانی در حاشیه سفر به اصفهان در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در اصفهان در پاسخ به این سوال که آیا پس از شهادت همسرتان در قالب رویا و خواب با یکدیگر خلوت داشته‌اید، اظهار داشت: پس از شهادتش زیاد خواب داریوش را دیدم و جالب اینکه هیچ وقت در فضای واقعی نیستم و در یک محیط رویایی با کوه‌های بسیار بلند و آبشارهای روان با او صحبت می‌کنم، البته بیشتر هم‌دیگر را نگاه می‌کنیم.
وی افزود: افراد زیادی از دوست و آشنا نیز خواب داریوش را دیده‌اند و بیشتر آنها می‌گویند که او جمع را کنار می‌زند و به فرزندش می‌رسد و آرمیتا را در آغوش می‌گیرد.
همسر شهید رضایی‌نژاد با بیان اینکه داریوش همواره عادت داشت زیر گلوی دخترش آرمیتا را می‌بوسید، تصریح کرد: جالب اینکه کسانی که از این عادت داریوش بی‌خبر بودند، عنوان می‌کنند که او را در خواب دیده‌اند، که زیر گلوی دختر کوچکش را می‌بوسد.
وی در پاسخ به این سوال که پس از گذشت 9 ماه از شهادت همسرتان زمان‌هایی می‌شود که فراموش کنید او در میان شما نیست و منتظر آمدنش باشید، گفت: این اتفاق بسیار افتاده به ویژه اینکه ما ساعت 4:30 بعد از ظهر هر روز از محل کار به خانه می‌آمدیم و من همیشه سعی می‌کردم زودتر از داریوش در خانه باشم تا زمانی که می‌آید به استقبالش بروم لذا آن ساعت همیشه منتظرش هستم و سعی می‌کنم در آن زمان در خانه نمانم چرا که بسیار برایم دل‌گیر تمام می‌شود.
پیرانی ادامه داد: گاهی اوقات زمانی که می‌خواهم کاری را انجام دهم با خودم می‌گویم، داریوش که آمد از او می‌پرسم و بعد انجام می‌دهم، اما ناگهان به خود نهیب می‌زنم که او در میان ما نیست.
وی در جواب این سوال خبرنگار فارس که آیا شهید رضایی‌نژاد وصیت‌نامه‌ای نیز داشته‌اند، اظهار داشت: فعالیت داریوش به گونه‌ای بود که بسیاری از وسایلش را در محل کارش نگهداری می‌کرد و پس از شهادتش من هنوز به یک سری از آنها دسترسی ندارم، اما احتمال می‌دهم که داریوش وصیت‌نامه‌ای را از خود به جای گذاشته باشد.
همسر شهید رضایی‌نژاد در پاسخ به این سوال که آیا شهید رضایی‌نژاد توصیه خاصی نیز به جوانان و هم سن و سالان خود داشتند، گفت: همسرم همیشه متواضع بود و کسی را پند و نصیحت نمی‌کرد، اما فکر می‌کنم با عمل نشان داد که تا چه اندازه وطن‌پرست است به گونه‌ای که او را پیش چشم دختر کوچک و همسرش ترور کردند.
وی در مورد ویژگی‌های شخصیتی داریوش رضایی‌نژاد بیان داشت: پس از 11 سال زندگی با داریوش حرف زدن از او برایم سخت است، اما باز هم تاکید می‌کنم که علاقه بسیار به وطن و اهدای جان خود به عنوان بزرگ‌ترین سرمایه یک انسان در راه پیشرفت کشور از ویژگی‌های مهم داریوش و دیگر شهدای هسته‌ای کشورمان است.
پیرانی افزود: شهید رضایی‌نژاد بسیار متعهد و مسئولیت‌پذیر بود و تسلط و تخصص بالای علمی داشت به گونه‌ای که می‌توانم بگویم همسر من به معنای واقعی یک مهندس بود.
وی با اشاره به اینکه در ایران بیشتر مهندسان ما در حد یک تکنسین باقی می‌مانند، اضافه کرد: اما داریوش رضایی‌نژاد همواره به تحقیق و تفحص فکر می‌کرد و به هیچ وجه به مدرک خود اکتفا نکرد و دانش خود را در حد تئوری نگه نداشت و از آن برای خودکفایی کشور استفاده کرد.
همسر شهید رضایی‌نژاد در جواب این سوال که با توجه به اینکه مدت زمان زیادی از ولادت حضرت زهرا(س) و روز زن نمی‌گذرد، سال گذشته از همسرتان چه هدیه‌ای گرفتید، گفت: این موضوع خیلی شخصی است، چرا که ما بیشتر اوقات به یکدیگر هدیه مادی نمی‌دادیم، اما او سال قبل برایم چیزی را که دوست داشتم خرید و من را غافلگیر کرد.
*دوست دارم آرمیتا را مثل پدرش تربیت کنم
وی در پاسخ به این سوال که شما امسال در روز ولادت حضرت علی(ع) و روز پدر به داریوش شهید چه هدیه‌ای را می‌دهید، اظهار داشت: به طور حتم هدیه‌ای که ارزش معنوی زیادی داشته باشد و روح او را شاد کند، اما فکر می‌کنم هیچ چیز به اندازه اینکه آرمیتا را خوب تربیت کنم، همسرم را شاد نمی‌کند.
پیرانی در جواب این سوال که آرمیتا فرزند داریوش شهید را چطور تربیت می‌کنید، تصریح کرد: بسیار دوست دارم و شما نیز دعا کنید که او را هم‌چون پدرش فردی مسئول و وطن‌پرست تربیت کنم به گونه‌ای که از جان دادن در راه آرمان‌های وطن ابایی نداشته باشد.
انتهای پیام/خ10/ط4000
