پیشکسوتان ورزش را دریابید

به گزارش خبرگزاری فارس از آبادان، در خاطره ورزش ایران که ریشه گرفته از ورزش‌های سنتی و کلاسیکی مثل کشتی و باستانی است همواره تاکید بر رعایت تقدم پهلوانی بر قهرمانی‌ست.
 وقتی که روایات و داستان‌ها از پوریای ولی و پوریاهای ولی، همواره از فلسفه پرداختن به ورزش در کشوری اساطیری مثل ایران گفته شده و همه گواه این موضوع بوده که اخلاق و رعایت ارزش‌ها نخستین گام برای پرداختن به ورزش است، چرا اسطوره کشی و چرا قتل فرهنگ؟!
چندی پیش به نقل و روایت یکی از پیشکسوتان ورزشی خوزستان خبری به دست ما رسید که در صورت صحت داشتن آن، بایستی به حال و روز ورزش استانی که روزگاری پرویز دهداری و محراب شاهرخی را در راس اخلاق‌مداری در ورزش ایران می‌دید گریست.
«از پیشکسوتان خواهشمندیم در کار مربیان دخالت نکنند! » دو جمله برای شکستن دل‌های افرادی که به قولی خاک‌خورده ورزش بوده و به نوعی استخوان خود را در فعالیت‌ها و ممارست‌های ورزشی شکسته دیدند. از پیشکسوتان خواهش می‌کنید در کارتان دخالت نکنند تا به کجا برسید، از آن‌هایی که سفیدی موهای ایشان برف نبوده و تل‌های تجربه است می‌خواهید تجربه را دفن کرده و سکوت کنند.
از پیشکسوتان می‌خواهید در کار مربیان دخالت نکنند و این یعنی شنیدن صدای مرگ اخلاق در ورزش پهلوان محور ایران.
از کسانی که عمر و جوانی را صرف ورزش کرده خواهش می‌کنید به گوشه‌ای رفته و عزلت‌نشین شوند تا شاید مدالی به دست آمده و سکویی کسب شود؟!
از آنهایی که روزهای نبودن من و حضور نداشتن تو لقمه‌های حق گلوی زن و فرزند را بر آن‌ها حرام کرده تا هزینه ورزش کنند می‌خواهید حرف نزنند و زاویه را برای نشستن انتخاب کنند.
کسب کدامین گردن‌آویز و رسیدن به کدام عنوان می‌تواند ارزش زیر پا نهادن حرمت پیشکسوت دلسوز را داشته باشد.
به روزی اندیشیده‌اید که توان فیزیکی و جسمی را از دست داده و خود عنوان «پیشکسوت» را پیدا می‌کنید. به آن روز که وارد سالن ورزشی شده تا معلم باشید اما با این تابلو مواجه می‌شوید: از پیشکسوتان خواهشمندیم در کار مربیان دخالت نکنند. و آن روز روز تکرار تاریخ است، تاریخی که خود شما در رقم زدن آن پیش‌قدم بودید.
اگر ذره‌ای به آینده و به ساعت‌هایی که خود گرد سپیدی را به موها پاشیده شده می‌بینید فکر کنید، آن تابلویی بدون اغراق «منحوس» را به پایین کشیده و آن کنید که پسر بر پدر واجب و بایدی است.
همین امروز تابلویی با این مضمون «از پیشکسوتان خواهشمندیم در کار مربیان دخالت کنند» را در جای جای سالن‌ها و اماکن ورزشی خوزستان نصب کرده تا ثابت کنید که هنوز فرزندان پوریای ولی و مردمان الگوی گرفته از مولای متقیان هستید.
همین امروز را به فرداها موکول نکنید که هزاران قهرمانی نمی‌تواند لبخند پیری که پیری‌اش امروز چراغ است را اندازه باشد.
پیری که آمده بود تا کمک حال ورزش باشد اما با بی‌خردی من و تو به گوشه‌ای رفته تا انزوا پیشه کند.
از پیشکسوتان و به آن‌ها التماس کنید تا در کنارتان بوده و تجربیات روزهای افتخارشان را با شما به اشتراک بگذارند، روزهایی که شما و تمام شاگردانتان مدیون بزرگی‌شان هستید، روزهایی که هم پهلوان بودیم  و هم قهرمان.
یادداشت از امین جوکار
انتهای پیام/م20