مستی ما از ولایت علی است

به گزارش خبرگزاری فارس از قم، فرشتگان و ملائکه کاروان حجةالوداع نبی مکرم اسلام(ص) را به سوی غدیر همراهی می‌کنند و بال‌های فرشتگان فرشی زیر پای کاروان غدیریان می‌شود.
پیامبر در میان کاروان غدیر دست علی را بر بلندای آسمان بلند کرد و ندای «من کنت مولاه فهذا علی مولاه» بر زبان آورد تا دین و رسالت خود را به پایان رساند جشن امامت و ولایت علی بر پا شد چراکه جانشین نبی مکرم انتخاب شده بود.
غدیر تولد و آغازگر امامت است و رسالت پیامبران تنها با این واقعه به تکامل می‌رسد و تنها در گرو گره خوردن دستان علی و محمد، تشعشع نورانی آنها و تجلی «اکملت لکم دینکم و اتممت لکم علیکم نعمتی» است.
امامت میراث نبوت است و دست بیعت با علی به معنای عمل به وصیت پیامبر در حجة‌الوداع است و بیعت‌کنندگان با امیرمومنان از آب جوشان ولایت نوشیدند و شهد و شیرینی آن را حس کردند تا در سایه ولایت به فرامین محمد نبی عمل کنند.
نظام ولایی علی تا امروز در جریان است و شیعیان و محبان علی زیر پرچم و لوایش زندگی می‌کنند و از غرور و افتخار بر خود می‌بالند و سینه‌ سپر می‌کنند که ما پیرو علی هستیم، علی که پیامبر بر وجودش مفتخر بود و امت خود را امانت به دستانش سپرد.
امروز تلالو تابش ولایت علی بر ما نورافشانی می‌کند و گرمای وجودی علی سرمای درونی ما را کاهش می‌دهد و تسکینی بر آلام ماست و حکومت علی زنده است و علی همان شیر خداست و امروز به همان تازگی غدیر شیعیانش با ذکر علی بر وجودش مفتخرند.
محبان علی و اهل بیت(ع) از درون و با تمام وجود ابراز می‌دارند که ما اهل کوفه نیستیم علی تنها بماند و زیر پرچم کشور امیرمومنان(ع) در انتظار آخرین وصی و منجی هستند و اشک‌های دیدگانشان فرشی برای استقبال از حکومتش می‌شود.
اینجا عاشقان علی حضور دارند و محبت علی در خون و رگشان رخنه کرده و تنها ذکر آرامش‌بخش دل‌هاشان یا علی است چراکه یا علی شناسنامه دین و مذهب آنهاست و مانند باران سقف قلب‌ها و دل‌ها را آرام می‌کند و یک‌ صدا ابراز می‌دارند تا ابد مست ولایت او در غدیریم.
======================
یادداشت از ایمن‌سادات موسوی‌نژاد
======================
انتهای پیام/ج20