رصافی: جشنواره سیب موسمی و فصلی نباشد

به گزارش خبرگزاری فارس از دماوند، جشنواره استانی فیلم کوتاه «سیب» به منظور کشف استعدادها، رقابت و تشویق فیلمسازان عرصه فیلم کوتاه، از 27 تا 30 شهریور به میزبانی شهرستان دماوند برگزار می‏شود.
در جشنواره سیب دماوند، آثاری با موضوعات معارف و مضامین دینی، فرهنگ عمومی و جهاد اقتصادی مورد ارزیابی قرار می‏گیرد.
در بخش جنبی این جشنواره نیز به معرفی سیب دماوند و تقویت شهرت جهانی آن در قالب فیلم کوتاه پرداخته می‏شود.
مراسم اختتامیه دومین جشنواره استانی فیلم کوتاه سیب دماوند، 30 شهریور ماه در شهرستان دماوند با حضور مسئولان فرهنگی هنری و جمعی از هنرمندان برگزار می‏شود و از برگزیدگان جشنواره و همچنین از حمیدرضا آشتیانی‏پور کارگردان سینما و مدیر دوبلاژ آثار سینمایی و تلویزیونی نظیر سریال مختارنامه تقدیر به عمل می‏آید.
هیئت داوران این جشنواره که متشکل از قاسم قلی‏پور تهیه کننده، آتیلا پسیانی کارگردان و بازیگر سینما و تئاتر و آرش رصافی فیلم‏ساز و مدرس است، در روزهای اخیر آغاز به کار کرده و به همین خاطر گفت‏وگویی را با آرش رصافی، داور بخش پایانی دومین جشنواره استانی فیلم کوتاه سیب دماوند ترتیب داده‏ایم که از نظرتان می‏گذرد.
 
* فارس: در کار انتخاب فیلم‏ها آیا معیار خاصی در نظر گرفته می‏شود یا به نظر و سلیقه تک تک داوران تکیه می‏کنید؟
رصافی: معیار کلی در وهله نخست، خود سینماست.
نظر شخصی من این است که هر فیلمی که معیارهای اولیه ساختار سینما را رعایت کرده باشد، به خصوص در زمینه معرفه‏های فیلم کوتاه، قابلیت این را دارد که به هر حال دیده و مطرح شود و مورد داوری قرار گیرد.
 
* فارس: ارزیابی شما از وضعیت فیلم کوتاه این دوره چگونه است؟
رصافی: اگر بخواهم مقایسه کلی با سال گذشته داشته باشیم، نمی‏توان گفت که فیلم‏ها بهتر یا بدتر شده‏اند.
در حقیقت ما سال گذشته هم فیلم خوب داشتیم، هم فیلم متوسط و هم فیلم بد و امسال هم همان شرایط وجود دارد.
می‏توان گفت که فیلم‏های خوبی در بین آثار ارائه شده وجود دارد، فیلم های بد هم بود و همچنین فیلم‏های متوسط نیز دیده می‏شود.
 
* فارس: چه موضوعاتی بیشتر مورد توجه فیلمسازان قرار گرفته است؟
رصافی: تمرکز تعدادی از فیلم‏ها بر مسئله سیب بوده که مربوط به بخش موضوعی و سفارشی جشنواره است.
یک سری از فیلم‏ها هم مستند اجتماعی هستند و محوریت اکثریت فیلم‏های داستانی نیز مسائل اجتماعی است.
 
* فارس: به نظر شما چرا فیلم کوتاه هنوز نتوانسته جایگاه حقیقی خود را بین مردم پیدا کند؟
رصافی: این یک بحث بسیار طولانی است؛ به هر حال مسئله فیلم کوتاه یک مسئله خاص و برخورد کشورهای مختلف دنیا با این مسئله متفاوت است اما تمام کشورهایی که می‏خواهند سینمای متفاوت، دگراندیش و خلاق داشته باشند، اساساً به فیلم کوتاه توجه ویژه‏ای می‏کنند.
توجه شامل این است که خیلی به بازدهی اقتصادی و مسائل مالی آن نگاه نمی‏کنند و در واقع بازدهی فرهنگی فیلم‏های کوتاه دارای اهمیت است.
آنها در بحث فیلم کوتاه سرمایه‏گذاری می‏کنند تا این عرصه خود را بروز دهد و نهایتاً انسان‏هایی خلاق و متفاوت فیلم می‏سازند و فیلم‏های متفاوتی از دل این سینما بیرون می‏آید و این امر بر کلیت سینما اثر می‏گذارد.
به هر حال فیلم کوتاه دارای سینمای مستقلی است که ویژگی‏های خاص خود را دارد و قطعاً نیازمند حمایت است.
فیلم کوتاه نیازمند این است که مراکز دولتی نه به عنوان یک عنصر اقتصادی بلکه به عنوان یک عنصر فرهنگی به آن نگاه کنند و علاوه بر حمایت از تولید برای عرضه آن در سینما، برای تلویزیون، جشنواره‏ها و... نیز تدبیری اندیشیده شود.
وقتی این اتفاق به شکل کامل رخ ندهد، طبیعتاً بر کلیت فیلم کوتاه تأثیر می‏گذارد و فیلم کوتاه به جایگاهی که انتظار می‏رود، دست پیدا نمی‏کند.
 
