هدف از بکارگیری اقتصاد شهری رفاه شهروندان است

به گزارش خبرگزاری فارس از مشهد، ناصر شاهنوشی ظهر امروز در نحستین کنفرانس اقتصاد شهری ایران در سالن همایش‌های هتل پارس مشهد اظهار کرد: در اقتصاد مبتنی بر مکانیزم بازار که مبنای اکثریت تئوری‌های اقتصادی است، مفاهیمی چون گذشت، ترجیح منافع جمعی بر منافع فردی و آنچه که ما در مبانی اعتقادی خود از آن به عنوان ایثار یاد می‌کنیم، جایی ندارد.
وی افزود: با این وجود در جزوه اقتصاد شهری که یکی از شاخه‌های اقتصاد کاربردی است، می‌توان برای این مفاهیم چارچوبی تئوریک در تبین مسائل اقتصادی ارائه کرد.
شاهنوشی ضمن تأکید بر رفاه شهروندان در قالب یک مجموعه به هم‌پیوسته به عنوان هدف غایی اقتصاد شهری، ادامه داد: با در نظر گرفتن این پیوستگی، مطلوبیت هر فردی تابعی از مطلوبیت سایر افراد جامعه است.
وی افزود: بنابراین برای دست‌یافتن به رفاه شهروندان باید مدیران، تصمیم‌گیرندگان و سیاست‌گذاران در حوزه‌های مرتبط با اقتصاد شهری اصول این دانش را مبنای عمل خود در این راستا قرار دهند.
دبیر اجرایی نخستین کنفرانس اقتصاد شهری ایران اظهار کرد: برای جهت بخشیدن به فعالیت‌های اقتصادی در شهرها طبق چارچوب معیارها و اصول اقتصاد شهری، باید اقداماتی انجام شود تا شهروندان باور کنند که افزایش رفاه آن‌ها با رفاه سایر مردم در هم آمیخته است.
شاهنوشی در همین رابطه ادامه داد: تا زمانی که فردگرایی فرهنگی غالب در زندگی شهروندان یک جامعه باشد، از اثر بخش بودن بکارگیری اصول اقتصاد شهری در اداره شهرها کاسته می‌شود به همین سبب پیشنهاد می‌شود که مدیران حوزه‌های مرتبط با اقتصاد شهری شرح زندگی کسانی را که منافع سایر افراد را بر منافع خود ترجیح داده‌اند، هنرمندانه بازگو کنند.
وی عنوان کرد: در چند دهه اخیر دانش بشری به ویژه علوم کاربردی از پیشرفت شگرف و خیره‌کننده‌ا‌ی در کشورهای تولید‌کننده دانش برخوردار بوده است و بدون شک ارتباط نظام‌مند و هدف‌دار بخش خصوصی و بخش دولتی شامل نهادهای عمومی و دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی منتقل کرده و نهادهای عمومی و دولتی با انواع حمایت‌ها زمینه را برای تولید دانش فراهم می‌کنند.
دبیر اجرایی نخستین کنفرانس اقتصاد شهری ایران افزود: با توجه به این‌که دانش تولید شده به این صورت به دلیل برگرفته شدن از ضرورت‌های متقاضی و نیاز جامعه، جنبه کاربردی به خود گرفته و نهایتا به محصولاتی قابل ارائه ‌تبدیل می‌‌شوند.
شاهنوشی ادامه داد: چنین ساختاری از یک طرف شوق و علاقه به تولید دانش را در دانش‌پژوهان و محققان تشدید می‌کند و از طرف دیگر تقاضا برای تولیدات علمی را در بخش‌های مختلف جامعه افزایش می‌دهد.
انتهای پیام/ج20