لبخند بابای مدرسه بهترین هدیه به دانشآموزان سنندجی

به گزارش خبرگزاری فارس از سنندج، انگار او بیشتر از دانشآموزان شوق بازگشایی مدارس را داشت و انتظار بیشتری برای باز شدن درهای مدرسه را میکشید شاید دانشآموزانی که چند سالی در آن مدرسه تحصیل میکردند نمیدانستند اما در واقع او 18 سال زندگی خود را با عشق و علاقه در میان دانشآموزان خدمت کرده بود، صبح اول وقت درِ مدرسه را میگشود و صندلی کوچک خود را پشت در مدرسه میگذاشت و چشم انتظار حضور تک تک آنها بود.
بابا اکبر چند سالی بود که در حیاط همان مدرسه زندگی میکرد هر روز پس از تعطیلی مدرسه، کلاسها را جارو میکرد، حیاط مدرسه را تمیز مینمود و گلها و درختان حیاط مدرسه را آب میداد و مدرسه را برای حضور دوباره دانشآموزان آماده میساخت.
عقربههای ساعت که به 7:30 نزدیک میشد تقریبا تمامی دانشآموزان وارد مدرسه میشدند و با جواب دادن سلام تک تک آنها همراه با لبخندی زیبا و دلنشین برلبانش، دلگرمی حضور را در مدرسه به دانشآموزان هدیه میکرد.
بابا اکبر نه تنها با دانشآموزان انس گرفته بود و به شور و هیاهوی آنها عادت، بلکه حضور تک تک معلمان را نیز در مدرسه هر روز چشم به انتظار بود و با دم کردن چای در آبدارخانه کوچک مدرسه خستگی را از تن وارثان تعلیم و تربیت میزدود.
هنگامیکه دانشآموزان به کلاس درس میرفتند او تنها در گوشهای از حیاط مدرسه مینشست و در انتظار خوردن زنگ تفریح بود تا با باز نمودن غرفه تعذیه خستگی شیرین آموختن را از تن دانشآموزان کمرنگ کند و کمکی برای حضور بانشاط تر آنها به داخل کلاس باشد.
هنگامیکه هلهله شادی و نشاط دانشآموزان برای خروج از مدرسه را میشنید دوباره پشت در حیاط نظارهگر حضور تک تک آنها بود و آنها را با دعای کوچک «خدانگهدار» بدرقه میکرد.
بابا اکبر امروز سه روز است در سال تحصیلی جدید بازهم حضور مجدد دانشآموزان را که پس از سه ماه در انتظار حضورشان بود، نظارهگر است و خوشحال از اینکه 9 ماه دیگر با دانشآموزانی که آیندهسازان جامعه اسلامی ما هستند، همراه است.
....................................
یادداشت از عدالت ناصری
...................................
انتهای پیام/صا10