* فارس: چه اقداماتی را برای بالابردن کیفیت فیلم‏های کوتاه لازم می‏دانید؟
رصافی: مهم‏ترین اقدام برای بالا بردن کیفیت فیلم‏های کوتاه مسئله آموزش است.
به خصوص مراکزی که فیلم کوتاه تولید می‏کنند و آموزش می‏دهند، باید مسئله آموزش را بسیار جدی بگیرند چرا که فیلم کوتاه یک سینمای مستقل بوده و دارای فیلمنامه مستقلی است.
کسی که فیلم کوتاه را تدوین می‏کند، باید مسائل خاص‏تری را نسبت به مسئله کلی تدوین بداند. فیلم‏برداری و تمام رشته‏های تخصصی فیلم کوتاه نیز کاملاً مستقل بوده و این مستلزم آن است که آموزش به شکل صحیح کارگاهی و علمی اتفاق بیفتد.
بعد از آن حمایت از تولید است که کمک می‏کند تا فیلم‏های کوتاه خوب تولید و جایگاه فیلم کوتاه از آنچه هست، بهتر شود.
 
* فارس: نتایج مثبتی که جشنواره فیلم کوتاه سیب دماوند می‏تواند داشته باشد، چیست؟
رصافی: با توجه به اینکه فیلم‏های کوتاه فرصت‏های محدودی برای عرضه دارند، مهم‏ترین فایده این جشنواره و تمام جشنواره‏های فیلم کوتاه این است که این فیلم‏ها بالاخره در جایی پخش و دیده می‏شوند.
فیلمساز باید فیلمش را در مقابل مخاطب ببیند تا تأثیرش را حس کند.
وقتی فیلم در جشنواره عرضه می‏شود، فیلمساز متوجه ضعف‏ها، قدرت کار و مسائل دیگر مربوط به فیلمش می‏شود.
نتیجه دیگر جشنواره این است که باعث تشویق فیلمساز و ایجاد دلگرمی، شور و هیجان در او می‏شود.
اما این جشنواره‏ها یک آسیب هم دارند و آن اینکه، صرف برگزاری جشنواره تنها هدف باشد.
یعنی نهاد یا ارگانی بودجه‏ای دارد، می‏خواهد این بودجه را در جایی خرج کند و آن را صرف برگزاری یک جشنواره موضوعی می‏کند و بعد از دو سال هم آن جشنواره به فراموشی سپرده می‏شود و هیچ اتفاق دیگری نیفتاده و تأثیری بر کلیت فیلم کوتاه نمی‏گذارد. مهم‏ترین وجه یک جشنواره تداوم آن است و اگر بتواند تداوم خود را حفظ کند، هر سال نسبت به سال گذشته پربارتر، وسیع‏تر و همگانی‏تر می‏شود و حتی به سمت بین‏المللی شدن حرکت کرده و جایگاه مناسبی پیدا می‏کند.
به این ترتیب، تأثیر قابل توجهی بر فیلم کوتاه می‏گذارد؛ بنابراین اگر این جشنواره موسمی باشد قطعاً هیچ تأثیری نخواهد داشت.
 
* فارس: اگر نسبت به تعداد انتخابی، شیوه بازبینی و شکل برگزاری جشنواره نکته خاصی دارید، بفرمایید.
رصافی: مسئله برگزاری جشنواره نیاز به یک سازماندهی و برنامه مشخص دارد و نیازمند این است که در بخش‏های مختلف برای انتخاب، داوری، برگزاری، تشریفات، پوستر، تیزر و مواردی از این قبیل هیئت‏ها و کمیته‏های مختلفی تشکیل شود.
باید در هر کمیته، کارشناسان متخصصی حضور داشته باشد و در همه بخش‏ها نظرات کارشناسی داده شود و هر چه جشنواره وسیع‏تر باشد، این کمیته‏ها و کارشناسان بیشتر و گسترده‏تر می‏شوند.
حضور بیشتر این متخصصان طبیعتاً بر کیفیت جشنواره اثر بیشتری می‏گذارد.
به هر حال امسال، سال دوم برگزاری جشنواره سیب است. این جشنواره قطعاً در آغاز راه است ولی برای اینکه پربارتر و حرفه‏ای‏تر برگزار شود، نیاز به حمایت بیشتری دارد.
این جشنواره به خصوص از لحاظ مالی باید کمک شود تا بتواند با برنامه‏ریزی دقیق‏تر و سازماندهی مناسب‏تری به سمت مطلوب شدن پیش برود.
انتهای پیام/ش10