شعر کودک باید منعکس‌کننده‌ نیازهای روانی و مادی کودک باشد

سالار فخرایی امروز در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در اصفهان اظهار داشت: شعر کودک، کلامی موزون و خیال‌انگیز است که عاطفه و احساس کودک را برمی‌انگیزاند و در بطن آن یک موسیقی و هارمونی آرام‎بخش نیز حس می‌شود.
وی با بیان اینکه، شعر کودک همانند آیینه‌ای است که اگر در برابر وی قرار گیرد، دنیای پیرامون خود را زیباتر و دقیق‎تر می‎بیند، افزود: کودکان شعری را دوست دارند که بتواند خیالات کودک را برانگیزاند و برایش لذت بخش باشد به همین خاطر وی دوست دارد، چنین کلام موزونی را با خود زمزمه کند و لذت‌ بخش‌ترین آنها را در ذهن خود ملکه‌ می‎کند.
این نویسنده و داستان نویس کودک و نوجوان گفت: شعر باید از بازی‎های لذت بخش با واژه‎ها آغاز شود و به بیان فضاها و رویدادهای شگفت انگیز از زاویه دیدی کاملاً تازه و شنیدنی بیانجامد.
وی با بیان اینکه شعر کودک باید منعکس کننده‌ نیازهای روانی و مادی کودک باشد و موضوعات شعر کودک نیز باید در پیوند با دنیای کودکانه باشد، تصریح کرد: کودک در برخورد با شعر باید آن را درک کرده و در زندگی روزمره‌ خویش همچون تجربه‌ای آنها را به کار گیرد.
فخرایی در پاسخ به این پرسش که اصولاً شعر کودک چطور و چگونه باید باشد، بیان داشت: در پاسخ به سوال شما تنها اکتفا می‎کنم به گفته‎های الینور فارجون، در کتاب «شعرهایی برای کودکان» که مینویسد، شعر چیست؟ چه کسی می‌داند؟ شعر گل سرخ نیست، عطر گل سرخ است/ آسمان نیست، روشنایی آن است/ پرواز نیست، پرتویی از پرواز است/ دریا نیست، آوای دریاست/ شعر «من» نیست، بلکه همان است که مرا ساخته است/ شعر، دیدن، شنیدن، احساس کردن/ و هر آنچه به نثر درمی‌آید/ هم نیست/ پس شعر چیست؟ چه کسی می‌داند؟ به راستی شعر چیست؟ آن چه گاهی ما را می‌خنداند، ما را به اندیشه وامی‌دارد و یاریمان می‌کند که احساسات‎مان را دریابیم، شعر جوهر تجربه‌ها را به چنگ می‌آورد.
انتهای پیام/ن۲۰