بداهه گویی و غزل‌سرایی شاعران یزدی در شهادت علمداران وطن

به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس از یزد، جمعی از شاعران یزدی برنامه هفتگی بداهه گویی انجمن شعر اوج هنر یزد را به شهادت قریب به 30 نفر از پاسداران سپاه پاسداران اختصاص دادند که شامگاه 24 بهمن تنها دو روز از آغاز دهه پنجم انقلاب در جاده خاش- زاهدان در استان سیستان و بلوچستان در حمله انتحاری تروریست‌های تکفیری به اتوبوس حامل پاسداران امنیت و مرزداران به درجه رفیع شهادت نائل آمدند.
در این بداهه گویی که در قالب غزل سروده شده است به ترتیب شاعران فاطمه غلامی، عالیه مهرابی، افسانه نوری، طوبی زارع، فریبا قیومی زاده، سید محمدصادق آتشی، مرضیه رشید پور، سید فضل‌الله طباطبایی ندوشن، علی‌محمد شهیدی فر، فهیمه رستگار پناه، محمد سعید زارع، ذریه طباطبایی، اسماعیل پارسا، صالح رحیمی، الهه سلطانی و فاطمه امیری به سرودن این شعر پرداخته‌اند.

وطن از لاله‌های خفته در خاکش گلستان است
میان تاروپود کشورم گل زخم پنهان است

شغالان را بگو از خون رستم،تیغ می‌روید
که خاک سیستان میدان رزم پهلوانان است

چنان از قطره‌های خون یاران لاله روییده
که دشمن بازهم از مکر پنهانش پشیمان است


چه بهمن‌ماه سرخی، در رگ تقویم جاری شد
که این آرامش سبز بهاری از شهیدان است


بگو از ترس بگریزند خفاشان خون‌آشام
جواب "های شان" در دست‌های تند توفان است

همیشه خنجر دشمن به ما از پشت خواهد خورد
تمام دشمنی هاشان، فقط از ترس ایران است

همه دنیا بداند یاوران انقلاب ما
چونان سروی سرافرازند و دشمن بید لرزان است

بساط ظلمشان را عاقبت آوار می‌سازیم
همیشه خانه‌های عنکبوتی سست‌بنیان است


بهارِ جاودان تا در رگ این باغ می‌جوشد
کجا ما را هراس از طعنه‌ی سرد زمستان است


پر پرواز تا افلاک دارد قلب هر عاشق
برای عاشقان، این خانه چون سلول زندان است


هراسی نیست از آتش که عمری تازه می‌گیریم
ببین این سرزمین هر گوشه‌اش ققنوس باران است


بگو با دشمنان خاک گوهر خیز ما " ایران "
به امید خدا ، هر نقطه‌ی آن گور شیطان است


به عشقت پر گشودند این سبک بالان، وطن! این بار
کبوترهای عاشق از سپاه پاسداران است


بریزد قطره‌ای از خون به‌جایش لاله می‌روید
مگر دشمن نمی‌داند که اینجا خاک ایران است

اگر یک گل به خاک افتد هزاران غنچه می‌روید
سیاهی باد بی‌بنیان! جوابت با گلستان است

دل ایرانیان پاک آیین و خداباور
همیشه جایگاه عشق و ایثار شهیدان است


بگو رودابه‌ها را شعر لالایی ز سر گیرند
که رستم زاده در آغوش این میهن فراوان است


دل هامون دوباره زنده خواهد گشت با این خون
سپاه عشق را همواره حامی نور قرآن است


درخت ما نمی‌ترسد از این جنجال و می‌داند
که بعد از قیل‌وقال صاعقه،آغاز باران است


برای کوری دشمن نمی‌ریزم اگر اشکی
درون قلب من امشب شب شام غریبان است

شهیدان نزد الله ، جاودان هستند و این باور
برای ما مسجّل گشته درآیات قرآن است

چهل سال است این جاده پر از خون شقایق‌هاست
و باز از شاخه‌های سرومان لاله نمایان است

ز گلزار وطن آلاله‌ها همواره می‌رویند
ز لاله تربت خوبان گلستان در گلستان است

تمام انزجارم را سرت فریادخواهم زد
بدان ای خصم دون اینجا کنام شیر مردان است

نه تا تاریخ می‌داند زمستان جاودان بوده است
نه راه کاروان کربلا را مرگ پایان است

و من در فکر این سوزم که در اطراف ما این بار
عزیزان وطن در خاک و خون...، این درد آسان است؟

بساط زخم اگر برپاست، می‌دانیم حتماً که...
جهان چشم‌انتظار گام‌های سبز مهمان است

انتهای پیام/3404