به گزارش خبرگزاری فارس از تبریز شاید آوازه اسفندیار قره‌باغی به همه جای ایران نرسیده باشد اما صدای او را با سرود «مرگ بر آمریکا» همه می‌شناسند.
اهالی نسل قدیم موسیقی وی را اسفندیار صدا می‌کنند، نسل امروز هم که او را استاد قره‌باغی می‌خوانند چه بسیار آثاری در دوران جنگ و بعد از آنکه به پشتوانه قدرت اجرای ایشان در کمترین زمان به تولید رسیده و پخش شده‌اند.
فارغ‌التحصیل هنرستان موسیقی تبریز، آغاز کار خود را با خانم باغچه‌بان همسر ثمین می‌داند، همان‌ها که با عشق و علاقه خدمات ارزنده‌ای را در موسیقی به ثبت رسانده‌اند.
صدای استاد در تقسیم‌بندی صداهای انسانی در محدوده «باس» است، گستره صدای باس حداکثر از نت «می» روی خط اضافه اول از پایین در کلید «فا» است تا نت «ر» بالای خط اضافه اول از بالا در کلید «فا»، اما صدای استاد بعد از تمرین و گرم کردن صدا تا فاصله پنجم از آن (نت لا) هم پایین می‌رود (در حدود دو اکتاو و نیم) که البته از توان هر خواننده باس خارج است.
در محدوده زیر ایشان تا نت «می» روی خط اول در کلید «سل» را می‌خوانند، البته بنا به نظر استاد ایشان قبلاً تا نت «سل» روی خط دوم را هم می‌خواندند، برای درک بهتر از این توانایی صدا بهتر است به گستره صدای باریتون هم دقت شود.
از ویژگی‌های جذاب و جالب صدای استاد قره‌باغی، انعطاف‌پذیری بسیار زیاد دینامیک آن در موقع اجراست، بعضاً خوانندگان باس در ایجاد نوانس‌های مختلف در قسمت‌های مختلف محدوده صدای خود با مشکل مواجه می‌شوند اما ایجاد زیباترین دینامیک‌های پله‌ای، «کرشندو» و «دی کرشندو»های چند میزانی همخوان با نوع موسیقی، در کنار ویبره‌های شهرده و متناسب با تمپوی قطعه از جذابیت‌های تکنیکی خوانندگی استاد است.
معمولاً خوانندگان موسیقی کلاسیک و اپرا برای اینکه بتوانند یک سبک خاص در اجراها از خود ارائه دهند سعی می‌کنند بیشتر در محدوده این نوع موسیقی به فعالیت بپردازند و کمتر درگیر کارهای پاپ و محلی می‌شوند، ولی مهارت ایشان در ایفای نقش‌های اپرا همچنین اجرای قطعات ایرانی و آذری مؤید قدرت حنجره ایشان در تمام سبک‌ها است.
«پاوارتی» خواننده به نام اپرا و موسیقی غرب در کنسرت‌های پاوارتی و دوستان به همراه خوانندگان مشهور موسیقی پاپ غرب این مهم را تجربه کرد، هر چند قصد مقایسه پاوارتی با استاد در کار نیست ولی با توجه به موقعیت کنونی موسیقی، کارهای ایشان ستودنی و تحسین‌برانگیز است.
مواقعی است که خواننده تاکید بر اجرا به همراهی‌ساز دارد، چرا که رنگ و ایجاد فضای مناسب توسط ساز به خواننده برای اجرای بهتر کمک شایانی می‌کند اما پیشنهاد من این است از استاد بخواهید تا اجرای قطعه را به صورت آکاپلاّ (اجرای بدون همراهی ساز) برای شما داشته باشند آن وقت معنی کلام حقیر را بهتر خواهید فهمید، اجرای ایشان چنان زیباست که فراموش می‌کنید این قطعه بدون همراهی‌ساز است.
اغراق نیست بخواهید ساز خود را با صدای ارکسترهای مختلف استاد قره‌باغی کوک کنید، حتی یک سانت موسیقایی هم مو نمی‌زند.
....................................................
حسین ولی‌پور
..................................................
انتهای پیام/ح20/ف4004
